BODRUM KATI

BODRUM KATI 2.BÖLÜM"KAYIP MİKE"

Öncelikle adım Nancy.Proje ödevi için Mike'ların evinde kaldım fakat sabah Mike evde yoktu.Sadece yerde ufak bir kan vardı ve onun başına bir bela geldi.Steve ve Rocky ile bodruma da baktık fakat yoktu.George uyandığında ne diyecektik bilmiyorum.Ve..Yemin ederim Mike'ı bulup kurtaracağız.Başına ne geldi bilmiyoruz,fakat onu kurtaracağız.

-Babasına haber mi versek?dedi Rocky.
-Boş yere paniğe sokmayalım,dedim.
-Ah,nolmuş olabilir?
-Evde heryere baktık,ama bakmadığımız yer var mı?
-Hayır.Kafayı yiyeceğim!Umarım onu bulabiliriz ve biz bulduğumuzda çok geç olmaz.
-Modumuzu düşürmek yok.Ailelerimize çaktırmak yok,hayatımıza kaldığımız yerden devam edeceğiz.Yarın Justin'i de alıp Stuart Parkı'nda buluşalım.
-Herşeyi anladım,ama Mike'ın başına bişey gelirken biz niye duymadık?Ya bize birşey olursa?
-Bişey var orada..
-Nerede?
-Kağıt..
Kağıtları aldım,4 tanelerdi.
-Ne yazıyor?
-Günaydınnn!Herkes burada,abim yok!dedi George.Kağıtları arkama sakladım.
-Abim nerde?Daha uyanmadı mı?Siz uyandıysanız o niye uyanmadı?
-Eee,şeyy..Mike markete gitti.Bugün haftasonu zaten.Okul da yok.Birkaç aburcubur alacak.
-İyi,cips ve kola almayı unutmasın.
-Neyse,ben bize birşeyler hazırlayayım,Mike'da gelince yeriz.Nasıl fikir?
-Çok güzel!Mutlaka patates kızartması olmalı!
-Madem kızartma istiyorsun,gel bakalım sen de bana yardım et,dedim George'a.Bizimkilere de kaş göz yaparak kağıtları okumalarını söyledim.Steve göz kırptı. Veee,mutfağa geçtik.Böyle neşeli olduğuma bakmayın,Mike kaybolduğundan beri canım sıkkın.
-Ben patatesleri soyarken sen de tabak,çatal,bardak,mayonez ve ketçabı çıkar tamam mı George?
-Hayatımda ilk defa birine yardım etmekten bu kadar keyif duyuyorum.
Patatesleri soydum,çayı demledim.George'da bişeyler yerleştirdi.Sonra salona gittim.
-Kağıtları versene,dedim Steve'e.
Kağıtları aldıktan sonra siz mutfağa geçin,dedim.Ve okumaya başladım.Kısa şeyler yazıyordu zaten."Takip et","Aşağı in","Yaklaştın","Burada".Ne!?Burada...Hemen mutfağa koştum.
-Steve,Rocky,bir gelsenize.
-Abim ne zaman gelcek!Benden bişey mi saklıyorsunuz?!
-Evet.Mike aslında markete gitmedi.Dün gece gizemli bir şekilde kayboldu.Ve,bu kağıtları gördüm.deyip George'a verdim.
-Burada,"Burada"yazıyor!Abim..Ölmüş..Olabilir..Mi?
-George daha 9 yaşında Nancy!Söylemezsen ölür müydün!?
-Çocuk anlamış zaten!
-Çocuk olumsuz etkilenecek.Abisini öldü bilecek!Travma olacak!Senin yüzünden!
-Ben naptım ya!
-Bir çuval inciri berbat ettin!Çocuğun ölüm korkusu olacak şimdi!Steve öfke kusuyordu.
-Çok biliyorsanız,Mike'ı bulun!Böylece George rahat etmiş olur!diyip evden çıktım.Sanki ben birşey yapmışım gibi.

Eve vardığımda ağladım.Yatağın içine girdim ve gece olana kadar film izledim.Bir anda uyku bastı ve ışığı kapatıp uyudum.Gece bir ara uyandım ve su içmeye kalktım.Mutfağa girdiğimde pencereden birşey gördüm...Tanrım..Elinde bir bıçak,kapüşonlu birisi.Bir dakika!Mike!Adam Mike'ı bıçaklıyor!Hayır,bu gerçek değil!Mike kayboldu ve evimin önünde bir adamın onu bıçaklaması çok mantıksız.Biri beni kandırmaya çalışıyor.Buna kanmamalıyım.Fakat nereye baksam o adam Mike'ı bıçaklıyor!Kabusun içindeyim!Bizimkileri aramam lazım.Hızla Rocky'i aradım.
-Rocky!Ben iyi değilim!Nereye baksam bir adam var..Ve Mike'ı bıçaklıyor..Başım dönüyor...
-Sen ne diyorsun!Tamam,bir yere otur.Ailene haber ver.Ben yine de eve geleceğim.15 dakikaya oradayım.Sakin ol,hiçbişey olmayacak.
-Ya bana da bişey olursa?
-Bak,Mike'ı birinin bıçaklaması imkansız.O kayboldu,tamam mı?
-Tamam.Kapatma.Ben aileme bakayım.
-Bekliyorum.Ben de geliyorum az kaldı.
-Rocky...Annem ve babam evde yok..Yemin ederim onlar-
-Şşşş,bak.Sen şuan gerçek olmayan şeyleri görüyorsun.10 dakikaya ordayım.
-Rocky,ben gerçekten iyi d- derken boğazıma bıçak dayandı.Telefon elimden düştü.
-Nancy!Bişey mi oldu?
-Lütfen bırak beni,zarar verme!Yapma!dedim korku içinde.
-Nancy!Dayanmalısın!Şuan beni duyuyorsun farkındayım.Sakin ol.Hiçbirşey olmayacak.
-Şuan her an ölebilirim ve sakin kal diyorsun!
O sırada katil beni bahçeye çıkardı ve hala boğazıma bıçak dayalıydı.
-Bırak beni!
-Sen de onun yanına gideceksin.
-Kim?
Beni duvara sıkıştırdı ve yüzünü benim yüzüme yaklaştırdı.
-Mike'ın.
Yutkundum.
-O nerde?
-Mezarda.
-Sen,benden ne istiyorsun?
Saçıma dokundu:
-Sadece öldüreceğim.
Ona bir tekme geçirip koşmaya başladım.Hızla peşimden geliyordu.
-Nancy!
Şükürler olsun,Rocky'i gördüm.
-Orada!dedim katili işaret ederek.Bir garip bakıyordu.
-Neden öyle bakıyorsun?
-Nancy orada kimse yok..
-Basbayağı orada duruyor işte..
-Sen iyi misin?Bir gözünü ovuştur.Orada biri yok.
Gözümü ovuşturdum.Orada kimse yoktu.Hemen eve doğru koşmaya başladım.
-Nereye?
-Annem babam oradamı diye bakmaya.
Eve girdim ardından yatak odasına.Oradalardı...Kafayı yiyen bendim.
-Rocky..Bana noluyor?
-İstersen bize gel.Biraz konuşuruz.Hem uykum da yok.
-Pekâla.Teşekkür ederim.
-Yarın Justin'i de alıp Stuart Parkı'na gideceğiz zaten.Sen böyle demiştin.
-Demiştim ama artık ne önemi var?Üstelik biz ne yapabiliriz?
-Ona ne olduysa bodrum katında oldu.Veya,1.katta.
-Doğru.Ama biz niye duymadık,görmedik,hissetmedik.
-Belki de,onları kendi dünyasında görüyordur.
-Nasıl yani?
-Senin bu gördüklerin gerçek değildi.O da bişeyler görmüş duymuş olabilir ama kendi dünyasında.Kimse görmez,bilmez,duymaz.Sonuçta Azrail,bir tek öldüreceği kişiye görünür,değil mi?
-Ben bunları akıl edemedim.Sağol.Ama başkasının bana yardım etmesi için başkalarına da görünse daha güzel olurdu.
Rocky'nin evine vardık,odasına geçtik ve konu hakkında konuştuk.