Randomness overload - One shots

Het leven; fragiel en kostbaar

Het leven is iets fragiels. Het is te vergelijken met een breekbaar stukje glas. Één keer laten vallen, en het breekt. Niet meer te repareren. Kapot, verdwenen, weg.

Het is triest.

Soms heb ik het gevoel alsof iemand mijn leven in handen heeft. Niet het lot, maar letterlijk een persoon. Een persoon hoger, groter, sterker, slimmer dan de mens. Die persoon heeft de macht over mijn leven. Kan er mee doen wat hij, zij of het wilt. Zelf heb je het helemaal niet door. Je leeft gewoon je leven zoals jij denkt dat je dat doet. Maar achter de schermen wordt alles voor je bepaald.

Als je geluk hebt wordt jouw leven goed beschermt. Jouw glazen plaatje wordt met zorg vastgehouden, netjes schoongemaakt en onderhouden; je bent gelukkig.

Soms maakt degene die jouw leven in handen heeft, een fout. Is diegene niet zorgvuldig genoeg. Maakt het glas niet goed schoon en verwaarloosd het plaatje. Glasschilfers laten los. Er ontstaan kleine barstjes. Beetje bij beetje scheuren de barstjes door.

Totdat het kostbare en fragiele glazen plaatje breekt.

Want als er geen grotere wezens bestaan die ons leven in handen hebben en bepalen,

Waarom zouden eerlijke, onschuldige mensen dan zomaar sterven en verdwijnen en families achter laten met hun verdriet?

Hey, soms zijn mijn one - shots gewoon gebaseerd op het leven om mij heen, en is het niet echt een verhaal. Het zijn mijn emoties en gevoelens gebundeld tot een verhaaltje. Ik hoop dat jullie het niet erg vinden at mijn one - shots niet altijd verhaaltjes zijn. :)
See ya!