"හා යමු"
.
.
.
පුරුදු විදිහටම දවස් ගෙවිලා යනවා..මන් කුකීව ස්කෝලෙ දාලා ආපහු ලෑස්ති වෙලා වැඩට යනවා..ජිමිනත් එක්ක පොඩි කයියක් ගහලා ගෙදර එනවා..අදත් පුරුදු විදිහටම මන් වැඩ කර කර ඉද්දි මට කෝල් එකක් ආවා...
"කාගෙන්ද කෝල් එක චූටි?"
ජිමින් අහද්දි මාත් බැලුවෙ මට සාමාන්‍යෙම් අන්ක්නෝව්න් නම්බර්ස් වලින් කෝල් එන්නෙ නැති හින්දා...
"අනේ මන්දා ජිමිනි"
"යොබුසේයෝ"
.....................................
"මෝ..."
....................................
"එයා කොහෙද..හොදින් නේද...ප්ලීස් කියන්නකො..."
...................................
"හරි මන් දැම්ම එන්නම් ප්‍රින්සිපල් සර්"
"ජිමිනි..ලොක්කට කියන්න මන් අද හාෆ්ඩේ යනවා කියලා...මට දැනටමත් පරක්කුයි..."
"යා.....ඉන්න මාත් එක්කම යමු මාත් ඉතින් හාෆ්ඩේවලින් ඕෆ්නෙ...මන් ලොක්කට කියලා දැම්ම එන්නම්..බයික් එකේ යමු..."
මන් එයත් එක්ක බයික් එකට නැග්ගා විතරයි මේකා රේස් කරනවා අසූ හාරදහට...පො...පොඩ්ඩක් ඉන්න..මන් මොනාද මේ ඇදන් ඉන්නෙ...ශිට් මෙහෙම කොහොමද මන් කුකී ළගට යන්නෙ...අනේ මගෙ කුකී පැටියා...ඉස්සෙල්ලම ගෙදර යන්න ඕනෙ...ඒත් මන් කොහොමද ජිමිනිව ගෙදර එක්කන් යන්නෙ...ආයිශ්...මොකද්ද මන් මේ කරගත්තෙ...
"ජිමිනි මාව ඔතන ඉස්සරහින් බස්සනවද"
"ඒ මොකටද චූටි...ස්කූල් එකට තව දුරයිනෙ..."
"ඒත් මට මෙහෙම ස්කූල් එකට යන්න බෑනේ...ගෙදර ගිහින් වෙන ඇදුමක් දාන් තමයි යන්න වෙන්නෙ"
"හ්ම්ම්....අපි ඉස්සෙල්ලා ගෙදර යමු එහෙනම්"
ආයිශ් ජිමින....මන් දැන් මොකද කරන්නෙ...
එයා මන් පාර පෙන්නපු විදිහටම මාව ගෙදර ගෙනත් බැස්සුවා...
"ඉක්මනට චේන්ජ් වෙලා එන්න මන් මෙතන ඉන්නම්"
ආහ්...ජිමිනි යන්නකො චෙබල්....
"කමක් නෑ ජිමිනි...ඔයා යන්න...මේ කරපු උදව් වැඩිත් එක්ක..."
YOU ARE READING
Without me
Fanfictionලස්සනට ගලාගෙන ගියපු ජීවිත එක පාරටම විනාස කරපු කුණාටුවක්.. තමන්ගෙ ජීවිතේම තමන්ගෙ මල්ලි වෙනුවෙන් කැප වුණු ආදරණීය සොයුරියක්.. තමන් වෙනුවෙන් කැප වුණු සොයුරියට පනටත් වඩා ප්‍රේම කරන සොයුරෙක්.. බාධක මැදින් හුස්ම අල්ලන ජීවිතත් එක්ක අභියෝග වලින් පිරුණු කතාවක...
