ေမာင့္ဒါလင္ သတိရလာခ်ိန္တြင္ ေဆးရံုန႔ံ
ရတာေၾကာင့္ေဘးကိုလိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။
*ငါဘယ္အခ်ိန္ျပန္ေရာက္ေနတာလဲ*
" ငယ္ သတိရၿပီးလား "
" ဟင္ အခုက်ေတာ္ဒီကိုဘာလို႔ေရာက္ေနတာလဲ"
" ဟင္... ငယ္သတိထားအံုးေလ ငယ္က
ေဆးရံုေရာက္ေနတာ"
"သား"
"ဟုတ္တယ္ သားေလးေမြးတယ္ သူဟိုမွာ
အိပ္ေနတယ္ ငယ္ကိုယ္ဆရာဝန္သြားေခၚလိုက္
အံုးမယ္"
"ခန...ကြၽန္ေတာ့ကိုခနဖက္ထားေပးပါ"
"..."
"ေနာ္ "
"အာ...ဟုတ္ၿပီး "
မ်ိဳးသည္မင္းတစ္ေယာက္ မ်က္ေတာင္ပုတ္ခက္
ပုတ္ခက္ျဖင့္ ငယ့္အားဖက္လိုက္သည္။
ေမာင့္ဒါလင္တစ္ေယာက္ ဖက္ထားရင္းစဥ္းစား
လိုက္သည္။
*ဘီလီယံနာ သူေဌးႀကီးကိုရထားတာေတာင္
ငါအရင္ကေတာ္ေတာ္ေသာက္သံုးမကေတာဘဲ*
" ငယ္..အဲ ေမာင့္ဒါလင္ ကိုယ္ဆရာဝန္သြား
ေခၚလိုက္အံုးမယ္ေနာ္ "
"ငယ္ လို႔ေခၚ"
"အာ..အင္းဟုတ္ပါၿပီး ငယ္"
မ်ိုးသည္မင္း ထြက္သြားမွ ေဘးကျခင္း
ေတာင္းေလးကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
" ပါးပါးရဲ႕သားေလး အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္း
တာဘဲအရင္ကပါးပါးမသိခဲ့တာ ေတာင္းပန္ပါ
တယ္"
"အဲ့..အူဝဲ "
ကေလးငိုသံေၾကာင့္ အနာကိုဂ႐ုမစိုက္ဘဲ
ကေလးအားခ်ီလိုက္ကာ ႏို႔တိုက္ရန္ျပင္လိုက္
သည္။ ထိုခ်ိန္ မ်ိဳးသည္မင္း နဲ႔ဆရာဝန္ျပန္ဝင္
လာသည္။
" ကေလးခ်ီလိုက္တာလား အက်ႌတစ္ခ်က္လွန္ပါ
အံုး ခ်ဳပ္႐ိုးျပန္ၾကည့္ေပးမယ္ "
"ဟုတ္ ေဒါက္တာ ကိုကို သားကိုတစ္ခ်က္ခ်ီ
ပါအံုး"
"ကို...ကိုကို"
"ကိုကို ဘာေၾကာင္ေနတာလဲ ျမန္ျမန္ခ်ီ"
မ်ိဳးသည္မင္း လဲသားျဖစ္သူကိုခ်ီကာေဘးက
ၾကည့္ေနလိုက္သည္။
"အားလံုးအဆင္ေျပတယ္ ေဆးရံုမွာမေနခ်င္ရင္
အိမ္မွာျပန္နားလို႔ရပါၿပီး ခြဲ႔ရာကိုေတာ့အရက္ပ်ံ
နဲ႔သန္႔စင္ေပးပါ"
YOU ARE READING
ဇာတ္သိမ္းကိုေျပာင္းျပန္လွန္မယ္ / ဇာတ်သိမ်းကိုပြောင်းပြန်လှန်မယ် (Completed)
RomanceStarting -29.1.2022 (owncreation) Ending- 3.4.2022 တစ္စံုတစ္ရာ တိုက္ဆိုင္သြားရင္စားေရးသူရဲ့ အမွားပါ။ မေက်နပ္တာမ်ား႐ွိလာရင္စာေရးသူကို တိုက္႐ိုက္လာေရာက္ေျပာျကားႏုိင္ပါသည္။ လူထဲကလူဘဲမို႔ အသံုးႏႈန္းအနညး္ငယ္တူႏိုင္ သည္။ အာမခံခ်က္ - မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္စ...
