Hanma Shuji • Saplantı

⊰27⊱

Y/n masaya oturmasıyla tüm işlere el attı.

"Koltuk rahatmış." "Siz cidden lider yardımcısının kızı mısınız!" "Evet." "Sizi hep merak etmiştim. Aile resimlerine bile yoksunuz." Y/n bu malla mı iş yapacağım diye düşündü. "Ahh nerden başlasam ki. Güzelim ilk önce bana şirketin önceki yıllarda tutulmuş gelir gider kar grafiklerini getir. Bir de borçlu listesini." ...

Y/n kısa sürede iflas etmeye yakın olan şirketi toparladı...

[Yıl başı gecesi]

Y/n saat 9 da eve yorgun argın döndü. "Sevgilim~ her yerim ağrıyor." İçerde sadece Michail vardı. "...dönememiş daha. Eline sağlık Michail. Her yer çok güzel gözüküyor." Michail evi geceye hazır etmiş bir köşede sigara içiyordu. "Hediyeyi seçmek için çok uğrasmıştım oysaki. Umarım yetişir. Sana da aldım lan." "Versene." "Öyle büyüsü kaçar." "Ver işte." Y/n elindeki poşeti Michaile uzattı. "Kitap..." "Kütüphaneye arada gizlice sızıyordun ben de seversin diye düşündüm." "Genç kız edebiyatı..." "Evet...sevmedin mi?" Michail kitabı tezgaha koydu. "Sevdim sevdim. Senin ki ağacın altında." "Sen de bana mı aldın!" "Her yıl başı alıyorum ya."...

Zaman Hanma'yı beklerken akıp gitti. Y/n mutfakta siyah deri sandalyelerden birine oturup tezgaha başını yaslamıştı. Gözleri kapıda Hanma'yı bekliyordu. Elindeki telefonu açtı. Saat 12 ye gelmek üzereydi. Derin bir off çekti. Birden kendi isteği dışında gözlerinden yaşlar akmaya başladı ağlıyordu ama mimik yoktu. "Benim değerli sevgilim...seni benden çaldı, Kisaki seni benden çalıyor." Hanma'ya hediye diye aldığı sigaradan içmeye başladı bir yandan öksürüyor bir yandan ağlıyordu. Sebastian sesi duyunca onu rahat bırakmak için odasına gitti. "Ben de Kisaki'den bir şey çalmalıyım." Yavaş yavaş alıştı içmeye. "Ama çalabileceğim neyi var ki..." Y/n'nin birden tüm bedeni karıncalanmaya başladı. Sanki bir beden ona arkasından sarıldı. Kulağında kalın olgun bir kadın sesi yükseldi, annesinin sesi. "Canı." Y/n bir süre hareket edemedi hatta gözünü bile kırpamadı. "Doğru canı var." O sırada zil çaldı. Gece yarısına dakikalar kala. Y/n göz yaşlarını silip kapıya koştu. Kapıyı açar açmaz Hanma'nın kucağına atladı. "Yetiştim." "Yetiştin sevgilim." Gözlerini kapatıp sıkı sıkı kokusu içine çekti. "Sigara kokuyorsun. Kim yanında tüttürdü?" Y/n gözlerini kaçırdı "Tadını merak ettim." Hanma güldü "Sevdin mi?" "Kokusu daha güzel". İçeri geçtiler. Hanma beklemiş yemek sofrasını ışıkları söndürülen süsleri masadaki küllüğü görünce istemeden duraksadı. "Sikeyim çok geç kaldım." Bunu her ne kadar kendi duyabileceği tonla söylese de Y/n onu sessizce arkasında kavradı "Ama geldin, bu yeterli." O anda havai fişşekler patlamaya başladı. Hanma Y/n'ye döndü. Çenesini tuttu ve ona bir öpücük verdi "Yeni yıla seninle girdiğim için şanslı bi piç gibi hissetmem normal mi?" Y/n o an depresif havasından kurtulup güldü.

Gecenin geriye kalanını gülerek geçirdiler. Tıka basa yediler konfetileri patlattılar. Unutulmayacak güzel bir geceydi. Hanma içerken Y/n hediyesini getirip masanın üstüne koydu. Hanma yarı sarhoş şekilde aldı eline. "Küçük bi şey...mahcup olurum diye korkmuştum." Açınca eliyle yüzünü kapadı "Ahh siktir...buraya gel." Y/n'yi göğüsüne basıp sarıldı. "Pahalı olacağını biliyordum ama motor alabilrceğin hiç gelmedi aklıma. Şimdi sıra bende sanırsam." Sarhoş konuşması çok tatlıydı. Ceplerini yokladı bi süre bulamasa da sonunda Y/n'ye kutuyu verdi. "Takı mı aldın?" "Takı diyip geçme." Y/n çift yüzüklerini görünce bir süre sessiz kaldı. Hanma bi bardağı daha tekledi "Benimle oynamıyorsun değil mi? Bana bu kadar yoğun duygular yaşattıktan sonra birden kesmeyeceksin değil mi? Reşit olduğumuz zaman evlen benimle." Y/n ne dediğinin farkında olmayan Hanma'ya sıcak bir gülümseme yaptı. Y/n'nin beklemediği bir şey değildi. Yüzükleri alıp hem kendine hem de Hanma'ya taktı. "Hadi uyuyalım artık."

Y/n yatakta sırt üstü yatmış bileği başında Hanma teninde düşündü gece boyu. Başarmıştı. Gördü, sevdi, hayatına girdi, kendini sevdirdi ve şimdi de ömrünün sonuna kadar ona sahip oldu. Bu mükemmel hayatın içinde geriye bir tek sorun kalmıştı ki git gide büyüyordu.

"Üzgünüm sevgilim sana verdiğim sözü bozmak zorundayım."