BODRUM KATI

BODRUM KATI 7.BÖLÜM"ESKİ PÜSKÜ BİR EV VE DAHASI"

Uyandığımda kahverengi bir odada buldum kendimi.En son noldu?Hiç hatırlamıyorum.Her yerde toz,örümcek ağları..Buraya ne ara geldim?Şimdi bir pencere gördüm.Büyük ama verimsiz toprak..Aynı bozkırlar gibi.Bir tarla var,hemen köşede bir korkuluk.Biraz uzağa gidiyorum.Bir kuyu var.Su çekmek için kullanılan kuyulardan.Pencereden çekildim.O sırada kapının altından bir kağıt geldi.Bir dakika...Bu kapının altından verilen kağıtlar bana hiç yabancı gelmiyor doğrusu.A,evet!Hatırlıyorum.En son kağıtlar geliyordu,babamı arayacaktım.Fakat babamla konuşurken bir anda bilimcimi kaybettim!
Ve evet,doğru cevap.Ben Mike.
---
Nancy'den
Candy ve Mia ile bir göl aramaya koyulduk.Çok uzaklaşmayacak şekilde de bir göl bulduk.Oltamız yoktu.Kazıkları saplayacaktık balıklara.Oldukça zor hatta imkansız gözüküyordu.
-Ben bir tane tuttum!dedi Mia heyecanla.
Ve şuan bizi görüyor olsanız gülmekten yerlere yatardınız.Balıklar çok hızlı bir şekilde kaçıyor,biz peşlerinden koşuyoruz.Tek derdimiz balıkmış gibi..Her an vampirler bizi görebilir.Ailemiz bizim için telaşlanıp polise haber verebilir.İşler sarpa sarabilir.Üstelik içimde kötü bir his var.Elimizde olsaydı Frank'i de kurtarırdık.Ama sana söz Frank,seni kurtaracağız.
-Kızlar hiç iş yapmıyorsunuz!Hadi,boş durmayın!diye söyleniyordu Mia.
-Aman sanki kazıkla balık peşinden koşmak o kadar kolay,dedim.
---
Mike'dan
Odanın kapısını açtım.Bir gıcırdıyor ki sorma gitsin..Ev iki katlı.İkinci katındaydım ve bir sürü oda vardı.Ama şuan umrumda olan tek şey buradan çıkmak.O yüzden aşağı kata indim.Çıkış kapısı burası olmalı.Fakat açılmıyor,kilitli.O sırada birinin sesini duydum:
-Nereye bakalım?
Arkamı döndüğümde beyaz tenli,dalgalı uzun saçlı,çok güzel bir yüzü olan bir kız gördüm.Çok..Güzeldi..
-S-sen kimsin?
-Tanışalım.Ben Lucy.Sen de Mike'sın.
-Evet.Fakat sen..İnsan değilsin.
-Evet değilim.Ben bir vampirim.
"Vampirim" demesiyle bir adım geri attım.Gülerek:
-Korkma.Ben iyi bir vampirim.
-Vampirlerin iyisi kötüsü mi olur?dedim.
-Evet.Aslına bakarsan var.Mesela benim abim Lucas gibileri kötü.
-O kim?
-Vampirlerin atası Lily.Biz onun soyundan geliyoruz.Ben de başta insandım fakat nefret ettiğim abim beni vampir yaptı.Ben insan kalmak istiyordum aslında.O beni vampir yapınca ona çok öfkelendim ve intikam alacağım ondan,dedi nefretle.
-Lily mi?Lucas mı?Bana başından anlat.
-Bak.Lily vampirlerin atası.Babası laboratuvarda çalışıyormuş.Ona içme dediği şeyi içmiş.Bu da yarasalarla ilgili bir içecekmiş.Kız yani Lily vampir olmuş.Adam çok şaşırmış ve telaşlanmış.Arkadaşı da onların yedek bir evleri olduğunu söylemiş.O evin bodrumuna koymuşlar.
-Ne dedin sen?
-Başına gelen şeyleri biliyorum.Neyse ben devam edeyim.Adamın arkadaşı yedek evlerine taşınmışlar.Fakat bir sürü kötü şeyler yaşamışlar.Lily bodrumdan kaçınca adam iyice korkup evi satmış.
-Kime?
-Senin dedene.Dedeni de vampir yapmak istemiş fakat deden çok direndiğinden-
-Yeterli.Peki ben vampir miyim?
-Hayır.
-Yapacak mısın?
-O gece seni bayıltan kötü vampirdi.Ben ise iyilerin tarafına geçtim.Seni ben kurtardım o gece.Seni kurtarmasaydım kötü vampire dönüşecek,geçmişle ilgili hiçbirşeyi hatırlamayacaktın.
-Peki,iyi vampire dönersem?
-O zaman geçmişi hatırlayabilirsin.Korkma,seni ısırmayacağım.
-Peki ben neden günlerdir uyuyorum?
-Kötü vampirlerle savaşıyorduk biz iyi vampirler.Böyle bir kargaşada uyan istemedim.
-Abin neden kötü?
-Lily'nin yolundan gitmeyi istiyor ve zarar vermeyi seviyor.
-Ben şimdi evime gidebilir miyim?
-Çok soru sordun.Ve hayır.Tehlike hala geçmedi.Ben iyilerin tarafına geçince abim çıldırdı.Beni ve diğer tüm iyileri ısırmak istiyor.
-Ne yani?İyileri ısırınca kötüye mi dönüşüyorlar?
-Evet.Ve geçmişleri silinir.Kötüler de ısırılırsa iyiye dönerler.Ve onların da geçmişi gider.
-Vay be.Peki ben nerede kalacağım?
-Ben sana odanı göstereyim.
Yukarı kata çıktık.Çok güzel bir odaydı.Diğer odaların aksine çok temizdi.Yatak,dolap,masa,sandalye vardı.
-İstersen birşeyler yiyelim?Geyik eti veya kanı ister miydin?
-Ne?
-A pardon.İnsan olduğunu unutmuşum.Sandviç yaparım ben sana.
Sonra oturup yemek yedik.Lucy'nin güzel bir sesi vardı.Abisini öldürmek istedim.Hep kötülük yapmış.
-Arkadaşlarının durumunu öğrenmek ister misin?
-Tabii ki.Onlar iyiler,değil mi?
-Mike.Neyse.Onlar iyiler fakat sonra anlatsam?
-Tamam.Ben biraz hava alacağım,dedim.
Dışarı çıkıp biraz dolaştım.Dışarıdan korku evi gibiydi.İçeriden cennet.
İçeri girdiğimde üstüme bir ağırlık çöktü.Ben de uyudum.Fakat rüyamda bir kâbus gördüm.Rocky,Steve,Nancy ve bizim sınıftan Mia ile Candy'nin etrafını vampirler sarıyordu.Sonra hepsini teker teker vampir yaptılar.Biri dışında.Nancy.Sonra onu da bir kapsülün içine koydular.Ve elektrik vererek ondan birşey aldılar.Bir güç gibi..Korkuyla uyandığımda bunları Lucy'e anlattım.
-Ben de bu rüyayı gördüm,dedi.
-Ama merak etme.Onlar güvende.
- Nancy'i kardeşin kaçırdı,dedi bir anda.
-Ne!?Kardeşim bunu nasıl yapar?!
-Sakin ol!Sonra diğer arkadaşlarını da yakaladılar.Vampirlerin tümünü öldürebilecek güce sahip Nancy.Bu yüzden ona şunu teklif ettiler"Sen bize gücünü ver biz de arkadaşlarını serbest bırakalım"dediler.Ama güç Nancy'den giderse ölüm ihtimali de vardı.
-Ne?
Şuan çok şaşkındım.Umarım şuan iyilerdir.
-Bir su ister misin?
-Devam et.
-Peki.
-Arkadaşların kaçtılar ve şuan iyiler.Bir ormandalar.Ve Lucas onları bulamayacak.Yani,güvende olacaksınız.
-Sen bunları nereden biliyorsun?
-Abimin adamlarının içerisinde bir casusum var.
-Güvendeler ama değil mi?
-E-
-Lucy!Efendim!
-Sam sana noldu böyle!?
Bir adam girdi.Büyük ihtimalle Lucy'nin dediği casusuydu.Üstü başı kan içindeydi.Zor ayakta duruyordu.
-Benim casus olduğumu anladılar.Ve o insanların yerini öğrendiler.Onlara tuzak kuracaklar,dedi ve yere yığıldı.
-Sam!Bana bak!Nasıl buldular?
-Ormana..Birsürü adamlarını gönderdiler.Bir grup vampir ormanda dolaşırken iyi vampirler saldırdı kötülere.Ben haber vermiştim iyi vampirlere.Çabuk olun,henüz bulmamışlardır ama o insanlar tehlikede.
Hızlıca evden çıktım.
-Mike nereye!?
-Arkadaşlarımı bulmaya!Onları uyarmalıyız!
-Tamam ama zaten şuan güvendeler.İyilerle kötü vampirler savaşıyor.Onlara yardıma da gidelim gitmişken.
-Acele edelim.Belki savaş biter,kötüler arkadaşlarımı bulur.İçimde kötü bir his var.Rüyamın gerçekleşmesini istemiyorum.
-Farkındayım.Beni takip et,ormanın yolunu biliyorum.
-Lütfen,acele edelim.
-Panikleme!Şuan zaten arkadaşlarını bulmadılar.
-Nereden biliyorsun?
-Vampirlerin hisleri vardır.Düşündükleri şeylere odaklandıklarında neyin nolduğunu hissedebilirler.
-Yani güvendeler mi?
-Evet.Çok ısrar ettin.Bu yüzden yine de yanlarına gidelim.Onları da alalım.
-Sen de istersen savaşa yardım edebiliriz,dedim.
-Tamam.Savaş devam ediyorsa tabii ki yardım edeceğiz.
-Eee şimdi savaş yerini nasıl bulacağız?
-Ben de bilmiyorum.Vampirler müneccim değil maalesef.Sadece hissediyoruz o kadar.
-Tamam o zaman hislerini kullan.En azından savaş yerini bulmakla vakit kaybetmeyiz.Savaş bittiyse.
-Savaş halâ devam ediyor.Biraz ilerleyelim.
Ormanda biraz ilerledik.Sonra bazı sesler duyduk.Çığlıklar,yere yığılan vampirlerin sesleri..Çok kötüydü.Çok.
-Sen burada kal.Ben iyi vampirlere yardım edeceğim.
-Benim de bir faydam dokunsun.
-Ya sen yürek mi yedin?Kal burada işte.
-Sen de yürek yemişsin o zaman!
-Bak Mike.Kahramanlık yapmaya çalışma.Karşında hafif alıncak bir ordu yok!Lucas ve vampirleri.
-Off,peki.
Biryere saklanıp onları izledim.
Lucy iyi savaşıyordu.Savaş nihayetinde bitti ve iyiler kazandı.Tabii yaralı ve ölüler de vardı.
-Vay be!Çok iyiydi!
-Bu daha hiç.Kötü vampirler aslında bizden daha güçlü.Sayıları her geçen gün artıyor.Ve bizden daha kolay toparlanırlar.Neyse,hadi gidip arkadaşlarını arayalım.Ben uçarak arasam?Çünkü koca ormanda bulamayız.
-Tabii.
-Al şunları,diyip birkaç kazık,yay ve oklar verdi.
-Sen?
-Benim ihtiyacım yok.Abim ve diğer vampirler daha saldırmaz diye düşünüyorum.
-Peki.
-Şimdi o zaman ayrılalım,dedi ve uçmaya başladı.Bense karadan arayacaktım.
--
Lucy'den

Havada bir süre uçtum.Çok yer gittim,yaklaşmış olmam gerekiyordu.Ah!Sonunda gördüm ya!Zaten şu Mike'ın arkadaş sevdasını çekemeyeceğim.İndim hızla aşağı.
-Hey!
-Sen de kimsin?
-Ah!
Karnıma saplanan kazığı çıkardım.
-Ben Lucy..Arkadaşınız sizi arıyor.Çabuk olun!Kaçın!
Hepsi birden koşmaya başladılar bir tarafa.
-Kardeşim?
-Ne var aşağılık!
-Böyle demeseydin iyiydi.Yakışıyor mu hiç sana?
-İnsanlardan ve iyi vampirlerden uzak dur artık!
-Peşlerinden gidin.O insanları bulmadan gelmeyin!
-Emredersiniz!deyip uçtular kötü vampirler.
-Sana gelirsek Lucy..Seni ısırmayacağım.Zorluk çıkarmazsan tabii..Seni öldürmeyeceğim,veya kötü vampir de yapmayacağım.Sana işkence etmek daha güzel olur,değil mi?dedi ve güldü.
-Mike!
-A doğru ya,benden kurtardığın şu çocuk vardı.Onu da bulun,diyip birkaç vampir daha gönderdi.
O gülüp başka bir yere bakarken hızla uçup kaçmayı denedim.Ayağımdan tuttu fakat yarasalar gönderdim.Yere çakıldı.Hızla uçmaya devam ettim.Peşimden geliyordu.Ve diğer vampirler de.
Bir an bana yarasalar göndermesiyle dengemi kaybettim.Hızla yere düşüyordum ki o tuttu beni.Tabii sonra sertçe yere fırlattı.
-Benden kaçamazsın!
-Ah!
Aynı yere bir kez daha kazık sapladı.Sonra yetmedi ayağıyla bastı:
-Çek ayağını şuradan!Aptal!Seni öldüreceğim Lucas!
-Abiye noldu?
-Sen benim ağabeyim değilsin!
Kazığı çıkardı.Sonra daha üste getirdi.Kalbime.
-Kalbime vurmayacaksın değil mi!?
Onun yerine göğsüme sapladı.
-Senden..Nefret..Ediyorum..
Gücüm kalmamıştı.Terlemiştim,çok acı çekiyordum.
-Biraz uyku vakti,dedi ağzımı birşeyle kapatarak.Sonra uyumuşum..
Not:Bu bölüm biraz daha gecikti biliyorum.Ama güzel bir bölüm oldu.Sizce Lucy kurtulabilir mi veya bizimkilere nolacak?Frank Nancy'i Lucas'a getirecek mi?Mike bizimkileri bulacak mı?
Evet bir bölümün daha sonundayız.Ama daha bu hikayenin başı;)Bu bölüm diğerlerinden daha kısa oldu biliyorum ama çok aksiyonlu oldu bence.Bir sonraki bölüm daha güzel olacak.Neyse,çok konuştum.Hoşçakalın:)