KARA ELF

1 - STARK

Bölüm-1 STARK
___________________________________________

Bu dünyada hayatta kalmanın tek ve mantıklı yolu kural tanımamaktır.
-Joker

___________________________________________

Dıt-dıt-dıt...
Her zaman aynı ses. Bıktım artık çıkmak istiyorum bu kapsülden.

Üstümdeki kabloları söküp atmak, etrafımdakileri görmek istiyorum lakin hareket edemiyorum, bırak hareket etmeyi yüz mimiklerimi bile kıpırdatamıyorum. Ne kadar uğraşırsam uğraşıyım olmuyor. Bu aciz beden hareket edemiyor.

Her gün odaya genç bir kadın, onunla yaşıt bir adam, 5 yaşında erkek çocuğu ve belli aralıklarla genel olarak yaşlı beyaz önlüklü adamlar giriyor.

Bu kadın bana çoğu zaman kitap, gazete, dergi okuyor ve en çok da türlü türlü sözlükler getirip kelimelerin anlamlarını anlatıyor.
En çok fantastik ve ya bilim kurgu kitabı okuduğunda mutlu oluyorum. O zaman ritmik sesler arada bozuluyor, bunu o da fark ediyor ve bence bu aralar bu yüzden sürekli fantastik okuyor.
Dediğine göre kendisi benim annemmiş ve dil öğretmeniymiş, onunla gelen adam babam, 5 yaşındaki çocuk ise benim kardeşimmiş. Bu kabloların takılması zorunluymuş. Kontrol edilmem gerekliymiş. Tehlikeli olabilirmişim. Bla bla...

Babam tarih öğretmeni ve bilim adamıymış. Dünya üzerinde olan savaşlardan bahsedip duruyor sürekli. Marstaysak Dünya üzerinde olan savaşı öğrenip ne yapayım sanki işime yarayacak da. Bi de bilim ve teknoloji hakkında konuşuyor. Sürekli yeni bilgiler öğretiyor.

Annemden dilleri öğreniyorum. Türkçe, Fransızca, İngilizce, Almanca, Portekizce, Çince, Cavaca... Aklınıza gelebilecek tüm dilleri öğretmeye çalışıyor. Ben daha gözlerimi bile açamazken bu dilleri öğrenip ne yapacağım?!

Bana Asena diyor. Dişi kurt... Bu lakabı seviyorum. Ruhumu güçlü ve asil hissediyorum ama bu beden tam bir çöp, bana itaat etmeyi reddediyor.

Kardeşim... Kardeşimi seviyorum. Çok tatlı bir sesi var. Adı Aras. Yasak olmasına rağmen bana müzik dinletiyor. Ruhum dinleniyor. 2000' li yıllardan kalma müzikler bulmuş. Bana en sevdiklerini dinletiyor. Benim yanıma her gün gelerek o gün ne yaptığını anlatıyor. Bir de köpeği varmış cinsi doberman adı Stark. Ona çoğu zaman özeniyorum; ben burda kıpırdayamazken o okula gidiyor, oyun oynuyor, köpeğiyle vakit geçiriyor ve daha neler yapıyor bilmiyorum bile.

Babamın anlattıklarına göre Dünya'dan Mars'a geçiş yapmışız. Dünya nasıl bir yerdi acaba?
Ya da Mars?
Gözlerimi açıp yer yüzüne bakmak istiyorum.

Benim adım anladığıma göre Asena. Kaç yaşındayım bilmiyorum. Masta doğmuşum. Doğal olarak ben Marslıyım.

Şu anda bu kapsülün içindeyim. Etrafımda su, vücudumda sayamadığım kadar fazla kablo var.
Hiç kimse 48 saat 12 dakika 36 saniyedir odaya uğramıyor. Yapabileceğim bir şey olmadığından saniyeleri, dakikaları ve saatleri sayıyorum. Saymazsam eğer boşluğa düşüp bilincimi kaybedecekmiş gibi hissediyorum. Elimde bir tek bilincim var. Onu da kaybedemem!

Odaya birileri uğramazsa ya o, sinir bozucu ve düzenli sesleri sayıyorum ya da saniyeleri, dakikaları ve saatleri. Tahminlerime göre şu an dışarıda ikindi vakti olması gerekiyor.

Of her yerim ağrıyor. Bir dakika?!
B-ben vicudumu hissedebiliyorum?
Gözlerimin üstüne sanki ağırlık bağlamışlar.

Önce göz kapaklatımı açmayı başardım... Marsa gözlerimi açıyorum.
Gözlerim sanki güneşe bakıyor.
HAY LANET! Gözlerim yanıyor. 7 nefeslik süre boyunca gözlerimi kısıp ışığa alışmalarını bekledim. Sonunda etrafımdaki şeyleri seçebiliyorum. Yer yer bembeyaz, sinir bozucu bir şekilde beyazlık bu.
Beyaz renginden şimdiden nefret ettim!