My mate, the Alpha

•{Bigger spoon or nah?}•

{Sophie}

Ik word wakker door het licht dat door de gordijnen schijnt met op de achtergrond het geluid van vogeltjes, heel vrolijk. Met een kreun sta ik op, alles doet pijn. Stappen gaat moeilijk. Ik kijk rond de slaapkamer en zie dat Caleb nergens te bekennen is. Als ik me herinner wat er gisteren allemaal gebeurd is glimlach ik. Het was gewoon geweldig! Ik wil net de gordijnen open doen als ik me bedenk dat ik helemaal naakt ben. Ik neem snel een badjas en bind die om me heen. Met veel moeite en pijn probeer ik de kamer uit te komen naar beneden. Als ik eenmaal beneden ben schrik ik. Met slaperige ogen kijk ik naar mijn spiegelbeeld. Paarse vlekken. Overal. Ik ga wat dichterbij staan en zie dat het allemaal zuigzoenen zijn. Ik wrijf er lichtjes over, dan zie ik de mark. Ik raak het aan en begin spontaan te glimlachen. Ik bestudeer de zuigzoenen verder, ze zitten echt overal in mijn nek. Dan voel ik twee sterke armen me langs achter vastpakken. Ik wil gillen maar dan komen er die bekende sparkels. Caleb. Ik kijk naar boven en zie hoe Caleb op me neerkijkt met een slaperige glimlach. "Vind je je mark mooi?" vraagt hij onzeker. Ik knik enthousiast een ja, hij moet glimlachen. Hij kust mijn kaak en ik bestudeer de zuigzoenen verder, ik weet niet waarom maar ik wil er gewoon naar kijken. Wat moeten zijn packleden wel niet denken als ze mij met wel tien zuigzoenen zien! Ineens verplaatst Caleb zijn hand van mijn heup naar mijn badjas. Ik staar hem emotieloos aan en zie hoe hij de badjas ter hoogte van mijn borst opent en er een spoor van zuigzoenen over mijn buik gaan en er ook op elke borst één is geplaatst. Geschrokken en beschaamt kijk ik weg en sluit ik de badjas. Caleb kijk alleen maar tevreden. "Kom we gaan ontbijten" zegt hij liefjes. Ik knik, nog steeds beschaamt. "Boterham of cornflakes?" vraagt hij terwijl ik ga zitten aan het keukeneiland. "Cornflakes" zeg ik. Hij knikt en neemt vier soorten cornflakes tevoorschijn. "Welke wil je?" vraagt hij terwijl hij me aandachtig bekijkt. Ik kijk naar de dozen en glimlach dan naar hem. "Allemaal!" roep ik enthousiast. Caleb grinnikt en neemt een kom waar hij alle vier soorten in doet en er dan melk in zet. Ik bedank hem en neem een lepel uit de lade naast me. Tevreden prop ik mijn mond helemaal vol met cornflakes. "Sophie?" hoor ik iemand achter me zeggen. Verbaast draai ik me om met mijn volle mond en zie ik Case staan. Hij kijkt me geamuseerd aan. Ik kijk hem aan "Haa?" zeg ik, de J was te moeilijk met mijn volle mond. Hij grinnikt. Ik draai me om en eet snel mijn mond leeg. Dan draai ik weer naar Case "Ja?" herhaal ik. "Niets, het leek gewoon alsof je je lepel ging opeten" zegt hij. Ik mompel wat en draai me naar men cornflakes om me weer vol te proppen. "Wil je een grotere lepel?" hoor ik Case grinniken. Ik steek mijn middenvinger op naar Case zonder me om te draaien en kijk dan naar Caleb die voor me zit en ons geamuseerd aanstaart. Ik wil net weer een lepel in mijn mond proppen als ik Case z'n irritante stem weer hoor. "Ik denk dat er te weinig op je lepel zit, wil je er echt geen grotere?" In één beweging spring ik van mijn stoel, ik neem mijn kom cornflakes op en ga pal voor Case staan. Ik steek recht voor zijn neus nog een paar lepels in mijn mond, doei doei cornflakes. In een fractie van een seconde heb ik mijn hele kom boven Case's hoofd uitgegoten. Ik kijk hem aan met een grijns. "Sorry geen sorry, ik dacht dat meneertje grappenmaker honger had, ik bedoel, met zo'n grappen, verdient een clown als jij echt niets" zeg ik met een lieve glimlach. Als ik me omdraai zie ik Caleb zijn lach inhouden. Ik strompel naar de woonkamer en roep luid, "en zorg maar dat ik een nieuwe kom cornflakes heb want anders, zal ik , ik zweer het je, je ergste nachtmerrie zijn" roep ik. Ik hoor Caleb luid lachen en dan hoor ik hoe cornflakes in een kom wordt gegoten. Ahhhh, sweet life denk ik.

....... [Een uur later] .......

Case is direct vertrokken toen hij mij mijn nieuwe kom gaf met mijn ontbijt. Dan komt Caleb de woonkamer binnen en komt naast me zitten. Hij ligt me voorzichtig op en ze me op zijn schoot ik draai me om en schrik. Ook Caleb's nek zit vol paarse vlekken. Ik kijk naar Caleb en hij kijkt me onbegrijpelijk aan. Ik kijk terug naar de paarse vlekken en hij kijkt mee, dan glimlacht hij. Ik knoop de eerste voer knoopjes van zijn hemd los, en dan zie ik dat er ook allemaal zuigzoenen zitten. Ik sla mijn handen voor mijn mond. Ze zitten gewoon overal. Wat als hij het niet oké vind? Ik bedoel, misschien vind hij het niet leuk. Caleb kijkt naar zijn borst en kijkt emotieloos. "Het s-spijt me" fluister ik. Hij kijkt op en zijn ogen doorboren de mijne. "H-het spijt m-me, dat i-ik dat heb gedaan" stotter ik, bang van zijn reactie. Hij zegt even niets dus ik kijk naar beneden. Beschaamt. "Ik vind ze mooi en leuk Soof" fluistert Caleb hees. Ik kijk hem onzeker aan. "Ik had ze niet gezien, maar ik vind het leuk om te zien" glimlacht hij scheef. Ik lach onzeker naar hem. Hij heeft me een klein kusje op mijn voorhoofd. En ik sla mijn handen om zijn nek en knuffel hem stevig. Hij legt zijn handen rond mijn heupen en knuffelt me stevig terug. Na een tijdje laat ik hem los en glimlach ik. Ik sta op "ik ga me douche" zeg ik. "Mag ik mee?" vraagt Caleb. Ik kijk hem geschrokken aan. "Uhm, j-ja doe maar" zeg ik, half stotterend, ik weet dat ik dit wil het is niet dat hij me niet naakt heeft gezien. Verwonderd kijk Caleb op. "Echt?" vraagt hij. Ik kijk hem aan
met een duh-gezicht. "Ja echt, of wil je het toch niet meer?" vraag ik. Hij haast zich naar de trap. "WACHT!" roep ik luid. Hij kijkt direct naar me. "Neem me mee, ik heb echt pijn overal" zeg ik terwijl ik mijn armen open. Hij grinnikt en neemt me op in bruidstijl. Hij zet de douche aan en doet zijn broek en hemd uit, daarna zijn sokken en onderbroek en dan springt hij onder de douche. Ik doe ook snel mijn badjas uit en ga ook onder de douche staan. Hij ziet dat ik me ongemakkelijk voel en houd me vast en fluistert "Je bent prachtig! Schaam je niet voor mij, ik hou van jou! Je bloedmooie lichaam, je lieve lach, je bruine haren, je mooie ogen, alles zelfs je kleine neusje" terwijl hij dat fluistert wrijft hij zijn neus tegen de mijne ik bloos en kijk weg. "Ik hou ook van jou, zoveel, echt waar" fluister ik emotioneel terug terwijl ik moeite moet doen om mijn tranen tegen te houden. Hij is zo lief. Als we eenmaal helemaal gewassen zijn stappen we onder de douche uit en drogen we ons af om vervolgens naar onze kamer te gaan voor kleding. Stappen lukt als wat beter nu. Ik kijk de kamer rond en zie mijn doosje met pilletjes liggen. Ik kijk Caleb aan. "Is het erg dat ik een pilletje ben vergeten deze morgen?" vraag ik. Hij schud zijn hooft liefjes. Ik neem een zwarte broek uit de kast met een wit t-shirt zonder tekst of tekeningen. Ik pak ook een paar sokken, een onderbroek en mijn hoge zwarte all-stars. Ik ga terug naar de badkamer en droog mijn haren, als Caleb binnenkomt met zijn gedroogde haren en zijn haar in model probeert te brengen met gel keer ik de haar droger naar hem waardoor alles weer verkeerd staat. Hij kijkt me aan met een meen-je-dit-nou-gezicht, ik grinnik en ga op de lavabo zitten. "Mag ik je haar doen" vraag ik. Hij kijkt me aan "ga je gang". Ik pak wat gel en een kammetje en breng zijn haar heel mooi in model, al zeg ik het zelf. Hij kijkt me verwonderd aan als ik klaar ben. "Niet slecht" zegt hij onder de indruk van mijn prestatie. "Oh alsjeblieft ik heb het geweldig gedaan" zeg ik terwijl ik mijn handen omhoog doe. Hij grinnikt en gaat de badkamer uit. Ik neem de haardroger weer en droog mijn haren verder

{Caleb}
Ik stap naar beneden en zet de tv even aan. Nog geen vijf minuten later hoor ik Sophie gillen. Ik spring recht en loop naar de badkamer. "Sophie?!" roep ik luid. "MIJN HAAR MIJN HAAR" roept ze in paniek. Als ik zie waar ze het over heeft begin ik luidkeels te lachen. Haar haar zit vast in de haardroger. "IK ZWEER HET JE STOP MET LACHEN OF GOD IK ZORG DAT JE HET NOOIT MEER KUNT!" schreeuwt ze luid. Ik trek de haardroger uit de stekker en haal een schaar tevoorschijn. "Kom dichterbij" zeg ik. Ze kijkt me boos aan. "NO WAY DAT JIJ MET DIE SCHAAR MIJN HAAR GAAT AFKNIPPEN" Schreeuwt ze. Ik moet mijn lach inhouden. "Het gaat niet anders" ze ik haar. "HET KAN ME GEEN BAL SCHELEN DAN HAAL JE DIE HAARDROGER MAAR UIT ELKAAR, JE.KNIPT.MIJN.HAAR.ER.NIET.AF!" zegt ze luid en duidelijk. Ik gniffel en kom dichter naar haar toe, ze ontwijkt me en rent naar beneden. Ik ren haar achterna. "kom Sophie, zo erg is het niet" probeer ik nogmaals. Vastberaden schud ze haar hoofd "denk er niet aan!" Ik kijk haar aan en grijns. "Oké, oké, dan blijf je maar met die haardroger in je haar rondlopen" zeg ik. Ze kijkt me aan en gaat dan zitten in de zetel. "Ik wil niet dat je in mijn haar knipt" zegt ze stil. Ik hurk voor haar neer en neem een hand van haar vast. "Het is amper een plukje, je haar zal nog altijd even mooi zijn" vertel ik haar. Ze kijkt me even aan knikt dan. "Oké" zucht ze. Ik neem de schaar en knip het plukje dat vast zit af. "Ziezo" zeg ik en ze kijkt opgelucht. Ze staat op en mompelt stil wat voordat ze naar de keuken vertrekt "stomme haardroger, stom haar, stomme schaar, en dat voor mijn verjaardag nog wel, grrr"
Wacht wat? Verjaardag? "Sophie wanneer ben je jarig?" roep ik. "uhmm, over drie dagen" zegt ze. Wat? Drie dagen? Ik sta op en ga naar de keuken. "Waarom heb je me het niet gezegd?" vraag ik. "Je vroeg me er nooit naar, en ik ga niet lopen pronken wanneer ik jarig ben zodat mensen het weten" zegt ze. Ik knik. " Ik moet even weg straks over een paar uur ben ik terug" vertel ik haar, ik wacht op haar reactie maar Sophie neemt eerst haar gsm uit haar broekzak en kijkt emotieloos naar het scherm. Een traan valt naar beneden. Ze slaat haar armen om me heen. "Wat is er Soofje?" vraag ik bezorgt. "Laat me niet alleen alsjeblieft, ga niet weg " huilt ze terwijl ze me steviger vastneemt. "Alsjeblieft ga niet, blijf, laat me niet alleen" huilt ze. "Sophie wat is er?" vraag ik bezorgt. Ze geeft me haar gsm en ik lees het berichtje:

Onbekend:

Ik kom je halen.