Hissedemiyorum artık bazı şeyleri, hayat vitesi taktı beşe gidiyo bense geri gidiyorum.
O kadar tersiz artık birbirimize. Düşünmek istemiyorum bi yandan,kafamın içinde bas bas bağırıyo,deli gibi çırpınıyo sanki içimde.
İçinde bulunduğum psikolojik durumu tek bi noktaya bağlayamayız tabi nedeni sayılamicak kadar fazla. Kelimelerin yetersiz kaldığı anlar oluyo bazen,konuşarak ya da yazarak anlatamazsın onu. Duygular birbirine karışmıştır,sudan çıkmış balık gib olmuşsundur. Bataklıktasındır ve hareket ettikçe daha da derine batıyosundur.
Darbelere karşı kendimi savunmayı öğrendim,çığlıklara karşı susmayı,hüzüne karşı güçlü durmayı. Bu öğrendiklerim bazı vakitlerde doğru gibi gelse de bazen yanlış gelir. Darbeye karşı bende vursaydım,çığlığa karşı sesimi çıkarsaydım,hüzüne karşı savunmasız bıraksaydım kendimi. Hangisi daha iyi olurdu diye sorunca cevabını veremediğim bi döngüye giriyorum.
Neyse...

ŞİMDİ OKUDUĞUN
KELİMELERE SIĞINDIM
PoetryYabancı gibiyiz artık Kader ayırdı belki de Biz de dürüst olalım Görüyorum artık son demlerimiz.