Hanma Shuji • Saplantı

⊰3⊱

"O kendini boynuz sandı! Hahahah. Anladın mı? Boynuz kulağa geçer misali! Ah~ bana öyle bakma. Senin için daha insani konuşacağım... Kisaki'yle ilk okulda tanıştık. O içine dönük bir tipti. Ona biraz sosyalleşmesi için yardım etmek istedim. Ama o kişiliğimi kopyaladı. Bir yandan iyi bir yandan kötü. Ama sorun değildi. Sonuçta eskisinden daha iyiydi değil mi? Okulda kavga çıkartmaya bayılırdım. Sen de seviyorsun değil mi kaygayı? Gerçi ben izlemeyi seviyorum. Neyse ne. Kisaki'yle gerçekten büyük bir işe giriştik. Okullar arası kavga! Zaten temelini atmıştık. Fitillemesi kalmıştı. Gerçekten büyük bir kavga olacaktı. Bununla da kalmayıp çoğu kişi disipline çoğu kişi de karokola gidecekti! Sonra ne oldu biliyor musun... Kisaki. Kisaki beni eleverdi! Gerçekten midem bulandı o an. Kustumuştum üstüne. Kisaki'yi hiç bir zaman tam bir dost olarak görmedim, senin aksine. Dediğim gibi benim yansımam sayılırdı. Tabiki canım isterse Kisaki'yi satacaktım. Ama orjinal olan benim yani bunu Kisaki yapamazdı. O hakka sahip olacak kadar güçlü değil~ Dediğim gibi onu hiç bir zaman dost olarak görmedim. İşin içinden sıyrılamadı, benim aksime. K-k-k. Ondan gerçekten tiksiniyorum."  Hanma hayretler içerisinde onu dinledi. Bu bacak kadar bebek suratlı kız cidden bu kadar kötü müydü? Hanma'nın da midesi bulandı. Sinirlenmişti bu kadar rahat konuşmasına."Neden ona geri döndün lan o zaman?" Yüzüne bir yumruk atmamak için kendini zorluyordu "Umm nasıl desem. Ben bozuğum Hanma. Diğer insanlar gibi hissedemiyorum, bazen çok yoğun bazen hiç. Bazıları dışında. Gerçi isimlerini bilmiyorum. Nasıl desem... birine sinirlendiğinde hıncını çıkarabilmek gibi. Ya da sinirlenmeden hıncını çıkartmak gibi...bunları yaparken sizinle aynıymışım gibi, gerçi bu ikisi için dönmedim." "Ne diye döndün o zaman." "Geriye hissedebildiğim tek şey için!" "O ne?" "Sır." Hanma kızdan hoşlanmamıştı. Ama o kadar kibardı ki kız kavga etmek için aynı seviyeye inmeleri gerekiyordu öncelikle. "Hey Hanma. Bundan sonrasına eşlik etmene gerek yok." Yol bitmemişti. Lakin Y/n'nin diyecekleri bitti. Hanma'nın zaten daha fazla tahammülü kalmamıştı. "Bana bak Y/n. Kisaki'yi sev ya da sevme. Sikimde değil. Ama bir saygısızlığını daha görürsem tolerans göstermem." Hanma tehtitkar bi tavırla konuşmasına rağmen Y/n dönüp gülerek bütün sevimliliğiyle konuştu "Tamam! Dikkat ederim.".
Hanma'nın sinirlerine dokunmuştu. Ama tuhaf bir şey vardı. Ona kızamıyordu. Korktuğundan değil...o o bir çocuk gibi sevimliydi.
Karanlık havada yine arada yanıp sönen ışıkların eşliğinde yürüdü. Hafif esen kasvetli rüzgar saçlarını ve ceketini dalgalandırdı...

~~~~~~~~
Salı cumartesi yayınlanacak bundan sonra bölümler. Umarım sevmişsinizdir. Okuduğunuz bölümlere oy vermeyi ve fikirlerinizi paylaşmayı unutmayın. Hikaye için bir isteğiniz varsa olabildiğince hikayeye katmaya çalışacağım. Kendinize iyi bakın ve yeni bölümleri bekleyin.