မိုးညနဲ့ဖိုးရှုပ်ထွက်သွားပီးတော့နှစ်ယောက်ကြားတွင်တိတ်ဆိတ်၍လေထုဟာတည်ငြိမ်လျက်........
"ဟိုလေ အဟမ်း မနက်ကမုန့်ဆိုင်မှာကိုယ်အထင်လွဲသွားမိတဲ့အတွက်တောင်းပန်ပါတယ်"
"အွန်း ရပါတယ် ကျနော် တစ်ထောင်ပြန်ပေးမယ်လေ"
"အယ် ထားလိုက်ပါ နောက်မှပြန်ပီးမုန့်ဝယ်ကျွေးပေါ့"
"ဟုတ်"
ကောင်လေးနှစ်ယောက်ကြားလေထုဟာပြန်လည်တိတ်ဆိတ်သွားသည်
"ဟို"
စကားကိုပြိုင်တူပြောမိသွားကြလို့ရယ်လိုက်ကြသည်......
"ခေါက်ဆွဲပြုတ်ရလောက်ပီ"
"အမ်း သွားကြမယ်"
ခေါက်ဆွဲပြုတ်ပူပူလေးကစားခြင်စရာ
ဒါပေမယ့် စဝ် ရဲ့ဟာဆိုတော့ ကာရံတယောက်တောင်းမစားရဲ ဘာလို့ဆိုသူနဲ့ကခုမှတွေ့တာလေ........
ခေါက်ဆွဲပြုတ်ပန်းကန်ကိုအကြည့်မခွာသောအကောင်ပေါက်အားကြည့်ကာဆိုသည်.....
"ရော့"
"ဟမ်"
"မစားဘူးလား"
"ဟဲ စားမယ်"
စားသောက်ပီးသွားတဲ့နောက်.....
"ကိုကြီးရေ ကျနော်ပြန်ရောက်ပီ"
"အေ့အေ့ ငါဧည့်သည်ကိုအခန်းလိုက်ပြလိုက်အုံးမယ်"
"ဟုတ်"
==========
"ဒီအခန်းလေ ကျနော်အတတ်နိုင်ဆုံးရှင်းပေးထားတယ် အဆင်ပြေတယ်မလား"
"အင်း ကျေးဇူးပဲ"
"ဒါဆိုgood nightပါ"
"good night baby"
"ချီးကိုဘေဘီလား"
ဒေါသထွက်ထွက်နဲ့ထိုအနှီလူသားကိုနောက်ကနေစောင့်ကန်ပီးထွက်လာခဲ့သည်လေ.......
"ကျွတ် ကျွတ် နာထှာ"
ဒီလိုနဲ့တောင်ပေါ်ရွာလေးရဲ့ညတစ်ညဟာကုန်ဆုံးခဲ့သည်..........
=================
မနက်ခင်းရဲ့အလင်းရောင်ကပြတင်းပေါက်ကနေဖြတ်ပီး စဝ်ရဲ့မျက်နှာပေါ်ကိုဖြာကြနေသည်.........
