Chapter 12

0 0 0
                                    

It's a great morning waking up beside him, I tilt a bit para masilip ko ang napaka amo niyang natutulog na mukha.

"I love you, yet I think Im not ready to be commited" I said to my self while tracing my fingertip into his perfect jawline.

I already love him, but I realized na hindi pa pala ako ready maging commited, baka kasi gaya ng dati masaktan nanaman ako, gaya ng dati iiyak nanaman ako ng mag-isa at ngingiti ng peke sa umaga. Maybe I should let myself to to fully heal first before entering a relationship with him.

Bago paman magising si Ace ay umuwi na ako sa unit.ko para mag ayos papasok ng school.

.

.

.

.

.

"Problema Brei?" tanong ni Steff at kinulbit ako

"Wala, nag mememorize lang" palusot ko at umayos ng upo.

"Ansabe? Sige na sabihin mo na makikinig ako" saad nito at ngumiti ng malapad. Napatingin naman ako sakanya at huminga ng malalim.

"I already love him, a-and we make out last night" pahina ng pahina na saad ko kay Steff na siyang ikinalaki ng mata niya.

"Oh my God! For real??" di makapaniwalang saad nito at hinawakan ako sa balikat, tatango tango naman akong sumagot sakanya nahihiya at nalilito.

"KYYYAAAAAAAAAHHHHH" Biglang tili nito at tumayo,

"Hoy!! Stef ano ba!! Shunga mo naman" saad ko tsaka siya hinihili paupo ulit sa kina uupuan niya.

"Oh my God!! Totoo talaga Brei?!! Magiging Ninang na ako?" Masayang saad nito na halos pabulong na, binatukan ko naman siya kaagad at hinila nalamang palabas ng classroom.

"Abner ka talaga, paano pag may nakarinig sayo edi patau ako kay Sean! Tsaka anong ninang ninang yang sinasabi mo?" saad ko dito at sumandal sa railings ng corridor.

"You just said that you two make chug chug earlier isn't it? She clarify at nakisandal narin sa railings.

"Yes, we did but we limit ourselves okay" I replied at humarap sa kanya.

Tumaas naman ang kilay ni steff na tila ba hindi talaga naniniwala " Okay, if that what you said" she said at tumatango tango.

"Pero hindi yun ang problema ko" I said and walk towards the classroom.

"ha? Eh ano?" sagot nito habang nakasunod saakin

"I already love him" I said and take a set.

"And?" she replied, obviously waiting sa sasabihin ko.

"Im not yet ready to be commited again in a relationship" I sadly replied at umiwas ng tingin.

"Ha? Bakit?" gulat na saad nito at naupo sa armrest ng upuan ko.

"I don't know, maybe Im afraid to get hurt again" I said while resting my head at her lap. Bumuga namn ng hangin si Steff at sinusuklay ang buhok ko.

"Ang hirap brei, hindi ka pa pala totally healed" she said while still finger combing my hair, tumango naman ako at bumangon.

"Ni hindi nga ako nakapag pa alam sakanya bago ako pumasok dito" saad ko at umayos ng upo.

"let just about it later, andiyan na si Prof" she said then pat my shoulder at naupo na sa upuan niya ng dumating ang prof na mag babantay saamin sa exam namin ngayon.

.

.

.

.

After our first 2 subject na exam ay lunch time na, nandito na kami ngayon sa cafeteria.

"Bakla, hindi ka pa ba nakakamove kay Papa Albie?" Tanong ni Vernie ng naikwento na ni Steff ang naikwento ko rin kanina.

"I don't know Vern, were both okay naman na, I am just afraid to get hurt again" I said while eating.

"Alam mo brei, hindi naman kasi lahat ng ngmamahal ay masaya, minsan kelangan mo ring masaktan para mag mature sa love" tasha carefully shared her love idea.

"Alam ko naman yun tash, pero siguro I'll just wait for the right time nalang, he might understand naman siguro" I replied

"Bakla kasi, hindi lahat ng manliligaw nakakapag antay, I didn't say na hindi consistent si Ace ha pero ang punto ko kasi malay mo mag bago ang isip niya" Vernie said, napabuntong hininga naman ako doon at umiinom nalang ng tubig.

"You must use the strategy of wise thinking Brei" Steffany said "But I didn't say na ngayon ka mag isip ha, may exam pa tayo kaya next week muna pag isipan, umuwi kanalang muna sa mansion niyo" dugtong ni Steffany at nag punas ng bibig.

Tama nga naman sila, Love is all about pain and contentment at lahat ng tao nag babago ang isip.

.

.

.

.

Krrriiiiiinnnggggg Krrrrriiiiiiinggg

Nagkatinginan kaming apat ng biglan tumunog ang cellphone ko sa ibabaw ng mesa.

"Is that ace?" Steffanie ask Tumango naman ako at pinulot ang cellphone, sasagutin ko na sana ito ng biglang inagaw ni Vernie.

"Wit bakla! Wag muna tiis tiis muna, iwasan mo muna si Ace hanggang sa hindi pa klaro ang lahat sayo" saad nito at swinitch off ang Cellphone ko.

"Nagsabi kana ba ng I love you sakanya" dugtong na Tanong ni Vernie. Nag iwas naman ako ng tingin dahil na alala ko yung mga nangyari kagabi.

"Be mine"

"Brei" pagtawag ni Vernie saakin, "Lutang ka nanaman" saad nito kaya naman kumurap kurap ako.

"Ano ulit yung sabi mo?" I ask again "Ang sabi ko kung nag I love you kana ba sakanya?" vernie repeated his question.

"A-actually K-kami na" nahihiyang saad ko at nag iwas ng tingin.

"ANO?!!" sabay na saad ng tatlo, napatingin naman ako sa buong cafeteria at halos lahat sila ay nakatingin na saamin.

"Hinaan niyo naman boses niyo, ano ba" suway ko sakanila.


"Shunga shunga ka naman kasi bakla, kayo na pala.tapod takot ka sa commitment" saad ni verni at napasapo sa noo niya.


"Kasi nga mahal ko na siya talaga, pero yun lang takot akong masaktan" depensa ko sa sarili.


"Eh paano na ngayon yan Brei? Siguradong masasaktan si Ace kapag binawi mo yung response mo sakanya" saad naman ni steff.



"Gagi, hindi naman na kasi pwedeng bawiin yun Steff" biglang batok na saad ni Vernie kay Steff. "Ha? Bakit hindi wala pa namang 24 hours eh" paglalaban nito sa sinabu niya.


"Ewan ko sayo steff, sa tingin ko hindi mo talaga pinsan si Angel" sabat naman ni Vernie, natawa naman ako doon at napasimangot naman si Steffanie.


"Bakla pag isipan mo muna yan kahit isang gabi, tsaka umiwas ka narin muna para magkaroon ka ng realization." Suhestiyon ni Vernie. Napabuntong hininga naman ako at tumango nalang.



Natapos ang tanghalian namin na yun lang ang pinag uusapan, napakahirap naman nito, ano ba kasi ang ng tulak saakin para sagutin siya tapos pagkagising biglang aatras.




Lord Guide me.




To be Continued.....

Epitome of Beauty (ON GOING)Where stories live. Discover now