Ah benim kalbi güzel aklı yarım sevdiğim. Aklıma gelişini seveyim , ne güzel de darma duman ettin beni. Ne güzelde değiyor dudakların tenime , nasıl yakıyor tenimi o sıcak dudakların. Ya ellerine ne demeli , tutunca ellerimi kıyametlerim olur o an. Senden kopmaya çalışırken , sırtımı sana yasladım ben ! Sankı hiç düşmeyecek gibiydim , bedenin duvarım olmuştu gözlerin felaketim. Neden değdi ki tekrar gözlerime gözbebeklerin , böyle arkadaş mı olur ? Birbirine aşkla bakan arkadaş gördün mü sen sevgili ? Kopmak mümkün mü sandın o gözlerinden , sen ne sandın sevgili , arkadaş diyemem sana bilirsin beni. Belki de son cumartesiydi tenine deyebildiğim , belki son güneşti seninle ısınabildiğim. Şimdi gerçekten gidiyorsun , şimdi gerçekten gidiyorum. Son cumartesiydi kondurduğun buse , sen son cumartesiydin. Yine bir keder bıraktın bana , yine bir acı bıraktın. Dudakların yaktı yanaklarımı , nasıl veda edeceğim şimdi sıcak tenine. Elden ne gelir sevgili , seven yüreği susturmak için ? Bizim için sondu o cumartesi , söylenecek herşey söylendi. Yaşanacak çok şeye rağmen. Şimdi geriye anlamsız kelimeler kaldı ; Kendine iyi bak , hoşça kal gibi.. Ben sana veda edemiyorum şimdi sen et sevgili , kendine iyi bak hoşça kal sevgili...
Devamı gelicek ..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ezginin Güncesi
PoetryBir genç kızın hayatı ne kadar acı olabilir ? yaşadığı aşk acılarının yani sıra bu acıları anlatıcak bir annesinin olmadığı kadar acı olabilir hayat onun için..
