My mate, the Alpha

•{Could you give me a chance?}•

{Sophie}

Ik word wakker en open mijn ogen. Ik wil rechtop gaan zitten maar dan gaat er een sterke pijn door mijn hoofd en borstkas. Met een kreun laat ik me weer vallen op de matras. Ik kijk rond en zie dat ik in een kamer ben. Maar ik weet niet waar. Ik weet niet meer wat er gebeurt is. Ik kijk verder rond en mijn oog valt op een jongen. Hij zit met zijn hoofd in zijn armen. Hij heeft hazelbruin haar. Maar ik kan wel zijn gezicht niet zien. Ik probeer weer op te staan. Heel rustig ga ik recht zitten,
en daarna probeer ik op te staan. Ik probeer naar de deur te stappen, ik steek mijn hand naar de deurknop maar ik voel weeral een sterke pijn en wil net neervallen op de grond. Ik hou me al klaar voor de harde klap maar twee armen vangen me op. Ik kijk naar de jongen en mijn mond valt open. Caleb. Plots schieten al de beelden me weer voor mijn ogen. Caleb sloeg me, ik liep door het bos, en glee uit. Maar verder weet ik het niet. "L-laat me alsjeblieft met rust" zeg ik met een trillende stem die elk moment in duizenden stukjes kan breken. Ik sla mijn arm die geen pijn doet beschermend voor mijn hoofd. "Sophie, het spijt me echt, ik weet niet waarom ik het deed, maar het spijt me echt heel veel" zegt Caleb stil. Voorzichtig doe ik mijn arm weg, en kijk Caleb aan. "W-wat doe ik hier?" vraag ik stotterend. Caleb ligt me voorzichtig op ,zet me op bed en gaat in de stoel zitten. "Wel, euh... toen ik je sloeg ben je naar het bos gerend, maar Jackson vond je niet, dus toen werd ik heel bezorgt en ben je gaan zoeken, het was al heel donker maar toen ik aan die afgrond kwam zag ik jou, en ik heb je opgepakt en meegenomen naar hier en de pack-dokter laten komen" zegt Caleb. Met grote ogen kijk ik hem aan, "Waarom zou jij je zorgen maken om mij?" vraag ik. Hij kijkt me aan, "kijk Sophie, ik weet dat ik je niet had mogen slagen en dat ik heel bod deed, maar ik geef om je, echt waar. Je moet me geloven" mompelt hij. Ik kijk hem aan, als hij ook kijkt begint Alexia te grommen. 'Van mij' gromt ze. Ik hou me in, maar zie Caleb's ogen donkerder worden. Voor het te laat is staat Caleb op en loopt weg. Verbaast kijk ik hem na. Hij hield zich in, voor mij? Ik sta voorzichtig recht en doe de deur open, dan stap ik de trap af. Ik heb geen idee waar gier de uitgang is maar ik vind het wel. Eenmaal beneden stap ik naar rechts. Ik zucht als ik zie dat het alles behalve de uitgang is, ik sta in de keuken. Ik wil me net omdraaien als ik Caleb aan de keukentafel zie zitten met zijn handen in zijn haar. Even aarzel ik om me voorzichtig om te draaien en zo snel mogelijk weg te gaan. Maar ik besluit het toch niet te doen, ik stap richting Caleb en ga naast hem zitten. Hij kijkt op en ik zie dat zijn ogen rood zijn. Hij heeft geweend. Waarom? "Gaat het?" vraag ik hem. Hij schud zijn hoofd. "Nee" antwoordt hij me dan met een schorre stem. "Wat is er?" vraag ik. "Het is gewoon moeilijk voor me, ik bedoel, mijn eigen mate wil me niet, haat me wrs en ik heb haar ook nog eens geslagen, en ik haar het dat iedereen gelukkig kan zijn behalve ik" antwoordt hij me. Onbewust zet ik mijn hand op de zijne en wrijf erover. Een licht gevoel van vreugde gaat door mijn lichaam, en ik krijg het ineens heel warm. "Ik haat je niet Caleb, en je hebt al sorry gezegd, je kunt niets anders doen" zeg ik vastberaden. Hij kijkt naar mijn hand op de zijne. Ik trek verschrikt mijn hand weg en kijk naar beneden. Hij antwoordt me niet meer, dus sta ik op. Ik wil net weg stappen als Caleb's hand me tegenhoudt. "Zal je ooit je gedachten over mij veranderen, en me een kans geven.. als mate?" vraagt hij voorzichtig. Ik kijk hem verschrikt aan. "Ja, maar ik weet niet wanneer" zeg ik en ik maak zijn hand los, en zoek de uitgang van dit gekkenhuis.
___________________
Ziezo!
Wat denken jullie... Moet ze Caleb een kans geven of toch maar niet?
Ik heb niet veel kunnen updaten, ik weet het. Maar ik zal mijn best doen om dit weekend misschien een extra lang hoofdstuk te schrijven.
Nog maal bedankt voor alle votes! Al bijna 2K reads trouwens! ;)
Ik hou echt van jullie! ;) xxxxxxx