Το κόκκινο του πάθους

Part 12

Ενώ η ανάσες μας βρισκόταν σε απόσταση αναπνοής,ένιωσα τα πόδια μου να μην πατάνε στο έδαφος κρεμόμουν πάνω από τα μπράτζα του και ένιωθα όλο του το κορμί κολλημένο πάνω μου και έτρεμα ολόκληρη.Σε παρακαλώ έλεγα από μέσα μου μην καταλάβει τη αντίδραση που έχει το κορμί μου εξαιτίας του. Δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξη ήμουν μαγεμένη.Το μόνο που ήθελα ήταν να με φιλήσει,τίποτα άλλο.Ήθελα να με αρπάξει και να με φιλήσει,καθώς παρακολουθούσα τα μάτια του να με κοιτάνε με μια βιαιότητα κόιταζα τόσο έντονα τα χείλη του σαν να του έστελνα μηνύματα ''Φίλα με τώρα''.. Πρώτη φορά στην ζωή μου είχα νιώσει έτσι. ''Δεν ήθελες να με δείς Izabella; '' η φωνή του είχε ηρεμίσει. ''Γιατί δεν μου είπες οτί είσαι παντρεμένος; '' προσπάθησα όσο μπορούσα η φωνή μου να ακουγόταν όσο πιο φυσιολογική γινόταν. Εκείνη την ώρα σχηματίστικε ένα χαμόγελο στα χείλη του και τα μάτια του ήταν κολλημένα πάνω μου ακόμα δεν με είχε αφήσει από τον τοίχο. Πέρασαν λίγα δευτερόλεπτα σιωπής και άρχισα να απελπίζομαι περιμένωντας να άκουγα ''Όχι Izabella δεν είμαι παντρεμένος'' και ξαφνικά άρχισα να βρίσκω τα λογικά μου και με μια απότομη μου κίνηση έκανα να κουνηθώ να φύγω από την αγκαλιά του αλλά αυτός δεν έκανε καμία κίνηση να με αφήσει να φύγω. ''Μπορείς να με αφήσεις; '' είπα γεμάτο εκνευρισμό. ''Θέλεις να σε αφήσω; '' με κοίταζε και με πλησίαζε όλο και πιό πολύ και τα μάτια του κοιτούσαν τα χείλη μου. Δεν μπορούσα να μιλήσω,είχε κοπεί η αναπνοή μου δεν μπορούσα να βγάλω φωνή, η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά,ανέπνεα τόσο δυνατά. ''Απαντησέ μου Izabella,θές να σε αφήσω αυτήν την στιγμή;'' Και με πλησίαζε ακόμα πιο πολύ που απήχαν πολύ λίγα χιλιοστά αναμεσά μας. ''Θές να σε αφήσω Izabella; '' ξαναεπανέλαβε και τότε η φωνή του ακουγόταν ακόμα πιο αισθησιακή. Έπρεπε να πώ κάτι; Δεν ήξερα τι να πώ .. Δεν μπορούσα να μιλήσω. Δεν ήξερα τι ήθελα.Ήθελα να με φιλήσει,ήθελα να  με αφήσει.Ξεροκατάπια και τότε σχηματίστηκε ένα χαμόγελο στα χείλη του. '' Άσε με Cris'' είπα με αρκετή δυσκολία αν και δεν ήμουν σίγουρη αν αυτό ήταν που ήθελα. Τότε βρέθηκα πάλι να ακουμπάω το πάτωμα. Ένιωσα την καρδιά μου να παίρνει τους κανονικούς της ρυθμούς πάλι. ''Λοιπόν εγώ φεύγω, θα περάσω αύριο κατα της δέκα να σε πάρω βάλε ότι πιο κομψό έχεις.'' με φίλησε στο μάγουλο και έφυγε προς την πόρτα,γύρισε και με κοίταξε και αμέσως το βλέμμα του πήγε στον τοίχο που με είχε κολλημένη . Ένα διακριτικό χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη του ''Καληνύχτα Izabella'' είπε και έκλεισε την πόρτα πίσω του. Αφού πέρασαν λίγα δευτερόλεπτα και βρισκόμουν ακόμα όρθια προσπαθούσα να συνηδειτοποιήσω τι ακριβώς είχε γίνει μόλις τώρα. Μόλις τον ρώτησα αν είναι παντρεμένος δεν μου αρνήθηκε τίποτα και είδε το πόσο εκνευρισμένη ήμουν και όμως χωρίς καν να με ρωτήσει αν θέλω η όχι αύριο κλείσαμε ραντεβού.Δεν το πιστεύω πόσο θρασής είναι. Είμαι υπερβολικά εκνευρισμένη.Πήγα ξάπλωσα και προσπαθούσα ώρες να κοιμηθώ τον σκεφτόμουν. Άχ Chris. Tι έχω πάθει μαζί του; Εγώ ποτέ μου δεν έκανα έτσι για κανέναν άντρα. Κάτι γινότανε .. Τι θέλει απο μένα. ; Γιατί δεν με αφήνει ήσυχη; Αν και μέσα μου το ήξερα πως δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να το κάνει.