•{This is a dream. Right ?!}•

12K 404 41
                                    

{Sophie}

Ik woon nu al ongeveer twee weken bij mijn oom en tante. Ik ken nog steeds niemand uit deze buurt na Jackson. Ik heb hem leren kennen toen ik hier pas was. En we hebben af en toe afgesproken. Hij is best wel leuk. Binnen twee dagen begint school weer. Ik heb er echt geen zin in. Misschien dacht je: 'Weerwolven hebben toch geen school?' Jawel. Dat hebben we wel, jammergenoeg. Maar, dit is het laatste jaar en dan ben ik er vanaf. Eigenlijk ben ik wel bang. Ik bedoel maar, je komt op een nieuwe school waar je echt niemand kent! Maar misschien komt daar verandering in deze avond. Ik ga samen met mijn twee broers Luke en Ethan naar een feestje. Ik verheug me er echt op. Want ik heb geen lol meer gehad sinds de dood van mijn ouders.

Ik loop naar mijn kleerkast. Ik pak er een glitter jurkje uit. Het hangt losjes rond mijn lichaam. Ik doe ook juwelen aan waaronder een ketting. Het is die van mijn moeder geweest. Daarna krul ik mijn haren een beetje. Tenslotte doe ik nog wat make-up op. Ik hou echt niet van een overdosis make-up. "Soof! Ben je klaar?" hoor ik Luke roepen. "Ja ik kom eraan!" roep ik naar hem en trek snel mijn pumps aan en stop wat geld en mijn mobiel in de tas. Daarna stap ik de trap af. Als ik eenmaal beneden ben stappen we met z'n drieën de auto in. Ik kijk naar buiten. Het duurt niet lang meer voordat de zon onder gaat. Na een halfuurtje zijn we aangekomen. Ik zie Jackson staan, hij kijkt me aan en scant met zijn ogen mijn lichaam. "Hey" zegt hij tegen mij als hij terug opkijkt. "Hey," zeg ik terug, "vind je het niet een beetje te overdreven?" vraag ik voor de zekerheid terwijl ik ronddraai en naar mijn jurk kijk. "Nee hoor, het staat je echt prachtig" Zegt hij met een glimlach. Ik schenk hem een glimlach terug en haak me vast aan zijn arm. "Heb je dorst?" vraagt Jackson. Ik knik, " een beetje." Hij trekt me zachtjes mee naar binnen. Als we eenmaal binnen zijn lopen we naar de bar. "Een cola en-" Jackson draait zich net om om te vragen wat ik wil maar ik maak zijn zin snel af, "-en water alsjeblieft." De barman knikt en draait zich weer om. Even later komt hij terug met ons drinken. Ik bedank hem en Jackson betaalt hem. "Hey! Ik kan ook betalen hoor" zeg ik tegen Jackson. "Ja dat kan, maar dat mag je niet van mij" zegt hij me terug. Ik schenk hem een nep boze blik, maar hij grijnst alleen als een klein kind terug.

Ik kijk de zaal rond. Hij is best wel klein. Maar er is net genoeg plaats voor iedereen om te dansen. Jackson is even weg. Hij ging even met een
vriend praten. Ik kijk naar Jackson die nog steeds druk in gesprek is. Mijn ogen verlaten langzaam Jackson en ik begin iedereen zorgvuldig te bestuderen. Mijn oog valt op een groepje jongens van ongeveer mijn leeftijd die me aanstaren. Ze scannen net zoals Jackson deed mijn lichaam en glimlachen dan. Ze fluisteren nog wat maar dan zien ze dat ik hun aankijk. Ze stoppen per direct en kijken weg. Engerds! Ineens voel ik een warme hand op mijn schouder. Ik schrik op en kijk van wie ze is. Mijn gezicht klaart op als ik zie dat ze van Jackson is. "Waar kijk je naar?" vraagt hij me. "Nergens, ik keek gewoon even rond" zeg ik snel. Jackson knikt. "Kom ik zal je voorstellen aan een paar vrienden. Ik knik. Hij stapt voor me uit en ik volg hem. Hij stapt richting dat groepje met die engerds. Zeg alsjeblieft dat we daar niet naartoe gaan. Alsjeblieft. nee. We stappen dichter naar het groepje en komen tot stilstand. Het is wel waar. Ik bestudeer elke jongen van kop tot teen. Ze zijn allemaal best wel gespierd. "Ik ben Duke" zegt die ene jongen waar ik naar keek, hij steekt zijn hand op. Ik pak zijn hand vast en schud hem, "Sophie" zeg ik droog terug. Ik bedenk me net. Ik wil hier zo snel mogelijk vandaan. "Dit zijn Case, Mason en Sam" voegt hij eraan toe. Ik knik en schud één per één hun hand. Ze glimlachen naar mij. Precies als de Joker in Batman doet. "Van welke roedel kom jij?" vraagt Case aan mij. Verschrikt kijk ik op, hoe weten zij dat ik een weerwolf ben? "We kunnen het ruiken, als je een weerwolf bent heb je een speciale geur die alleen wolven kunnen ruiken" legt hij me uit. Ik knik voorzichtig. "The Golden Moon" zeg ik. Verbaast kijken ze op. "Dat is één van de beste roedels van de wereld, na onze roedel dan, The Red Night" zegt Mason trots. Ik grinnik. "Zullen we even naar buiten gaan? Het is hier snik heet" zegt Case. "Goed plan" beantwoord ik hem en we stappen naar buiten. We gaan op een bankje zitten. Ondertussen is het al donker geworden. "En heb je je mate al gevonden?" vraagt Jackson me. Ik schud mijn hoofd, "nee, maar eerlijk gezegd heb ik er ook geen zin in, ik wil nog even vrij zijn vooraleer het bezitterige gedoe begint.." zeg ik stil maar vastberaden. Ze grinniken. "En jullie?" vraag ik hun. Allemaal schudden ze nee. "Misschien vindt ik haar op school" zegt Sam. "Dat zou best wel kunnen, waar gaan jullie naar school?" vraag ik hun. "Eastwoods high" antwoorden ze in een koor. Ik grinnik. "Daar ga ik ook naartoe" zeg ik. "Dan ga je ons waarschijnlijk vaker zien" zegt Case met een knipoog. "Waarschijnlijk wel ja, ik ben toch al blij dat ik een paar mensen ken" zeg ik grinnikend. Ze glimlachen. Plots komt er een jongen aangelopen. "Wat is er Alec?" vraagt Jackson bezorgt. "Ik mag dit niet vertellen maar, de Alpha is boos, er was een indringer gespot op ons terrein, hij is ontsnapt, hij denkt dat hij hierheen is gevlu-" de jongen die blijkbaar Alec noemt kan zijn zin niet afmaken want hij wordt onderbroken door een fel geluid van slippende banden. Er stapt een jongen uit. Heel gespierd met haar zo bruin als de herfst. De rest kan ik niet zien want hij stapt te snel naar ons toe. Hij lijkt mij niet op te merken want hij kijkt Alec woest aan. Ineens ruik ik een fantastische geur. Precies een mengeling van mint en chocolade. Ik negeer het en kijk weer naar de woeste jongen. "En wie heeft je het recht gegeven om alles rond te vertellen Alec?!" roept hij woest. "Ik-Ik-..." verder komt Alec niet want hij wordt woest tegen de grond gegooid. Ik wil opstaan maar Jackson houdt me tegen. Ik bevrijd me uit zijn grip en sta op. "En vertel mij eens meneer de 'Alpha', wie heeft jou het recht gegeven om hem even op de grond te gooien omdat hij iets verteld" roep ik luid met een sarcastische nadruk op 'meneer de Alpha'. "Omdat ik het recht heb om dat te doen!" zegt hij woest, zonder mij een blik waardig te gunnen. "Voor een Alpha heb je wel weinig manieren! Normaal kijk je degene aan die tegen je praat! En nee je hebt het recht niet! Je hebt het recht om een enorme eikel te zijn. En dat heb je ook helemaal voor elkaar gekregen! Volgens mij ben jij de grootste die ik ken, wees trots Alpha'tje" roep ik hem luid terug. "En laat Alec los!" maak ik woest mijn zin af! 'Nu heb je hem echt boos gemaakt' hoor ik Alexia mijn wolf zeggen. 'Dat kan me echt niks schelen' antwoord ik haar kortaf. Ik kijk naar de jongens die verschrikt naar me staren omdat ik hun Alpha durf tegen te spreken. Daarna draai ik me terug om naar de zogenaamde Alpha van hun. "Wie geeft jou het recht om zo tegen mij te praten!" roept hij luid, nog steeds laat hij Alec niet los en hij kijkt me ook niet aan. "Godverdomme! Ben jij wel een verdomde Alpha? En ik heb het recht om het te doen omdat ik niet naar een verdomde Alpha luister die niet goed is bij zijn hoofd en zijn woede afreageert op zijn roedel! En heb je wel oren? Ik zei: laat.hem.los." roep ik nu luid terwijl ik op de laatste drie woorden nauwkeurig en rustig zeg. Ik zie hoe hij Alec loslaat. Alec kruipt verschrikt naar Case, Duke, Sam en Jackson. Ineens draait de Alpha zich om. De geur van daarstraks overheerst ineens. Dit kan niet waar zijn. Woest kijkt hij me aan. Ik kijk in zijn ogen en het woord is eruit. "Mate" gromt hij hevig.
________________________

Hoofdstuk 1 is af!
Hoe vinden jullie het?
Ik zou het erg leuk vinden als jullie een vote en een comment zouden achterlaten met hoe jullie het begin vinden. Het kan zijn dat er veel schrijffouten staan in het verhaal. Lees er dan gewoon omheen. Of als het echt een grote fout in staan zeg me dat dan. Dan verbeter ik het wel ;) Op de foto zie je de jurk van Sophie ;) xxxx

My mate, the AlphaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu