Almost Cruel

Chapter 19

Chapter 19

Kai is my first in almost everything. Kahit sa sakit, pait, at pag-ibig.

For years, he taught me love and pain. Sa mga nagdaang taon din ay umikot ang mundo ko sa pag-aakalang kasal kami, at babae ako, na umaasa sa mga pagbabago.

I've learned to love everything about him, pero siguro nga, hindi lahat dahil hindi ko matanggap ang pagsisinungaling niya akin. He was my everything, siya lang ang kaya kong pagkatiwalaan ng ganito. Handa akong ipagtanggol siya basta umamin lang siya. Handa akong magpatawad kung sana ay umamin siya hanggang sa huling tanong ko. Pero hindi, itinatanggi niya pa rin. Wala pa akong sinasabi pero alam niya na ang ibig kong iparating.

I fought for lies that he's inflicted on me. I didn't believe in other people, hindi ako naniwala kay Aga kahit bukas na ang mga mata ko at nakikita ko na ang mga nangyayari. Pero siguro nga, ang mga salita niya ang nagmulat saakin para malaman ko ang katotohanan.

I believe in him. Naniwala ako kay Kai hanggang huli, at hindi ko alam... kung maibabalik ko pa ba ito sakaniya. Baka kung magkabalikan kami ay pagdudahan ko lang ang lahat ng gagawin niya. Kahit pa totoo ito, kahit pa tapat na siya saakin. Hindi ko alam kung maibabalik ko pa ito.

Mas pinagkakatiwalaan ko siya kaysa sa pamilya ko. Kaysa kay Papa at Anne. Sa mga kaibigan ko. Kaysa kay Peanut. Kaysa kanino man.

Pinag-isipan ko ang bawat kilos ko. Natatakot na baka magkamali at mauwi lang sa wala ang lahat ng ito. Pero wala, e. Ganoon pa rin, may hangganan.

He was my first love. He became my definition of love more than what I have for my father.

My father loved women, and Kai... he made me feel that he loved only me. And I think, I was wrong for feeling deeply that way.

Tulala ako nang patakbuhin ni Lyle ang kaniyang sasakyan. Nanginginig ako nang yakapin ni Aga at feeling ko, nandudumi ako sa sarili.

"G-Gusto kong maligo," I panic. Niyakap niya ako! Ang mga kamay niyang nasa braso ko ay parang nandoon pa rin. Halos gasgasan ko na ang braso para mawala iyon

"L-Lyle, parang awa mo na maliligo ako!" He panic, too.

"Fuck," Hindi niya malaman ang gagawin nang humagulgol ako sa takot. Hindi niya ako mahawakan dahil takot din siya kaya walang nagawa kung hindi ang tumawag kina Kaye.

"Dadalhin kita sa bahay, Jude." Pagpapaalam niya saakin. Hindi na ako makakilos nang sinalubong nina Kaye at Albie ng yakap.

"Jude, what happened?"

"Don't hug her!" Si Lyle. Agad na nanlaki ang mga mata ni Albie at Kaye at biglang napaatras.

Hindi malaman ni Lyle ang gagawin pero mabilis niya akong iginiya papuntang guest room nila. Mabilis ang naging pagkilos ko at mabilis kong ni-lock ang pinto bago sumuong sa shower. Hinagilap ang mga gamit at paulit ulit kong kinaskasan ang braso hanggang sa mamula ito at nagka sugat na.

"Hindi ko alam! Anong gagawin natin?!"

"Hindi natin pwedeng pasukin sa loob!"

Iyon ang mga naririnig ko pero ako ay matyagang nililinis ng braso at hinihiling na sana ay matanggal nalang! Napahagulgol ako nang maramdam ang hapdi at ang pagtulo ng dugo pero nararamdaman ko pa rin ito!

"Jude, open the door!" Lyle said in panic. Naririnig ko na ang kakarating na si Sam at Webster at tumutulong na sila sa pagbubukas ng pinto.

"Keys!"

"Jude..." Nakaupo ako sa sahig at patuloy pa rin sa ginagawa.

"S-Sandali lang, please... matatapos na a-ako..." Rinig ko ang iyak ni Kaye at Albie nang makita ang dugo sa pangkuskos. Nakakalat ang sabon at basang basa ako.