Aksel, hayatta hep dimdik durmuş bir genç kız. Tek güçsüz yanı ailesi iken olaylar daha da çıkmaza ilerler...
Hayatına yeni ailesi ve abileri dahil olması ile karmakarışık ama güzle bir hale gelir, gelmektedir.
İntikam uğruna hasta ruhlara harcanmış...
Tayfa ile yaptığımız plan için evin her yerine ses dinleme cihazları ve 1- 2 kamera yerleştireli 2 hafta falan oluyor. Olaylar hala garip bir haldeyken annem ve babamın hala evde olması ayrı bir şok benim için. Bu gün babamin kuzeni olan Yağız bey ve ailesi ile pikniğe gidiyoruz. Aptal olmak istemesemde ailemle ilk kez böyle bir etkinlik yapacağımız için aşırı heyecanlıyım. Elimde değil çocuk aksel hep umutlu. Heyecandan sabah 6 da kalkıp eşofmanlarımı giyip hazırda beklemeye başlamıştım. Annem gelip bu kılıkla gelemezsin dedi yine ve yine. Kendi tasarladığı elbiselerden birini verdi. Elbiseyle piknikte nasıl rahat edeceksem. Aynada ki yansımama baktım. İdare ederim ya. Vasatın üstü . Bu üstümdeki başkası giyse yakışabilecek elbise hem piknik için gereksiz hem de benim tarzim değildi. Lakin annem umursar mı?
Hayır!!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üstümü çekiştirdim. Olsun ya. En azından ilk kez etkinlik yapacağız. Ah salak ben ya hala neyin derdindeyim. Hızla minik çantamda cüzdanını koydum. Tabi cuzdanımın içine bir dal sigara ve çakmakta koydum. Annemler evde diye 2 haftadır nerdeyse hiç içemedim. Odamın kapısını çekip hemen aşağıya indim. Annem babam abilerim olacak gereksizler hazırdı. Benim aksime gayet sportif giyinmişti abilerim. Annemin gestapoluğu sadece bana.
"Hele şükür teşrif edebildin" dedi büyük abim alan Meriç gereksizi.
Cevap vermeye bile kalkışmadan annemin yanına ilerledim. Beraber evden çıktık ve siyah minibus tarzı arabaya bindik. Babam pek araba satın almaz genelde kiralardı. O yüzden her zaman değişirdi modelleri. Kafamı cama çevirip yolu izlemeye başladım. Onlar kendi aralarında sohpete daldığı için mecburduk zaten. Bu gün ki piknik. Kesinlikle babamin planı ile ilgiliydi anlamamak zor olurdu.
"Hadi ya meriç sana mi soracağım" adarın bağırması ile daldığım yoldan çektim bakışlarımı.
Titreyen elleri ile tam karşısında oturan Meriçe öfke ile bakıyordu. Meriç in yanına babam. Adarın yanında annem onun yanında da ben oturuyordum.
"Haddini bil sen annem ile babama karışamazsın" yine süs kopekligi damarı tutan meriç ile göz devirdim. Gerizekalı bu çocuk. Yanı adam. Yani çocuk adam.
"İstediğimi sorarım neden hala evdesiniz diyorum hakaret mi ediyorum ne yapıyorum" Adar hafiften yükselmeye başlayan sesi ile meriçe doğru parmak salladı. Tam ne tepki verecek diye Meriçe devirdim kafamı.
Babam... Çok saçma sert bir bakışla bana bakıyor. Sonra bir anda bakışını benden çekti. Ve Adara döndü. "Bir süre buradayız artık Adar işlerimiz var" Tehdit vari çıkan sesi ile Adarı susturdu. Al iste. Yaptıgı plan bir yerlerden patlak vermeye bile başladı. Hiç bir şey demeden tekrar cama döndüm. Büyük beyaz bir evin bahçesine girmiştik. Evin girişinde Yağız bey ve ailesi bekliyordu. Ev yem yeşil ağaçlar arasında bembeyaz ve o kadar güzel duruyor ki bahçesindeki köpek kulübesi ile heyecanlandım. Hayatımda hep kedi veya köpek istemiştim. Ama olmadı. Aracın yavaşlayıp durması ile arabadan indik. "Hoşgeldiniiz" yağız beyin samimi konuşması ile gülümsedim. Babam nasıl bu insanlar ile akraba ya.
"Hosbulduk" babam ile kafa tokusturdular. Annemle selâmlarsan Melisa hanım yanıma geldi. "Hoşgeldin" sıkıca bana sarılınca bende ona sarıldım. Birbirimizden ayrıldık. Oğulları da selam verdi. Bende aynı şekil gülümseyerek onlara selam verdim. "Haydi yemekler soğumadan geçelim." Bizi bahçenin arkasına yönlendirmeleri ile Giderken benim gözlerim köpek kulübesindeydi.
"Zeusu merak ettin galiba" sol tarafimdan gelen erkek sesi ile kafamı çevirdim. İsmi neydi yaa Bozuntuya vermeden devam ettim. "Evet yani biraz" Tebessüm edip yanımda yürümeye başladı.
"Ben veteriner hekimim,yani olacağım" Benim de yüzüme samimi bir gülümseme oturdu. "Ne güzel"
"Yürü yürü bitmedi evinizde başka çocuk planları var herhalde ahahaha" Ya ne boş adamsın sen. Gözlerimi devirdim. Herkesin içinde babam dediğim insan beni hep rezil ederdi zaten. Ekin de göz devirmeme şahit oldu.
"Baban biraz değişik birisi yanlış anlama ama-"
"Yanlış anlamam emin ol" dedim bıkmışlıkla.
" pek anlaşamıyorsun galiba"
"Pek baba kız ilişkimiz yoktur. Hatta hiç muhattap olmayız" Dediklerimden sonra gözleri şok ile açıldı.
"Nasıl ya?,sizin eve geldiğimiz gün durmadan seni anlattı nasıl bir ilişkiniz olduğunu" Ne? Aklıma telefonda söyledikleri gelirken Ekine baktım. Dalgınca konuşurken gözleri babamdaydı. Sessizce konuştum. "Aslında hiç bir muhabbetimiz yok yıllardır ilk kez bu kadar süre evdeler" Şaşkınca bana baktı.
" ciddi misin? Bize seninle olan anılarını anlatırken hiç böyle değildi."
O tilkinin aklında neler geçtiğini yarın kayıtları dinleyince öğrenecektim. Cevap vermedim Ekine. Sonunda yeşilliklerin arasında kocaman bir masaya geldik. Masanın üst- BUNLAR!
SARMAA, DOLMAAA, İÇLİKÖFTE, ÇIĞ KÖFTE VE KÖFTEE. TATLILARI HIC SÖYLEMİYORUM HAYATIMDA BÖYLE MASA GORMEDIM
Öldüm mü lan acaba?! Ellerim boynuma nabzıma giderken Ekinin en büyük abisi ile göz göze geldik. Aha rezillik... Kendimi hemen toplayıp annemin yanına masaya oturdum. Ya ben ne yiyeceğim.
Herkes ile bende yerleştim masaya. Melisa hanım yanıma oturdu. Heyecanlanmam normal mi? Kalbim güm güm ediyor.
"Afiyet olsun. Sızler için özel hazırladım." Dedi melisa hanım.
"Saol melisacim ellerine sağlık." Dedi annem. Yandan bir şekilde bana bakmayı da ihmal etmiyordu.
Uyarıyı alarak önüme döndüm.
Yapacak bir şey yoktu.
Yemeğe başlanması ile tabağıma annemi kontrol ede ede yiyeceklerden aldım.
Yine aç kalacağım.
Neyseki buraya yemek yemeğe değil de bana oynanan oyunu anlamaya geldim.
Oyunun düzenini biraz bozalım.
Herkese merhaba Uzun süredir bölüm gelmiyordu iki kitabıma da telefonumu kırdığım için. Yeni telefon aldım ve artık daha düzgün gelecek. Tek sorun kendi yazdıklarımı dönüp okuduğumda pek beğenmiyorum. Belki kitabı baştan yenilerim. Mutlu kalın🤍
