He's my Favorite Bully

Chapter 02

"Min-jo! Wait for me!" Napalingon naman ako sa sumigaw. I saw Sandy running towards me.

Mabilis niyang ikinawit ang braso niya sa braso ko at saka sabay na kaming naglakad.

"Babaeng tokwa!" Napapikit ako nang marinig ko ang boses na 'yon.

"Babaeng tokwa? Sino naman 'yon?" Nagtatakang tanong sa akin ni Sandy.

"I-I don't know, tara na." Sabi ko at saka hinila na siya.

Impit akong napasigaw nang may humawak sa braso ko.

"Tatakbuhan mo pa ako, ha?" Sabi niya saka iniharap ako sa kaniya.

"Let go of me." Matigas na sabi ko sa kaniya.

"Aba matapang ka na ha, parang kahapon lang para kang kaawa-awang pusa. Well, ganiyan ang gusto ko. Pumunta ka mamaya sa garden at may ipapagawa ako sa 'yo." Tumaas naman ang isang kilay ko.

"What if I don't?" Matapang na tanong ko sa kaniya. Anong akala niya sa akin, utusan? Never!

"It's up to you, hindi mo magugustuhan mangyayari sa 'yo." Nakangising sabi niya at saka nag lakad na paalis.

"Akala ko ba gusto mong grumaduate nang tahimik?" Tanong sa akin ni Sandy.

"Iyon din ang akala ko." I shrugged then hinila na siya papuntang classroom. 

Pagka pasok namin ng classroom, naka hinga ako nang maluwag nang makitang wala roon si Clark.

"Pupunta ka mamaya?" Tanong ni Sandy.

"No, sino ba siya para sundin ko? I'm not his slave or what." Sabi ko at pumunta na sa upuan ko.

Natapos ang dalawang subject namin sa umaga nang walang Clark ang pumasok.

"What if, pumunta ka na lang? Baka kasi kung ano pa ang gawin sa 'yo noon eh." Nag-aalalang sabi sa akin ni Sandy.

"Don't worry about me, hindi ako pinalaki ng lola't lolo ko na mahina." Sabi ko at binigyan siya ng malawak na ngiti.

"Sure ka?" Paniniguro niya, nakangiti naman akong tumango.

Maayos kaming nakarating sa cafeteria kaya hinarap ko siya.

"See? Walang nangyari sa akin," umiling-iling naman siya.

"Oo na lang, tara na at mag-order na tayo." Sabay kaming nagpunta sa counter para mag order.

"Palabok ulit ang sa akin ha?" Ani ko.

"Ay wow, naging favorite bigla?" Pang-aasar niya.

Tinawanan ko na lang siya at inantay siya hanggang sa makuha na namin 'yong order namin.

"Sandy, bakit ang tahimik mo yata?" Tanong ko sa kaniya.

"Ewan ko rin eh, feeling ko may mangyayari mamaya pero hindi ko alam kung ano." Sagot nito.

"Kung ano man iyan, hayaan mo na lang. Kumain na lang tayo." Sabi ko at tinapos na ang pagkain ko.

Habang naglalakad kami ni Sandy sa hallway pabalik ng room ay sa akin na naman ang tingin ng mga estudyanteng nadadaanan namin.

Hindi ko na lang 'yon inalintana dahil baka ngayon lang sila nakakita ng babaeng parang multo sa sobrang puti.

"Hindi ba at siya 'yong next target ni Clark? Sayang ang ganda pa naman niya." Naramdaman ko namang humigpit ang pagkakahawak sa akin ni Sandy.

Nahinto ako sa paglalakad nang mayroong nagtalukbong sa akin ng basurahan. Nadinig ko naman ang singhap ng mga estudyanteng nakakita, at kasama na roon si Sandy.