Well after a week nakalabas na kami sa hospital. Si Raymond lang naman talaga ang na confined doon kasi yun ang gusto nila tita pero ngayong maayos na pumayag na si tita na umuwi kami.
Nasa manila na kami pupuntahan namin sila mommy kina Luna. They both really look stress sa pag kaka-alam ko buntis din sila.
Ako? Months palang ata. Hindi ko masyadong maalala yung nangyari sa amin ni Raymond kasi lasing na lasing ako nun. After ko atang ipakulong sila mommy.
"Van" iyak ng dalawa at lumapit sa akin
"Matagal na silang ganyan" sabi ng asawa ni Luna
"Lun, Claud stop stressing yourself at baka malaglag pa yung mga bata sa sinapupunan nyo" payo ko "After nila ilibing bukas mag out of town kayo ng mga asawa nyo. Magsaya kayo"
"Paano kami magsasaya kung patay na si mom at dad" sigaw ni Luna
"Lun wag mo namang hayaan na mamatayan ka pa ng isa sa mahal mo sa buhay. Isipin mo preggy ka at ano ang maidusulot nito sa anak mo" sigaw ko pabalik para matauhan ito
May mga business partner na bumisita kila mommy at ang mga agent naman ang bantay. Wala akong balita kay lola at lolo alam kung nasasaktan sila sa pagkamatay ng mga magulang ko
Yun ay kung alam nila ito. Hinarang din kasi ng mga agent ang reporters kasi gusto ko maging private ang pagkamatay ni mom at dad
Pagkatapos ng sigawan namin nila Luna ay inuwi na sila ng mga asawa para makapagpahinga. Alam ko nasasaktan sila mas minahal sila nila mom kaysa sa akin.
Si Claudine ang mas maapektuhan ng pagkamatay ni mom at si Luna naman ang kay daddy. May kanya kanyang favorite ang pamilya at ako ay sa mga grandparents ko.
Nasaktan ako dahil nung dumating ang mga kapatid ko grabe yung proud ng parents ko sa kanila pero sa achievement ko never nila akong sinabihan ng congratulations, ang galing talaga ng anak namin at ikaw ang magiging future ng company ko
Lahat yun nasabi nila kay Lun at Claud. Well sila ang nawala kaya naiintindihan ko sila. At never naman ako nagalit sa mga kapatid ko kay mom at dad oo nagalit ako.
"You fine?" Tanong ni Raymond "Your grandparents is here"
6.
Pagkasabi nya ay tumayo ako yayakapin ko sana si lola at lolo kaso bigla nila akong tinulak. Nagulat ako sa ginawa nila kaya napatulala ako sa kawalan
"You! You are the reason why they are died" lola shouted "How dare you!" She almost slap me when Raymond catch my grandparents.
"And your daughter is the reason why I almost died" he said " At hindi ko iyon sinisi sa kanya. Eh yung apo mo? Sya ba ang nagtulak sa anak mo? Diba hindi"
"Wala kang respeto" sigaw ni lola
"Wala akong respeto kasi wala rin kayong respeto sa asawa ko." Galit na sabi nya
Hinila ko sya sa kaba ko baka biglang atakehin si lola ng sakit nya. Nag angat sya ng tingin tila nagtatanong ito kung bakit ko sya pinigilan umiling na lamang ako.
Naupo kami sa pinakalikod pero kitang kita ko ang gigil sa mga mata ng lola ko napalunok lang ako. Naluluha akong tumunginsa kanila.
Biglang tumulo ang nagbabadyang luha sa mga mata ko agad naman itong pinunasan ni Raymond
"Alam kong masakit pero wag mong ipakita sa kanila" sabi nito habang pinupunasan ang mata ko
"Sila ang palagi kong kakampi. Pinaramdam nila ang pagmamahal na kailangan ko galing sa pamilya ko." Madrama na sabi ko
"After Everything you deserve a break for Everything" he said
Tumango ako at pilit na ngumiti sa kanya. Niyakap nya ako at hinalikan sa nuo.
