حياة ميرام

البارت الثانى عشر

صعب الفراق في الحب.. الأصعب أن يظل طرف واحد فقط أسير لذلك الحب والحبيب....
كانت ميرام تجلس في غرفتها وهى تبكى وتفكر فيه حب طفولتها. (عمر) فهيا لما تقدر ان تنسا بعد كل ذلك...
ميرام وهى تشهق من كثرة الدموع: ياااارب انا تعبانه مش قادرة يارب مااشوفوا تانى مع البت دى انا تعبت هو كان ابويا اللى معرفش عنه حاجه انا هموت من كتر مهوا وحشنى...
الام وهى تدخل: ميرام..
ميرام وهى تخفى دموعها: نعم ياماما فيه حاجه..
لتتجه الام الى ابنتها سريعا وتاخذها فى احضانها وهى تبكى على حزن ابنتها....
الام ببكاء: عيطي ياقلب امك طلعى كل اللى فى قلبك ياحبيبتى متسكتيش كده ولا تدارى دموعك عنى ابدا انا امك وحسا بوجعك يابنتى..
ميرام وقد جاءت اليها الفرصه لتخرج كل مافى صدرها وهى فى حضن امها: آه آه آه ياماما انا تعبانه مش قادرة هى الدنيا بتعملى فيه كده لى عمر كان ابويا اللى ماشوفتوش قبل مايكون حبيبي هو كان كل حاجه حلوه بتفرحنى لى يعذبنى كده وبجرحنى اهى اهئ اهئ...
الام بحزن على ابنتها: قولى يارب ياحبيبتي اوعى تقولى ياعبد ربنا مطلع على كل اللى شوفتى فى حياتك وعارف انك تعبتى ياقلب امك واكيد ربنا هيفرجها ويفرح قلبك ان شاء الله...
ميرام وهى تحس براحه: يارب بس ياماما هو فين بابا صحيح انا معرفش عنه حاجه...
الام بتلعثم: اى ماهو انا معرفش هو فين بالظلط ياعنى انتى عارفه انك من وانتى صغيره وهو سافر العراق مش عارفه بقا اذا كان عايش ولا مات....
ميرام: لا ان شاء الله بابا عايش وهيرجع لينا ويبقا ليا اب ياخدنى فيه حضنه يعوضنى عن اى حد  انا هقوم عشان اتوض واصلى العصر بقا...
الام: ماشى ياحبيبتي..
الام بعد ماميرام ذهبت لتقول بحزن: امال لو تعرفى انه عايش وعارف انك تعبتى كل ده يابنتى ولا حت فكر يسائل علينا هتعملى ايه...
وتقوم لتحضر الغداء...

ما أصعب أن تبكي بلا دموع! وما أصعب أن تذهب بلا رجوع! وما أصعب أن تشعر بضيق! وكأنّ المكان من حولك يضيق......
فى مخزن فيه بعيد فى مكان مقطوع كان يجلس عمر وعلى امام فيروز وهى مترابطه وتحول ان تفك نفسها لاكن لاتستطيع وهى تهمهم من تحت الازق اللى على فمها ولا: مممممممم.
عمر بهدوء: ممكن تسمعينى بافيروز عشان خاطر ميرام عندك اسمعينى..
فيروز وهى تهمهم: مممممممم..
عمر: هفكك بس ماتعمليش حاجه تمام..
لتؤمى براسها بنعم...
ليتجه اليها عمر ويشل الازق من عليا براحه....
فيروز: آه انتوا الاتنين بقا جبتونى هنا لى شويه حمير بصحيح...
على بعصبيه: ماقولتلك ياعم البت دى لسانها اطول منها خليها تقعد تشتم فينا بقا واحده شرشوحه بصحيح...
فيروز بشهقه: هاااااا اناااا شرشوحه يافرده الجزمه انااا...
على بعصبيه: اناااا فرده....
عمر بزعيق منهم: بسسسسس اسكوته خالص انا مش قاعد فى حضانه والله وبعدين ياعلى اهدا شويه...
على: ماهيا اللى بتشتم..
عمر: خلاص ياعى خلينا نتكلم معها بقااا..
على: ماشى ياعمر اتفضل اتكلم مع الهانم يالا...
فيروز باستفزاز: هانم غصب عنك ياحليتها....
على وهو يصق على اسنانه: انتى..
عمر: خلاص ياعلى حقك عليا انا وانتى ياانسه فيروز ميصحش كده بردوا....
فيروز: وهو اللى يصح ياخويا تجبنى هنا ولا ايه....
عمر: انا هفهمك انا عايزك تسعدينى ارجع لميرام..
فيروز: نعم ياخويا ميرام اصلا مخطوبه وهتجوز بعد الامتحانات وانت ترجع اصلا ليك ازاى مش كفايه اللى عملتوا فيها ولا نسيت...
عمر: مانستش بس حقيقى لو بتحبى ميرام ممكن تسمعينى للاخر وتعرفى كل ده حصل لى وتسعدى صحبتك...
فيروز: ارجوك كفايه اللى ميرام فيه واللى بيحصلها ميرام تعبت اوى بلاش تبقى فى حياتها تانى اللى يخليك..
عمر: اسمعينى ومش هتندمى لو سمحتى انا محتاج مساعدتك عشان ارجع لميرام انا بحبها والله....
فيروز وهى تشعر ان صادق فى كلامه: اتفضل مش هاخسر حاجه لو سمعتك....
ليقص عمر عليها كل شيء ومالذى جعله يعمل كل هذا...
فيروز بصدمه ودموع: اى ياعنى السبب فى كل ده امك...
عمر بحزن: للأسف اه...
فيروز : لى تعمل كده لى حياه ميرام اتبهدلت وكسره بقلوبكم حرام عليها بجد..
عمر: ممكن تسعدينى افهم ميرام وارجعلها بس بس انا خايف تكون حبت كرم واقسم بالله ماهسبها بردوا...
فيروز: متخافش ميرام مش بتحب حد غيرك اصلا..
عمر: يعنى هتسعدينى...
فيروز بابتسامه: اكيد حاجه فيها فرح لصحبتى هعملها واسعدك انت  وهيا ترجعوا لبعض..
ويجلسوا سويا يفكروا ماذا يفعلوا...

فى بيت عمر كانت تجلس تلك العقربه مع الحيزبونه....
ريهام: هو عمر اتأخر لى ياخالتى معقول مطلعش من الشغل كله ده....
صابرين: لا ياختى طلع الساعه ٤دلوقتى بس تلقى مع على صاحبه...
ريهام: ابنك ده لو بس يعبرنى لافرش تحت رجلى فلوس بس نفسى يحبنى....
ر
صابرين: طي ياختى بدل معاكى فلوس كده ايدك على ٥٠٠جنيه حق مانتى قاعده معيا اصلا العين بصيره والايد قصيره...
ريهام وهى تعطى لها النقود: اوووف خدى اهو تموتى فى الفلوس ياخالتى...
صابرين بجشع: وهو حد يكره الفلوس يابت وبعدين مش هقول لاابنى على حاجه انا مفهما انك جايه يد وره وايد قدام....
ريهام: طيب ياخالتى...

فامذا يحدث بعد يترى...
الكاتبه: شهد محمد....
روايه: حياه ميرام....