Deniz Çağıl/Gerçek Ailem

16

Bugün cumartesi ve biz Mardin'e gidiyoruz.

Hayır yani neden sabahın köründe gidiyoruz ki amk.

Uykum var.

Ağlıyacağım şimdi ya bide 2 hafta kalıcağız falan dediler.

Eşyalarımı bavula yerleştirince kapatıp ayağa kalktım.

Kemoterapiye tatilden dönünce başlayacaktım.

Korkuyorum.

Ya iyileşemezsem n'olucaktı.

Öleceksin.

Evet ölecektim.

Kapım çalınca gelmesini söyledim.

İçeriye babam geldi.

Evet babam ona da artık baba diyordum 2 gündür.

"Hazırlandın mı oğlum?" Dedi

"Hazırlandım baba." Dedim.

Kapının yanında ki valizimi aldı ve başını bana çevirdi.

"Hadi gel aşağıya inelim." Dedi.

Kafamı sallayıp baskılı kot mavi ceketimi giydim beyaz t-shirt üstüne. Altımda da ceket ile aynı renk dar pantolon vardı.

Aşağıya indiğimizde herkes dışarı çıkmıştı bile.

Arabalara binip yola çıktık.

Yağız abi, Ela yenge, Kaan abi ve çocukları Yağız abinin arabasıyla

Umut, Asal ve Arda Umut'un arabasıyla

Ben ve Emir de babam ve annem ile gidiyorduk.

Asel abla işleri yüzünden gelmiyecekti.

Annemi uçak tutuyor diye araba ile gidicektik.

16 saat araba da ne yapicaz acaba.

Telefonumu çıkartıp interneti açtım ve WhatsApp grubuna girdim.

Can: lan Çağıl nerdesin sen sesin çıkmıyor.

Ayaz: harbi iki gündür mesaj da atmiyon amk.

Deniz Çağıl: burdayım amk.

Deniz Çağıl: Mardin'e gidiyim ben

Deniz Çağıl: 1 hafta falan yokum yani

Asil: olum geldikten sonra buluşalım mk

Asil: bayadır görüşemedik.

Can: aynen lan.

Deniz Çağıl: buluşuruz o kolay.

\\Görüldü//

"Pezevenkler" dedim kısık bir sesle.

"Bir şey mi dedin oğlum" dedi annem

"Yok bir şey anne" dedim.

Emirin kıkırdamasını duydum ona döndüm 'pezevenk' dediğimi duymuştu galiba.

Aman bana ne duyarsa duysun.

12 saat sonra

16 saatlik yolu biraz hız yaparak 12 saatte gelmiştik.

Ben bütün yol boyunca uyumuştum.

Bir konağın kapısının önüne gelince babam ve annem önde kapıyı çaldılar.

Kapı açılınca içeri girdik.

Bir tarafta 4 5 tane koyun ve o onları tutan adamlar vardı.

Birde ellerinde bıçak vardı.