Χορεύοντας με την σελήνη

Το γράμμα

Λένε ότι ένας σωστός λύκος μπορεί να καταλάβει πότε ένα μέλος της αγέλης του διατρέχει κίνδυνο όσο μακριά κι αν βρίσκετε. Η Οκτάβια κι ο Ίαν ποτέ δεν κατάλαβαν πως βρέθηκαν να κρατάνε τα άψυχα χεράκια του Τόμας προσπαθώντας να τον κρατήσουν ζωντανό. Λένε επίσης ότι όταν ένας λύκος θυσιάζει τα πάντα για να σώσει κάποιον καταφέρνει να κερδίσει το αγνό, αυθεντικό, γαλάζιο χρώμα που θα έπρεπε να έχει κάθε λύκος στα μάτια του. Αυτό κατάφερε να κερδίσει ο Ίαν την στιγμή που αυτός και η Οκτάβια ένιωθαν όλον τον πόνο και την τραγικότητα του θανάτου να κυλάει στις φλέβες τους προσπαθώντας να τα πάρουν απ τον νεκρό σχεδόν Τόμας.

-Οκτάβια δεν αντέχω άλλο! Ούρλιαζε ο Ίαν.

-Λίγο ακόμα Ίαν σε παρακαλώ ,θα τα καταφέρουμε. Ψέλλιζε με δυσκολία η Οκτάβια.

-Τόμας μας ακούς Τόμας! Φώναζαν και οι δύο στο άψυχο σώμα.

Το νεκρό αγόρι άρχισε να συσπάται και να ξερνάει αίμα ενώ τα δύο παιδιά έπεσαν σχεδόν αναίσθητα στο χώμα. Μετά από λίγο οι σπασμοί σταμάτησαν και τα μάτια του Τόμας άνοιξαν κοιτώντας γύρο τους με περιέργεια.

-Ευχαριστώ. Κατάφερε να πει το αγόρι και οι τρεις τους αγκαλιάστηκαν ενώ δάκρια ξέπλεναν τα ματωμένα τους πρόσωπα.

Είχε σκοτεινιάσει όταν τα παιδιά κατάφεραν να ξαναβρούν τις δυνάμεις τους και να σηκωθούν απ το πάτωμα.

-Δεν ξανά πάω σε αυτή την αγέλη. Είπε ο Τόμας που ήταν ακόμα τρομοκρατημένος.

-Μην ανησυχείς Τόμας θα φροντίσουμε να πιστέψουν ότι είσαι νεκρός.

-Μαααα......εγώ.......

-Θα μείνεις μαζί μου μέχρι να επιστρέψουν οι γονείς μου και μετά βλέπουμε.

-Και οι κυνόδοντες; Δεν έχω μάθει να τους κρύβω.

-Για κοιτάξου λίγο στον καθρέφτη Τόμας. Θα κάνεις πολύ καιρό να ξαναδείς κυνόδοντες...........

Ο Ίαν ήξερε καλά ότι ο Τόμας μπορεί να μην ξανάβγαζε ποτέ κυνόδοντες. Είχε σχεδόν πεθάνει και αυτό τον είχε καταστήσει πλήρους αδύναμο.

-Μην ανησυχείς Τόμας όλα θα πάνε καλά στο υπόσχομαι. Όσο για σένα Ίαν ωραία μάτια. Σε βλέπω να πιάνεις κανένα γκομενάκι....

-Τι εννοείς Οκτάβια;;

-Τα μάτια σου είναι γαλανά σαν τα δικά μου τώρα.

-Πλάκα κάνεις! Ουάου! Είμαι ήρωας! Ναι ρε, ναι! Φάτε την σκόνη μου γατάκια!

Ο Ίαν ούρλιαζε σαν τρελός και πανηγύριζε μες την τρελή χαρά.