Karışan Hayatlar

2.1

Kızların ellerini çözdükten sonra hep birlikte diğerlerini çözmeye başlamıştık. Etraftan ses gelmiyordu.

"kızlar siz burada bekleyin. Sen Elif benimle gel, Azra kızlara dikkat et." onları uyarırken Elif ile birlikte büyük kapının dışında biri varmı diye kontrol etmeye başladım.

"Elif ben ileriyi kontrol edicem sen bu kapıda bekle." arkamı dönüp ilerleyecekken kolumdan tuttu "Bekle Maya bende gelicem." başımı hayır anlamında salladım "korkma hemen gelicem." tereddütle başını salladı ve etrafı kontrol etmeye devam etti.

Uzun ve rutubetli duvarların olduğu koridoru geçince dışarda takım elbiseli belinde silahlı tek bir adam duruyordu, onu atlatmak için yapmam gerekeni düşünmeye başladım.

Sağ tarafımdaki demir gözüme ilişince piskopatça gülümsedim. Ses çıkarmamaya özen göstererek elime alınca acaba arkadanmı vursam yoksa direk götüne mi soksam karar vermeye çalışırken içimden saçmaladığımı düşünürken sopayı kaldırıp kel kafasına geçirdim.

"ananı-" tekrardan vurunca kafasından kan fışkırmasıyla tiksinerek "ne anam ne?" gerizekalı gelmiş anama küfür etçek!

Sen kim köpek! Seni abime söyleyim aynısını sana yapsında gör! Sinirle dağılan saçlarımı kulağımın arkasına attım tokamda yoktu ki!

Gözlerimi etrafta gezindirerek kolaçan ettim görünürde kimse yoktu.

Biraz daha yürüyüp en son adamların sesinin geldiği yönde durdum "abi kıza yazık lan kendi kızı bide!"

E şerefsiz kurtulmamıza yardım et!

"abi bende acıdım ama patron sorun işte.." adamın sesi pişmanlık doluydu gerizekalılar o zaman bu işi neden yapıyorsunuz ki?

İki kişi oldukları için biraz zor halledilecekti ama elimdeki sopayı ve az önce adamdan aldığım silahla belki bişeyler başarırdım.

ALLAHIM NOLUR ÖLMEYEYİM!

daha Atlas ile 10 çocuk yapıp futbolculara meydan okuyacaz!

Kafamdaki fesat düşünceleri kenara atıp önümdeki afamlara odaklandım. Elimdeki sopayı sıkıca kavrayıp sağ taraftaki adamın kafasına geçirmem ile adam hemen yere düşmüştü tabi o an diğer adam ile göz göze gelmiştik bu bana acıyandı.

Demiri kaldırıp ona vuracakken silahına sarılmıştı, ama biraz daha dikkatli baktığında silahını indirerek gözlerini elimdeki demirden ayırmadan "sakin ol. Sakin ol. Merak etme sana zarar vermeyeceğim.." diyerek silahını uzakta bir köşeye fırlattı. Bana bakmaya devam ederken herhangi bir hareketine karşın tetikte bulundum.

"bak sana zarar vermek istemiyorum. Kaçacaksan seni görmediğimi söylerim istediğin kadar git senin gittiğini belli etmem. Yardım ederim!" gözlerinin içi pişmanlıkla bakarken içimden şükrettim.

"tek ben değil." diyerek başımı iki yana salladım gözlerini kocaman açıp "bir kişi daha mı var? Olsun gidin ama lütfen.. Benim çocuklarım var."

"Hayır herkes benimle geliyor!" diyerek kararlılıkla konuştuğumda adam far görmüş tavşan gibi konuştu "Hayır Hayır! Asla beni doğrarlar keserler yaşatmazlar." başımı olumsuzlukla sallayıp "peki o zaman sen bilirsin deyip silahı ona doğrulttum. Tetiği çekerek ona vuracağım sıra ellerini kaldırdı" tamam lanet olsun! Yardım edicem ama o silahı lütfen indir! "

Tek kaşımı kaldırarak ona bakarken biraz geri çekildi bende yavaşça silahımı indirdim. O, derin bir nefes aldığında bende söylendim "senden başka biri varmı burda?"

"Hayır. Üç kişiydik."

"peki burası tam olarak neresi?"

"şehir çıkışı ormanlık bir alandayız."dedikleri ile başımı salladım." bizi alacaklar ne zaman gelecekler? "dedim bu sefer," 1 saate burda olurlar. "