𝐒𝐡𝐚𝐭𝐭𝐞𝐫𝐞𝐝 | ✍︎ [ON HOLD]

𝟎𝟔 | 𝐒𝐥𝐨𝐰𝐥𝐲 𝐁𝐚𝐜𝐤 𝐭𝐨 𝐍𝐨𝐫𝐦𝐚𝐥

• V A L E R I E •

Nu Cameron de echte reden weet waarom ik mijn naam heb veranderd en ik wederom heb moeten vluchten, voelt het alsof er een last van mijn schouders is gevallen.

Eindelijk hoef ik mijn grote geheim niet meer voor me te houden. Maar omdat Julian me nog altijd op het spoor is, moet ik me wel gedeisd houden.

Voorlopig kan ik dus niet weer intrekken bij Charlotte — tot groot ongenoegen van mijn beste vriendin — dus verblijf ik voor nu in Camerons landhuis, dat meer dan genoeg gastenkamers bied.

Cameron houdt zich tot nu toe aan zijn woord; hij werkt aan zichzelf en heeft, voor zover ik heb kunnen ontdekken in de twee weken dat ik hier ben, nog niet weer naar de fles gegrepen.

Ik heb gezorgd dat hij zijn haar heeft laten knippen bij een salon, waardoor hij steeds meer op zichzelf begint te lijken. Daarnaast kook ik elke avond om ervoor te zorgen dat hij de juiste maaltijden binnenkrijgt en weer wat gezonder wordt.

Tevens heb ik het hele huis nagespeurd op alchohol en heb zo verscheidene flessen weggegooid zodat hij niet meer in de verleiding kan komen.

Na een bezoekje van Alex, die er eropaan drong dat hij terug moest komen naar hun gym en dat hij het hem absoluut niet kwalijk nam wat er eerder gebeurd was— toen hij zijn beste vriend knock-out had geslagen—, heeft Cameron het sporten ook weer opgepakt.

In slechts twee weken tijd heb ik hem zien veranderen in de man die ik ken; degene die sterk, gedreven en beheerst is.

De man waarvoor ik gevallen ben.

Tussen ons is alles inmiddels een beetje tot rust gekomen. We geven elkaar ruimte, wat makkelijk gaat in dit gigantische landhuis, en geven vooral onszelf de tijd om te helen.

Anders dan de kus die Cameron zo nu en dan op mijn wang geeft wanneer hij thuiskomt, is er nog geen sprake van een romantische relatie tussen ons. Zelfs al is de drang om terug te gaan naar hoe het was—de gelukkige tijd—enorm groot.

Het heeft tijd nog. Wíj hebben tijd nodig.

We worstelen allebei met onze demonen, nu meer dan ooit, en juist omdat we de ander geen pijn willen doen, zullen we onze relatie langzaamaan weer moeten opbouwen.

De vorige keer zijn we meteen in een relatie gestort en leerden we elkaar pas gaande weg opnieuw kennen. Maar zelfs toen hielden we nog geheimen voor elkaar, weliswaar voor de veiligheid van de ander.

Nu er niet langer meer geheimen tussen ons instaan—hoop ik tenminste—kunnen we met een schone lei beginnen en hopelijk iets opbouwen dat oprecht en eerlijk is.

'Ben je klaar met het stokbrood?'

'Hm?' Tikkeltje verward kijk ik op van de snijplank waar ik blijkbaar naar aan het staren was.

'Ik vroeg of je klaar was met het snijden van het stokbrood,' herhaalt Charlotte met opgetrokken wenkbrauw.

'O, eh, ja die mag mee naar buiten.' Ik schuif de mand naar haar toe en draai me om naar de koelkast om de salades te pakken die ik eerder vandaag al had bereid.

Charlotte staat nog steeds voor het kookeiland als ik de schalen erop zet en kijkt me onderzoekend aan.

'Gaat het wel?' vraagt ze bezorgd. 'Ik weet dat dingen tussen jou en Cam nog steeds een beetje onzeker zijn, maar weet dat ik er voor je ben als je ervoor wilt praten.'

Ik glimlach. 'Thanks, Char.'

Ze knipoogt naar me en pakt de mand met brood waarmee ze naar buiten loopt. De andere leden van de familie Hayes zijn druk bezig in het overdekte terras om alles klaar te zetten voor het familie diner dat we gepland hebben.