Deniz Çağıl/Gerçek Ailem

1

Evett
İlk bölüm geldi.
Pek klasik yapmamaya çalışıyorum

Odama abimin dalmasıyla arkamı döndüm "ne ayı gibi dalıyorsun" dedim.

Omuz silkti "Yeter bu kadar test çözdüğün hadi gel dışarı çıkalım" aslında olabilirdi kahvaltıdan beri test çözüyorum ve saat öğlene geliyordu.

"Tamam olur "

Üstümde beyaz t-shirt ve siyah pantolon vardı beyaz ayakkabılarımı da giyince dışarı çıktık.

"Biraz yürüyelim mi? Hava da güzel"
Dedi abim.

Ha bu arada ben Çağıl.

Deniz Çağıl Altan 17 yaşındayım.

Annesinin yakışıklı oğlu babasının gelecekteki Altan holdingin patronuydum.

"Olur yürüyelim"

Sessiz geçen yolculuk bir kafe de bitti. güzel bir yerdi.

Bir masaya oturunca abim 2 tane limonata 2 tane de pasta söylemişti.

"Çağıl"

"Efendim abi"

"Özür dilerim"

"Ne için"

"Benim yüzümden bu kadar çok ders çalışıp istediğin mesleği olamayacaksın"

"Alakası yok sen istediğin mesleği oldun benim için meslek fark etmez"

Tam bir şey diyeceken siparişler geldi.

Aradan saatler geçmiş eve dönüyordum abimi hastaneden aramışlardı o da mecburen gitmişti.

Eve yaklaştığımda polisler vardı.

Noluyor lan.

Hızlıca eve girdiğimde gördüğüm görüntü ile şok oldum.

"Anne.."

Yazardan

*Aktaşlar*

Aktaş ailesi şaşkınlıkla Murat'a bakıyordu.

"Ne diyorsun sen Murat"

"Doğruları diyorum abi emirin doğduğu yıl ikizi değilde başka bir bebek ölmüş ancak bebekler karıştığı için size ölü denmiş."

Herkes çok şaşkındı

Nazlı hanım "Oğlumu bul bana Meriç" dedi.

Meriç bey "Murat bunları bulduysan oğlumu da bulmuşsundur"

"Maalesef daha bulamadım ama çok yakında öğrenicem"

"Elini çabuk tut Murat abi" dedi Yağız.

"Tamam aslanım elimden geleni yapıcam"

*Denizden*

İçeri girdiğimde yerde kanlar içinde annemi gördüm.

Elleri kelepçeli bir şekilde polisler tarafından götürülen babam bana özür dilercesine bakıyordu.

Hassiktir.

Noluyor burda.

Bu olanlar gerçek mi yoksa ben mi kafayı yedim.

İkinci teklif daha cazip.

Daha sonra polislerin beni dışarı çıkartıp abim gelmesi ve karakola gelmemiz.

Her şey çok hızlı gelişmişti.

"Abi"  titreyen sesimle abime baktım.

Abimde bana dolu gözleriyle baktı.

"Abim" dedi ve sarıldı.

Saat geç olunca abim beni kendi evine getirdi uyumam için yatağıma yatırdı sonra o da yanıma yattı.

"Annemin cenazesi için anneannemler gelecek yarın"

Babamı asla affetmeyeceğim.

Abimle yarım saat konuştuktan sonra zorla beni yatırdı.

Bölüm sonu✨

Nasıldı?

Deniz Çağıl?

Aktaşlar?

Anne? (Hale)

Üvey baba?

Biraz kısa oldu.