Kapıyı tıklayıp içeri girdim"beni çağırmışsınız.""Evet oğlum gel otur" dedi hemen Meriç bey
Oturunca önüme kimliğimi koydu.
Deniz Çağıl Aktaş
"Oğlum bu kimliğin ve senin ile bu okul konusunda konuşmak istiyorum"
"Evet seni dinliyorum"
"Seni bizim okula alalım eğer spor konusunda diyorsan sana istediğin hocaları gerekirse Türkiye'nin en iyi hocalarını getiririm."
"Hayır konu onunla alakalı değil"
"Ee o Zaman neden gelmiyorsun"
"Düşüneceğim"
"Tamam oğlum saat geç oldu yat artık"
Başımı salladım sadece.
.
.
.Meriç Aktaş
Denizi gönderdikten sonra kapı çaldı.
Gelen Yağız dı
"Baba konuşabilir miyiz?"
"Tabii oğlum"
"Deniz geldiğinden beri çok kıla verdi fark ettin mi"
"Evet fark ettim son zamanlarda da çok halsiz görünüyor."
"Evet bir türlü hastaneye gidemedik ki"
.
.
.Nazlı Aktaş'tan
Gece gece içim de kötü bir his var.
Meriç uyuyordu.
Odadan çıktım Kaan a baktım Bulut ile uyuyordu. Asel ve Umut da uyuyordu.
Asal'ın odasına girdim uyuyordu o da.
Ardaya bakınca üstünü açmış uyuyordu üstünü örtüp odadan çıktım.
Emirin odasına girince odada olmadığını gördüm.
Nerde bu çocuk.
Daha çok korkmaya başladım.
Deniz'in odasına girince Emir i ve uyuyan Deniz i gördüm.
"Noldu Emir"
"Anne Deniz'in ateşi var"
"Ne çekil bakayım"
Elimi terden saçlarının yapıştığı alnına koydum
Yanıyor bu çocuk.
"Git bana ateş ölçer getir"
Emir hemen odadan çıktı.
"Deniz, anneciğim hadi uyan"
"Anne.."
Bunu bana söylemiyordu biliyorum ama yine de mutlu olmuştum.
"Bebeğim hadi uyan"
"Anne Deniz iyi mi" diye odaya giren Yağız ile derin bir nefes aldım.
Emirin elinden ateş ölçer i aldım
40.4
"Denizi banyoya sokman lazım yoksa havale geçirecek." Dedim
"Tamam anne sen çık dışarı" dedi
Dışarı çıktım hemen.
.
.
.Saat 3.53 tü şuan.
Deniz'in hâlâ ateşi vardı bir daha ölçtüm ateşini.
39.5 idi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Deniz Çağıl/Gerçek Ailem
Teen FictionGerçek ailem ama erkek versiyon. Babasının annesini öldürmesinin ardından hayatı karmakarışık olan Deniz Çağıl. Aslında onların Öz çocukları olmadığını 17 yıl önce hastanede ölü bir bebekle karıştığını öğrenir. 17 yıldır çektiği zorlukların boşuna...