Going Back (Nederlands/Dutch)

2.

Ik stond snel op en keek om heen, eerst dacht ik dat ik geteleporteerd was maar toen ik nog eens goed om heen keek zag ik dat alles een beetje anders leek de kleding, de trein, gewoon de mensen zelf. Ik begon in paniek te geraken Ik ben toch niet in het verleden!? Ik voelde me plotseling draaierig en ik plaatse snel mijn hand tegen de muur zodat ik niet zou vallen en haalde een paar keer goed adem. Omdat ik geen idee had in welk jaar ik was terechtgekomen ging ik naar een iets oudere vrouw die bij een klein meisje stond. 'Goedemorgen mevrouw. Zou u mij kunnen zeggen welke dag het is en welk jaar.' De vrouw keek me verward aan. 'Vandaag is het 1 september in 1942. Is alles goed met je, kind? Je ziet er een beetje bleekjes uit.' vroeg de vrouw, terwijl ze me bezorgd aankeek. 'Ja, alles is goed. Ik ben gewoon een beetje vergeetachtig. Dankjewel.' Ik liep snel weg en had geen idee wat ik moest doen. Ik had geen idee hoe ik terug naar het heden moest geraken ook had ik geen spullen en geen brief om op Hogwarts te geraken. Ik besloot uiteindelijk om op de trein te gaan en hulp te vragen aan één van de leerkrachten in Hogwarts, want als ik het me goed herinnerde gaf Dumbledore toen ook al les en hij zou me zeker willen helpen.

Ik stapte de trein op en ging in een lege coupon zitten. Niet veel later stond er een meisje met rood haar in de ingang. 'Mogen we hier komen zitten?' vroeg ze, terwijl ze me nieuwsgierig aankeek. 'Ja, natuurlijk.' zei ik, ik schoof een beetje meer opzij zodat er genoeg plek was voor het meisje en haar vrienden. Ze ging tegenover me zitten en naast haar zat een ander meisje met zwart haar. Er kwamen ook nog twee jongens die naast me gingen zitten. De ene had blond haar en een bril en de andere donker bruin haar. Een paar seconden dacht ik na over dat ik hen misschien kon vertellen over dat ik van de toekomst kwam en dat ze me misschien konden helpen, maar ik besloot het toch maar niet te doen. 'Ben je nieuw hier? Want ik heb je nog nooit op school gezien.' Het meisje met het rode haar keek me onderzoekend aan. 'Uhm, ja ik uhm kom van een andere school.' zei ik aarzelend. 'Ow leuk. Ik ben Suzy en dit zijn mijn vrienden Camille, Daan en Alexander.' Ze lachten allemaal eventjes naar me. 'Leuk jullie te ontmoeten.' zei ik. Ik keek hen allemaal een beetje nerveus aan. 'Ken je de verschillende huizen al?' vroeg Camille me. 'Uh ja, ik heb een beetje opgezocht over de school.' Ze knikte naar me. 'In welk huis hoop je dat je dan zit?' vroeg ze me nieuwsgierig. 'Mijn ouders hopen dat ik een Slytherin ga worden en ik hoop het ook.' Ik vond het erg om zo te liegen maar ik kon niet de waarheid zeggen, want ik was veel te bang dat ze me niet zouden geloven en me misschien zelf zouden uitlachen. 'Leuk. Wij drie zijn Gryffendors en Alexander een Ravenclaw.' zei Camille. Alexander was de jongen die naast me zat met het blonde haar. Tijdens de rit vertelden ze me van alles over de leerkrachten en leerlingen.

Al snel stopte de trein en stapten we allemaal uit. We moesten in koetsen stappen die werden getrokken door onzichtbare paarden. We vertrokken en al snel kwam Hogwarts in zicht. Ik was blij dat het kasteel er toch nog hetzelfde uitzag en ik voelde me een beetje opgelucht. De koetsen stopten voor de poort en we moesten allemaal uitstappen en naar binnen gaan. Ik ging naar binnen en keek om heen in de hoop dat ik Dumbledore ergens zag. Iedereen ging in de Grote Zaal aan de tafels zitten van hun huis en wachtten op de ceremonie waarbij de eerstejaars in hun huizen werden verdeeld. Ik had geen idee wat te doen dus ik bleef in de ingang een beetje staan toen plotseling iemand op me kwam afgestapt, hij had een lange grijze baard. 'Professor Dumbledore!' riep ik (misschien een beetje te luid). 'Hallo. Mag ik je vragen wie je bent en waarom je hier op deze school bent? Want als ik me goed herinner ben je geen leerling van Hogwarts.' professor Dumbledore keek me onderzoekend aan. 'Ik uhm, hoe moet ik dit zeggen. Ik ben Celine Stone en ik kom van de toekomst.' zei ik half fluisterend. Professor Dumbledore keek me niet begrijpend aan en zei dan: 'Volg me naar mijn kantoortje.' Ik volgde hem en we liepen naar zijn kantoor. Hij had niet hetzelfde kantoor als ik het kende van de toekomst, dit kantoortje was kleiner en was gewoon bereikbaar met een deur. Hij stapte de kamer binnen en ging achter zijn bureau zitten daarna wees hij op de lege stoel voor zijn bureau. Ik ging neerzitten en wachtte tot hij begon met spreken. Hij keek me eerst aandachtig aan en begon dan te spreken. 'Dus je komt van de toekomst?' Ik knikte. 'Ja, ik kwam hier door deze ketting.' zei ik terwijl ik de ketting rond mijn hals vast pakte. 'Mag ik hem eens zien?' Zijn blik bleef op de ketting hangen. Ik deed hem voorzichtig uit en gaf hem dan aan professor Dumbledore.
'Hmm, dit is een zeer speciale timeturner. Ik denk dat ik ooit eens iets heb gelezen over deze, hij zou je zogezegd naar het verleden brengen en je pas terug brengen als je je opdracht in het verleden hebt voltooid, maar de meeste kwamen nooit terug.' Ik keek hem geschokt aan Dus er is een kans dat ik nooit meer terug geraak naar het heden en voor altijd vast zit in het verleden! 'Maar hoe weet ik wat mijn opdracht is?' vroeg ik hem bezorgd. 'Dat kan ik je niet vertellen. Je zult er zelf moeten achter komen.' De hoop om ooit terug te geraken verdween snel. 'Volgens mij heeft je opdracht iets te maken met Hogwarts of met iemand op Hogwarts dus ik zal er voor zorgen dat je ingeschreven staat als leerling en dat je bent overgekomen van Beauxbatons. Vertel niemand over dat je van de toekomst bent, want dan gaan ze lastige vragen stellen waar ze het antwoord niet van mogen weten. Niemand mag weten wat er in de toekomst gebeurd.' Ik knikte om aan te tonen dat ik het begreep. 'Kom we gaan nu naar binnen zodat je op tijd kunt gesorteerd worden.' Hij stond op en ik deed hetzelfde, samen gingen we naar buiten. Toen we in de Grote Zaal kwamen keek iederen naar ons, Dumbledore zei dat ik bij de overgebleven eerstejaars moest staan en hij ging naar de tafel voor de professoren. Ik voegde me bij de eerstejaars en ik zag dat iedereen me aanstaarde. Dumbledore ging op zijn stoel zitten naast het schoolhoofd Armando Dippet, ik zag hem vooroverbuigen en iets fluisteren in het oor van professor Dippet. Toen Dumbledore was uitgesproken keek Dippet in mijn richting en leek dan te knikken naar Dumbledore. Oef, het is gelukt. Dumbledore lachte naar me. Alle eerstejaars waren gesorteerd en toen werd mijn naam geroepen. Ik ging op het krukje zitten en de hoed werd op mijn hoofd geplaatst. Terwijl ik op het krukje zat keek ik goed omheen aan de Gryffendor tafel zag ik Camille, Suzy en Daan naar me zwaaien en aan de Ravenclaw tafel lachte Alexander naar me, van de andere tafels kende ik nog iemand maar toch bekeek ik ze eens goed, de Hufflepuffs lachten naar me en de Slytherins keken gespannen toe. 'Slytherin!' riep de hoed luid. Ik schrok op uit mijn gedachten en liep naar de inmiddels juichende Slytherin tafel.