Το κόκκινο του πάθους

Part 17

Άνοιξα τα μάτια μου και καθώς προσπαθούσα μέσα από την θολούρα να καταλάβω που βρισκόμουν. Μια περίεργη σιλουέτα στεκόταν από πάνω μου. Ανοιγόκλεισα τα μάτια μου ώσπου να μπορούσα να βρω το φως μου και όταν επιτέλους είδα καθαρά αυτό που είδα ήταν ο Chris. Κοιμόταν πάνω σε μια καρέκλα στο πλάι μου στο κρεβάτι. Τι έγινε; αναρωτήθηκα από μέσα μου. Γιατί είμαι στο νοσοκομείο; Ένας δυνατός πονοκέφαλος με έπιασε εκείνη την στιγμή. Όμως δεν με ένοιαζε. Γιατί ήταν εδώ ο Chris; Αχ πόσο όμορφος είναι ακόμα και όταν κοιμάται. Και εκείνη την στιγμή που δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω του μια φωνή με τάραξε ολόκληρη που σχεδόν πετάχτηκα από το κρεβάτι. 

''Izabella καλά είσαι μωρό μου; '' η ταραγμένη φωνή της Κaterina μπήκε στο δωμάτιο γεμάτο ένταση. Ο Chris άνοιξε τα μάτια του και με κοίταζε με τόση ένταση.

''Izabella μίλα μου είσαι καλά; Να φωνάξω κανέναν γιατρό; '' ταραγμένη η Κaterina με έκανε να ανησυχώ μήπως είχα όντως κάτι.

'' Τι έγινε,γιατί είμαι στο νοσοκομείο;  κοίταζα μια την Katerina μια τον Chris.

Eκείνη την ώρα είδα που τα βλέμματα του Chris και της Katerina συναντήθηκαν.

'' Εγώ θα πάω μέχρι το κυλικείο να τσιμπήσω τίποτα  γιατί έχω ώρες να φάω '' σηκώθηκε και κατευθύνθηκε προς την πόρτα. Πριν κλείσει την πόρτα πίσω του με κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα και είπε '' Αν χρειαστείτε κάτι φωνάξτε με'' 

'' Τι έγινε Katerina ; Έπαθα τίποτα σοβαρό; Γιατί βρίσκομαι εδώ; την κοίταζα γεμάτη αγωνία .

'' Ηρέμησε όλα καλά απλά χθες το βράδυ ήπιαμε λίγο όλοι παραπάνω.'' και έσκυψε το κεφάλι της προς τα κάτω. 

''Αυτό; και γιατί βρίσκομαι εδώ ; Κaterina πες μου τι έγινε.'' 

'' Ε κοίτα ο Adam εχθές το παράκανε λίγο. Άρχισε να σε φιλάει και δεν μπορούσες να τραβηχτείς έτσι που κατέληξες να ανταποκρίνεσαι και ξαφνικά βρέθηκε αυτός ο κούκλος και τον έδωσε μπουνιά αλλά την στιγμή που τον χτύπησε εσύ έχασες την ισορροπία σου και βρέθηκες στο πάτωμα και χτύπησες πολύ λίγο το κεφάλι σου,δεν ήταν κάτι σοβαρό λίγα ράμματα χρειάστηκαν. ''

Εκείνη την στιγμή τα έχασα. Δεν θυμόμουν τίποτα από εχθές. Ο Adam πάλι το έκανε αυτό; Και ο Chris πως βρέθηκε εκεί; 

'' Είσαι καλά Izabella ; '' 

Δεν απάντησα. Έκλεισα για λίγα δευτερόλεπτα τα μάτια μου και σκεφτόμουν. Πως άλλαξαν τα πάντα έτσι ξαφνικά μέσα σε τόσες λίγες μέρες; Από τότε που μπήκε στην ζωή μου ο Chris συμβαίνουν συνέχεια γεγονότα. Και όμως τον θέλω. Είναι η πρώτη μου φορά που νιώθω έτσι δεν ξέρω αν είναι καλό η όχι αλλά τον θέλω ειδικά η ψυχή μου και το σώμα μου ζητάνε μια ματιά του ένα άγγιγμα. Τότε χωρίς να το καταλάβω τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα και χωρίς να το θέλω ξέσπασα σε λυγμούς. Η Katerina τρομαγμένη με πήρε στην αγκαλιά της και για αρκετά λεπτά εγώ έκλαιγα και αυτή δεν έλεγε τίποτα απλά αγκαλιαζόμασταν. 

Ακούστηκε το χτύπημα της πόρτας και σκούπισα τα μάτια μου όσο πιο πολύ μπορούσα και όταν άνοιξε ήταν το τελευταίο άτομο που περίμενα να δω η Liz. 

'' Izabella χρυσή μου πως νιώθεις; '' με κοίταζε με αυτά τα υπέροχα μάτια της και έκατσε δίπλα μου.

'' Liz άφησες την εταιρία .'' 

'' Μην αγχώνεσαι τα κανόνισα όλα με την Megy δεν μπορούσα να σε αφήσω έτσι να μην περάσω να δω πως είσαι. '' 

'' Σε ευχαριστώ πολύ που ήρθες μέχρι εδώ και συγγνώμη που δεν ήρθα σήμερα..'' 

'' Δεν χρειάζεται να δικαιολογείς τον εαυτό σου. Είσαι πολύ σημαντική στην εταιρία δεν υπήρχε περίπτωση να ακούσεις τίποτα από εμένα. Πρώτα από όλα σημασία έχει η υγεία σου. Είσαι καλύτερα; ''

Καθώς μου μιλούσε παρατηρούσα την Katerina με πόσο απέχθεια κοιτούσε την Liz . Πάντα έλεγε πως εκμεταλευόταν το πόσο πιστή ήμουν απέναντι της. Εγώ όμως ήξερα πως ήταν το αφεντικό μου, όσο σκληρό και αν είναι πρέπει να έχω σεβασμό απεναντί του αν και θα ήθελα πάρα πολύ να βρισκόμουν εκεί που είναι αυτή. Τότε ξαφνικά άνοιξε η πόρτα και είδα τον Chris. Το πρόσωπο μου άλλαξε χρώμα εντελώς. Πόσο όμορφος ήταν. Αυτά τα υπέροχα μάτια του. 

''Συγγνώμη αν διέκοψα '' είπε ταπεινά. 

'' Όχι πέρνα, έφαγες ; '' τον κοίταζα μέσα στα μάτια. 

'' Ναι,πως νιώθεις ; '' 

'' Είμαι μια χαρά. Να σου γνωρίσω από εδώ είναι το αφεντικό μου η Liz Maklamen. Liz από εδώ o Chris Anderson . '' 

Το πρόσωπο της Liz άλλαξε εντελώς. Ένα χαμόγελο τοποθετήθηκε στα χείλη της και τον έριχνε κάτι ματιές . '' Χάρηκα πολύ για την γνωριμία κύριε Anderson'' είχε κολλήσει πάνω του. Δεν το πιστεύω μπροστά στα μάτια μου. 

''Παρομοίως '' είπε ο Chris κοιτάζοντας την.

''Είπατε ότι φάγατε έτσι; Έχει εδώ κοντά κανένα εστιατόριο κυλικείο κάτι; Γιατί δεν έχω φάει τίποτα. Θα θέλατε να με συνοδέψετε; '' τον έτρωγε με τα μάτια της καθώς του μιλούσε.

'' Φυσικά , μετά από εσάς. '' έκανε άκρη να περάσει μπροστά η Liz. 

'' Περαστικά και πάλι χρυσή μου σου δίνω και ακόμα μια εβδομάδα άδεια μέχρι να νιώσεις καλύτερα,ανυπομονώ να σε δω στην δουλειά τα λέμε'' καθώς έφευγαν μου έκλεισε το μάτι. 

Μόλις έκλεισε η πόρτα είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό. Η Katerina με κοίταζε τρομαγμένη το πρόσωπο μου είχε αλλάξει μορφή. Η αφεντικίνα μου του ρίχτηκε κανονικά και αυτός δεν έκανε τίποτα για να το σταματήσει αντίθετα να πάει να την συνοδέψει. Δεν το πιστεύω πως παίζει έτσι μαζί μου; Είχαν περάσει ήδη τρεις ώρες και ο Chris δεν είχε εμφανιστεί ακόμα η Κaterina είχε καταλάβει τι γινόταν και όμως δεν ανταλλάξαμε κουβέντα από την ώρα που έφυγαν ο Chris με την Liz.