İmkansız Değil...

Bu daha başlangıç... #SafNac

**
-Belki de bugün Safiye için hayatında annesinin sesini duyamayacağı kadar yoğun duyguları hissettiği ilk gün olacaktır.-
Safiye bugün Naci'den önce kalkar ve bir süre eşini izler. Elini tam eşinin yanağına doğru götürecekken vazgeçer ve geri çeker. Bir adım atmak ister fakat ne yapması gerektiği hakkında hiçbir fikri yoktur. Naci uykudayken elini istemsizce Safiye'nin omzuna atar. Ne yapacağını şaşıran Safiye heyecandan çığlık atmak üzeredir ki Naci uyanır.
Naci:' Günaydın Safiye'm.'
Safiye:' Günaydın...'
Naci:' Sen beni mi izliyordun yoksa?'
Safiye yakalandığını düşünür ve telaşlı bir şekilde;
Safiye:' Yok canım sen de. Bir de işim gücüm yok seni mi izleyeceğim Naci, sen de alemsin.'
Naci sinsi bir şekilde gülümseyerek 😏;
Naci:' Niye izlemeyesin? Ben seni gece her uykudan uyandığımda dakikalarca izliyorum. Başka işim de yok. Bir tek sen varsın...'
Naci yavaşça Safiye'ye yaklaşır ve saçlarını koklar.
Naci:' Papatya kokuyor hala...'
Safiye'nin utanmaktan yüzü kıpkırmızı olmuşken, Naci bu sefer geri adım atmamakta kararlıdır. Yavaşça Safiye'ye doğru yaklaşır ve onu belinden kavrayarak kendine çeker. Bu sırada Safiye heyecandan kaskatı kesilmiştir. Naci saçını yavaşça kenarı çekerek Safiye'yi dudaklarından öper ve hızlıca geri çekilir. Hala gözleri kapalı olan Safiye nefesini kontrol etmeye çalışır. Bu sırada Naci'ye gülümseyerek sinyal verir ve devam etmesini ister. Naci bir yandan Safiye'nin saçlarını okşarken bir yandan da öpmeye devam eder. Safiye, Naci'nin beklediğinin aksine gayet hızlı bir şekilde uyum sağlamıştır. Naci bir yandan öperken bir yandan da elini Safiye'nin belinde gezdirir. Bir süre öpüştükten sonra ikisi de nefes nefese kalarak geri çekilir. Naci bu sırada elini yavaşça belinden aşağı doğru ilerletir. Safiye hiç beklenmedik bir şekilde Naci'ye biraz daha yaklaşır, yavaşça belinden aşağı inen o eli tutar ve daha da ilerletir. Safiye hala nefes nefeseyken Naci'nin boynunu öper. Naci her yapacağı hareketten önce Safiye'ye bakıp durumunu kontrol eder çünkü onu zorlayacak şeyler yapmak istemez. Naci bir adım daha ileri giderek Safiye'yi belinden kavrar ve üstüne alır. Safiye zaten halihazırda kendinden geçmiştir. Safiye, Naci'nin boynundan çekilip dudaklarından öpmeye başlar. Bu sırada Naci, ellerini belinden aşağı doğru kaydırarak Safiye'nin kalçasını kavrar. Bu haraket karşısında mest olan Safiye de bir adım atar ve Naci'nin üstüne oturarak geceliğini çıkarır. Sadece iç çamaşırlarıyla kalan Safiye gülümseyerek Naci'nin üstünden iner ve yanına uzanır. Bu sefer Naci onun üstüne çıkar ve o da kıyafetlerini çıkarır. Naci, dudağından başlayarak yavaş yavaş vücudunun her yerine buse kondurur. Nefes nefese kalan ve yeterince tahrik olan Safiye artık tamamen kendini Naci'ye bırakmış durumdadır. Naci elinden geldiğince zevk vermeye ama aynı zamanda da ona çok aşık olduğunu hissettirmeye çalışır. Esas amacı kendinden çok Safiye'yi tatmin etmektir. Safiye'nin hazır olduğundan iyice emin olan Naci, yavaşça önce Safiye'nin iç çamaşırlarını daha sonra ise kendisininkini çıkarır. Safiye utanarak birden hızlıca elleriyle gözlerini kapatır. Naci yavaşça yaklaşarak;
Naci:' Safiye'm utanmana gerek yok...'
Safiye gülümseyerek;
Safiye:' İyi ki sen...'
Naci bir yandan öperken bir yandan da Safiye'nin göğüslerini yavaşça okşamaya başlar. Durumdan bir hayli hoşnut olan Safiye, Naci'yi boynundan tutup kendine çeker ve çok kısık bir ses tonuyla;
Safiye:' Devam et, ben iyiyim hem de çok...'
Naci ellerini göğüslerinden ayırmadan yavaşça aşağı doğru ilerler. Olması gereken yere geldiğinde durup, karısına bakar ve gülümser. O sırada ise Safiye çoktan kendinden geçmiştir, gözleri kapalıdır. Hem öperek hem de diliyle yavaşça dairesel hareketler yaparak bir süre böyle devam eder. Safiye'nin inlemeleri artık tüm odayı sarmıştır. Safiye'yi iyice hazır hale getirdiğinden emin olan Naci, yavaşça içeri girer. Girdiği anda gözleri açılan Safiye'den derin bir inleme duyulur. Safiye doruk noktasına yaklaştıkça Naci daha da hızlanır. Safiye bir yandan mutlulukla gülerken bir yandan da derin bir şekilde inler. Safiye'nin sonlara yaklaştığını anlayan Naci daha da hızlanır ve önce Safiye daha sonra da Naci boşalır. Safiye hala olayın etkisinden çıkamamışken içinde çok derin bir rahatlama hisseder. Safiye hızlıca nefes alıp verirken Naci, ellerini Safiye'nin saçlarının arasında gezdirerek gülümser. Bu sırada Naci daha önce ilişkiye girmiş olsa da hayatında daha önce hissetmediği, yaşamadığı duyguları hisseder ve o da bir süre olayın etkisinden çıkamaz. 1-2 saat yatakta vakit geçiren ikili bir süre boyunca sadece birbirlerinin gözlerine bakmış, bir süre de sarılıp uyumuşlardır fakat artık yataktan çıkma vakitleri gelmiştir. Safiye'nin sabah kalktığından beri hiç annesinin sesini duymadığını, onunla konuşmadığını, odağın sadece kendisinde olduğunu  fark eden Naci, Safiye'ye aslında ne kadar iyi geldiğini fark eder. Naci yataktan kalkar ve Safiye'yenin sabahlığını eline alır. Elini Safiye'ye uzatarak yataktan kaldırır ve sabahlığını giydirir. Bu sırada Naci, karısının sırtını ve boyunu yavaşça öper. Safiye gülümseyerek Naci'ye doğru yaklaşır ve dudağından öper. İkisi de sırayla duş aldıktan sonra kahvaltı yaparlar ve Naci, doktorla Safiye'yi yalnız bırakmak için kitapçıya gider. Safiye Naci'yi uğurlarken sımsıkı sarılır;
Safiye:' Bir daha hiç gitme, olur mu? Ben bu anın 22 yıldır hayalini kurdum...'
Safiye'nin gözlerinden yaşlar süzülürken;
Naci:' Safiye'm ben hep burada olacağım. Her daim seninleyim. Hep öyle olmadı mı zaten? Ha bir de daha çook zamanımız var Safiye'm. Bu daha başlangıç...'
Safiye'ye göz kırpar ve gülümseyerek evden ayrılır.
Safiye ise heyecanla yaşadıklarını anlatmak için doktoru bekler....
**
Sahne kesilir. Ezgi ve Tansel sahne kesildikten sonra birbirlerine bakıp gülümser. Bugün yaşadıkları hakkında ikisinin de evlerine gittikten sonra düşünecek çok şeyleri vardır...
-Bölüm sonu-🕊