part 7.7(end)

13.5K 1.1K 2
                                    

ေတာင္ေပၚေရာက္ၿပီးအနားယူရန္တြက္ ယာယီ
တဲေတြေဆာက္ေနခ်ိန္ မင္းႀကီးကလိုက္ၾကည့္
ေနတာေၾကာင့္ ေခြက်ီက အေစခံတစ္ေယာက္
အားေခၚကာ မလွမ္းမကမ္းေတာင္ေစာင္းသို႔
ေလညႇင္းခံရန္ထြက္လာလိုက္သည္။

" ဝါးး လွလိုက္တဲ့႐ွဴခင္း "

ေခြက်ီလက္ဆန္႔ကာအသက္ဝေအာင္႐ွဴလိုက္
ၿပီး ႐ွဴခင္းၾကည့္ေနခ်ိန္...

" က်န္ေခြက်ီ "

" ေအာ္ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ဘဲ ဟင္းဟင္း"

" ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ေနတယ္ေပါ့"

"ဒါေပါ့ ငါအရမ္းေပ်ာ္ေနတာ ငါကမၾကာခင္
အိမ္ေ႐ွ႕စံေမြးေပးရေတာ့မယ့္ ဧကရီေလ
မင္းကေတာ့ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ဆိုတဲ့နာမည္သာ
႐ွိတာ တစ္ခါမွအလုပ္မခံရဘူးမလား ဟားး"

"ေတာက္! အေစခံေကာင္ကမ်ား နင့္ဘဝနင္
ေမ့ေနတာလား"

" မေမ့ပါဘူး မင္းရဲ႕ေက်းဇူးေၾကာင့္သာ ငါက
အ႐ွင္နဲ႔ဖူးစာပါခဲ့တာ ေက်းဇူး"

( တန္တန္ သူသာတစ္ခုခုလုပ္ရင္ ကေလးမထိခိုက္ေအာင္ကာကြယ္ထားေပး)

(Ok host)

" မင္းေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔မွာစရာ႐ွိေသးလား"

"ဘာလဲ မင္းကငါ့ကိုဒီေျခာက္ထဲတြန္းခ်မလို႔လား"

"အို...မင္းကသိေနတာလား"

"ဒီထက္ပိုသိေသးတယ္ဆိုရင္ေရာ ဥပမာ မင္းအေဖပုန္ကန္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတာ နန္းေတာ္ထဲ
ကအေစခံေတြကိုစည္းရံုးထားတာ ဧကရီရာထူး
လိုခ်င္ေနတာ ထီးနန္းကိုအပိုင္သိမ္းခ်င္ေနတာ
ေတြေပါ့"

"မင္း..မင္း"

ထိုခ်ိန္ သူတို႔စီလာေနသည့္ထ်န္က်န္းဟန္ကို
ျမင္တာေၾကာင့္ ေခြက်ီျပံဳးကာ..

" လင္ေ႐ွာင္႐ွံုး မင္းကိုငါလက္ေဆာင္ေပးစရာ
႐ွိတယ္ "

"...."

" ဟက္...မင္းေသေန႔ေစ့ၿပီ"

ေခြက်ီတစ္ေယာက္ ေျခာက္ကမ္းပါးေပၚကခုန္ခ်လိုက္တာေၾကာင့္ ေ႐ွာင္ရံုွးမ်က္လံုးျပဴသြားခ်ိန္
ထပ္ၾကားလိုက္ရတဲ့အသံေၾကာင့္ လန္႔သြားရ
သည္၊

ဇာတ္သိမ္းကိုေျပာင္းျပန္လွန္မယ္ / ဇာတ်သိမ်းကိုပြောင်းပြန်လှန်မယ် (Completed) Where stories live. Discover now