දෙයියනේ ජිමින්....
එයා..එයා මේ යන්නෙ අපේ ගෙදරද...එ...එතකොට කුකී....එයා ගෙදරනේ...ගෝඩ් හෙල්ප් මී චෙබල්...
මන් පුළුවන් තරන් ඉක්මනට ගේ පැත්තට ගියේ ජිමින් මොන නාඩගමක් නටලාද දන්නෙ නැති හින්දා...
"ඔයා හොයන කෙනෙක් මේ ගෙදර නෑ..."
"නෑ නෑ එයා හිටියෙ මෙහෙ තමයි...මට හොදටම විශ්වාසයි.."
දෙයියනේ...මන් දැන් මොකද කරන්නේ...ආයිශ්...නන් ඔතොක්කේයෝ..මගෙ අත කෙලින්ම ගියෙ මගෙ පෝන් එකට....
"ඕ...චූටි කියාම්...."
"............."
"කොහෙද මනුස්සයෝ යන්නෙ කියන්නෙ නැතුව...මන් මේ ගේ ඉස්සරහ ඉන්නේ..."
"............."
හ්ම්ම්...ඔතනම ඉන්නවා මන් එනකන්...."
මන් ඉක්මනට කෝල් එක කට් කරලා පාර දිගේ උමං මාර්ගෙ පැත්තට ගියේ කුකීට මේ ගැන තේරුනොත් මොනවයින් මොනා වෙයිද කියලා හිතන ගමන්...
පනකඩාගෙන දුවලා මන් චුට්ටක් වෙලා හති අරිද්දි බයික් එකක් රේස් කරන් ඇවිත් මගෙ ඉස්සරහා නැවැත්තුවා....
"කොහෙද මනුස්සයෝ යන්නෙ..."
මොකෝ මේ මට කෑ ගහන්නෙ...මොකද මන් මෙයාට මාව වඩම්ම ගෙන යන්න එන්න කිව්වෙ නෑනේ...
"ඔයාට මොකෝ මන් කොහෙ ගියාම.."
"චූටි මේ...මගෙන් අහගන්නෙ නැතුව හිටාම් ඈ..."
පුහ්...අපි බය වෙයි...
"හරි වදේ දැන් තෞසෙ ඔය හුටුහුටුව පැදගෙන තකහනියක් මෙහෙ ආවේ මාව එක්කන් යන්නද..."
මන් කිණ්ඩි හිනා පාරකුත් දාන් කොල්ලගෙන් ඇහුවෙ පොඩ්ඩක් චාටර් කරන්න හිතාගෙන....
"මේ...මන්..නෑ පිස්සුද...මට වෙන වැඩ නෑ කියලා හිතුවද...අනිත් එක මගෙ සූකිරි පුංචා හුටුහුටුක් නෙමෙයි..අන්න ඒක මතක තියාගන්නවා..."
මොකෝ ඒ පාර මේ කොට මොඩ්ල් එක ගොත ගහන්නේ...
"ටොගෙ උසත් එකයි ටෝගෙ බයික් කට්ටෙ උසත් එකයි...කොටින්ම කිව්වොත් දෙකම කොටයි...."
ඒ පාර මට අසූහාරදහට රවනවා....
*%$$%%%*$##*%&$"& මන් කිව්වා කියලා හිතා ගනින් උබට..."
YOU ARE READING
Without me
Fanfictionලස්සනට ගලාගෙන ගියපු ජීවිත එක පාරටම විනාස කරපු කුණාටුවක්.. තමන්ගෙ ජීවිතේම තමන්ගෙ මල්ලි වෙනුවෙන් කැප වුණු ආදරණීය සොයුරියක්.. තමන් වෙනුවෙන් කැප වුණු සොයුරියට පනටත් වඩා ප්‍රේම කරන සොයුරෙක්.. බාධක මැදින් හුස්ම අල්ලන ජීවිතත් එක්ක අභියෝග වලින් පිරුණු කතාවක...
