මන් ගෙදර දොර ඇරලා ඇතුලට ගිහින් ලයිට් දැම්මම දැක්ක දේට මට නිකම්ම ඇඩෙන්න ආවෙ ආයි නං කවදාවත් පරක්කු වෙන්නෙ නෑ කියලා හිතලා...
"කුකී..."
මගෙ පොඩි එකා මගෙ ෆොටෝ එකකුත් බදාගෙන සෝෆා එකට ඔලුව තියාගෙන බිම නිදාගෙන ඉන්න විදිහ දැක්කම පපුව හෝස් ගාලා ඇවිලිලා යද්දි මට ඉබේම ඒ නම මිමිණුනා.. ඒ කම්මුල් දිගේ ගලාගෙන ගියපු කදුළු පාරවල් මගෙ කොල්ලා හිටපු විදිහට සාක්ශි දෙද්දි කොල්ලා නින්දෙම්ම කියවන්න ගත්තම මන් ඉක්මනට මගෙ හා පැටියා ගාව දණගහගත්තා..
"නූ..නා.."
"කුකී... මේ බලන්නකො පැටියො මන් ආවනේ..."
මන් ඒ කම්මුල් වලට තට්ටු කර කර කුකීව ඇහැරවන්න හදද්දි මගෙ අත බදාගෙන කොල්ලා අඩන්න පටන් ගත්තෙ මාවත් ශොක් කරලා...
"යන්න එපා නූනා...අනේ.. මාව දාලා යන්න එපා...ඉන්නකො නූනා.."
නින්දෙන් උනත් මගෙ හා පැටියා මට දාලා යන්න එපා කියද්දි නොදැනිම ඇස්වලට පිරුණු කදුළු කම්මුල් දිගේ ගලාගෙන ගියේ නින්දෙන් කියවන මගෙ කුකීව ඇහැරවන්න මම අසාර්ථක උත්සහයක යෙදෙද්දි...
"අනේ මැණික...නැගිටින්නකො.. නූනා ඉන්නවා..කොහෙවත් ගියේ නෑ...අනේ මගෙ කුකී නැගිටින්නකෝ පැටියෝ.."
මගේ කෑ ගැහිල්ල හින්දා හිමීට ඇස් ඇරපු කොල්ලා එක පාට්ට මාව තද කරලා බදා ගත්තෙ ආයි කවදාවත් යන්න දෙන්නෙ නෑ කියන්න වගේ...
"මගේ නූනා..මගෙ පණ... අනේ ඔයා ඇවිල්ලා...මගෙ කෙල්ල ආපහු ඇවිල්ලා..."
පිස්සෙක් වගේ අඩ අඩ කෑ ගහන ගමන් කුකී මාව තවත් තද කරලා බදාගනිද්දි මාත් ඒ උණුහුමට තුරුල් උනේ පුරුදු ආරක්ෂාව හිතට දැනෙද්දි..ඒත් එකපාට්ටම දෙයක් මතක් උනා වගේ කුකී මන් ගාවින් ඈත් උනේ බොද උණු ඇස් රතු පාටින් පාට වැටෙද්දි...
"ක්කුකී.. මම මේ..."
"මගෙ යකා අවුස්සගන්නෙ නැතුව කට වහගන්නවා..."
ගේ දෙදරන්න කෑ ගහපු කුකී මාවත් ඇදගෙන අපේ රූම් එකට ගියේ මාවත් එකසිය ගාන්ට බය කරලා
"අනේ කුක් අත අරින්නකො මාව..."
ඇද ගෙන ආපු මාව කෙලින්ම ඇදට විසික් කරන ගමන් ඇද ගාව තිබ්බ පුටුව ඇදලා අරන් වාඩි වෙන කුකී දිහා මන් බලන් හිටියෙ යකෙක් දැක්කා වගේ....
YOU ARE READING
Without me
Fanfictionලස්සනට ගලාගෙන ගියපු ජීවිත එක පාරටම විනාස කරපු කුණාටුවක්.. තමන්ගෙ ජීවිතේම තමන්ගෙ මල්ලි වෙනුවෙන් කැප වුණු ආදරණීය සොයුරියක්.. තමන් වෙනුවෙන් කැප වුණු සොයුරියට පනටත් වඩා ප්‍රේම කරන සොයුරෙක්.. බාධක මැදින් හුස්ම අල්ලන ජීවිතත් එක්ක අභියෝග වලින් පිරුණු කතාවක...
