Hanma Shuji • Saplantı

⊰16⊱

"Aşk~ kelimelerle tarif edilemeyecek kadar güzel ve yoğun bir duygu. Tanrının yasak ama tatlı elması. İlişkiler aşkın hakkını verecek kadar güçlü bağlarla kurulur. Bu bağlar çok güçlüdür. Ama biraz zamanla herkes bu bağların ne kadar kolay çürüyebileceğini farkedebilir."

[Terk edilmiş oyun salonu]

"Kazutora'ya yazık oldu." "Evet evet~" Hanma konuyla pek alakalı değildi onun yerine telefonuyla ilginiyordu. Y/n Hanma'nın bacağından kafasını kaldırdı. "Ne yapıyorsun." "Takılıyorum öyle." Hanma yine facebooktaydı. Aktif olarak kullanmasa da bir çok kız istek atıp duruyor Y/n'nin sinirlerini bozuyordu. Hanma ise bunları kabul etmekte hiç bir sakınca görmüyordu. Yürüyen kızlara karşı oldukça nötrdü. Ne sevgilisi olduğunu söylüyor ne de karşılık veriyordu. Y/n başından beri haberdardı bundan ama artık Y/n'nin alacağı ilgiden çaldığı için canı sıkılıyordu. Göz ucuyla baktığında yine bir kızla konuştuğunu görebiliyordu. "Hanma profil resminde oldukça yakışıklısın~" Hanma gülümseyip yanağını öptü "Eminim bir çok kız da benim gibi düşünüyordur." "Öyle midir?" "Hadi beraber bir resim çekip onu koyalım!" "Ha- olur." Bu Y/n'nin düşündüğünden çok daha kolaydı. Hanma hakkında bilmediği tek yer beyninin içiydi. Aşırı mutlu bir şekilde resim çekildiler ve Hanma profiline koydu. Her şey yolunda girmişti~ ki Hanma konuştuğu kızla ilgilenmeye devam etti. Y/n gerçekten içten içe sinirden köpürmüştü. Onu sakince izliyordu. Göz ucuyla baktığında buluşma ayarladıklarını gördü. Y/n oldukça soğuk kanlı bir şekilde Hanma'dan uzaklaşıp feminenliğini terk ederek dirseklerini dizine koydu ve yeri izledi. Gözlerindeki duygu...üzüntü~ aldatılmışlık~ hayal kırıklığı~ hayır hayır hiç biri değil. Öfke. Yeri delip geçecek bakışlarındaki tek duygu öfkeydi. Gerçeklikten kopmuştu. Düşüncelere daldı. "Bir-iki- belki üçüncü biri de gelir! Benim en ufak sabrım ve strateji yapacak sakinliğim kalmadı."

[Bir kaç gün sonra]

Y/n Hanma'nın kucağında uzanırıp başını iyice göğüsüne gömdü. "Tanrım Toman'la Valhalla'nın birleşmesi her şeyi kolaylaştırdı!" "Öyle~" Telefonun titremesiyle ikisi de irkildi. "Amcam, hiç aramaz oysa. Ne oldu ihtiyar? Ha- yok her şey normaldi. Ben durağa bıraktıktan sonra eve geçtim. Noldu? ...anladım." "Nolmuş bebeğim." "Geçen gün kuzenimle buluşmuştukta o gün eve dönmemiş." Y/n'nin tüyleri diken diken oldu. "K-kuzenin mi?" "Evet. Çocukluğumuzdan beri düzenli konuşuruz, onun için endişelenme yine bir yerde sürtüyordur." Y/n Hanma'nın kucağında soğuk terlemeye başladı. Sendeleyerek ayağa kalktı "U-umarım öyledir sevgilim."

Tahmin edilebilir şekilde Y/n annesinin mezarının yanına bir mezar daha kazmıştı...

[Bir kaç gün önce]

Hanma  ile buluştuktan sonra eve geçerken Michail onu karşıladı "Yine bu bakışlar." İçeri geçip bir konuşma yaptılar. Y/n koltuğa yatmış gözleri kapalı konuşuyordu "Bir orospuyla daha arkadaş olacağımı düşünme."
"Ne yapacaksın peki?" Michail başka şansının olmadığını söylemeye çalışyordu. Y/n ruhsuslaşmış gözleriyle ona baktı. "Tahmin edemiyor musun?" Michail yutkundu. "Y/n bak birinde yakalanmadık diye diğerinde de yakalanmayacağız diye bir şey yok! Bu hayvan gömmek kadar kolay olmaz! Sen de biliyorsun. Yakalanırsan-" "İdam yerim." Derin bir nefes aldıktan sonra devam etti. "İdam edilmemi mi istiyorsun?" "Hayır efendim." "O zaman bana yardım edeceksin değil mi?" "...evet." Y/n ayağa kalkıp Michail'e sarıldı. Bu ilk defa oluyordu Michail şok geçirdi. "Her ne kadar arada seni dövsem de itiraf etmeliyim ki hayatımda senden başka dost figürü yok." Michail bir süre daha duraksadı. Y/n'nin asla böyle düşüneceğini aklından bile geçirmemişti. Daha çok onun köpeği gibi hissediyordu. Yıllardır yoksun kaldığı bu şefkât onu gaza getirmişti. Havada kalan ellerini indirip Y/n'nin başını okşadı "...küçük hanım"

Hiç vakit kaybetmeden kızı takip etmeye başladılar. Eve gidiyordu. Takibe Michail'i göndermişti. "Sikeyim sadece git ve getir onu." Y/n'nin aksine o bu konuda çok daha dikkatliydi. Kılığında belirli değişiklikler yaptı. Michail onu önce bir kafeye davet etti kız kolayca kabul etti. Yani iyi görünümlü bir adamla bir bardak kahve içecekti en fazla ne olabilirdi ki...

Gözlerini açtığında Y/n eldiven takıyordu. "Bu sefer kirsiz halledelim, temizlemesi çok yorucu. Sikeyim Michail!Michail uyanmış!" Michail hızla ağzına zorla bir hap verdi. Bedeni haraket etmeyi bıraktı. Gözleri kısık bilinci açıkken Y/n üstüne çıkıp onu soğuk elleriyle boğmaya başladı. Gözlerinin kapanmasıyla damarlarında akan kan durdu. Y/n ölü kızın üstüne yattı "Neden bana bir mezar daha kazdırtıp duruyorsunuz?" "Michail gerisi sende biraz uyumak istiyorum."

[Günümüz]

Hanma Y/n'yi kucakladı "Üzülme lan ona bir şey olmaz." Y/n'nin boynuna bir öpücük kondurdu "Hadi bir şeyler yiyelim. Açlıktan öleceğim."

~~~~~~~~~~
Karakterimiz an itibariyle büyük bir bok yemiş  bulunmakta...Bölümü sevdiyseniz oy falan verin yorum yapın ne biliyim hissettirin kendinizi. Yeni bölümü de atarım bi ara çok bekletmem