zawgyi
အနားသတ္ မညီေသာ
အပိုင္း (၄)
CEO၏ရံုးခန္းတံခါးကို ေခါက္ကာ တံခါးဖြင့္ ၀င္လာခဲ့သည့္ ခ်ာအြန္၀ူး ။
ေဂ်ာင္ကုက ရံုးခန္းမွာ အေယာင္ျပ ခဏေလာက္ထိုင္ၿပီး ျပန္သြားခဲ့ၿပီထင္ေနတာကို သူ႔ကို ဖုန္းဆက္ၿပီး ရံုးခန္းထဲ လာခိုင္းသည္ေၾကာင့္ မ်က္ခံုးက ခပ္လႈပ္လႈပ္ ။
ဘာျပႆနာေတြ ရွာထားျပန္ၿပီလဲ..။
ရံုးခန္းထဲက အလွေမြးထားသည့္ ငါးကန္ေရွ႕မွာ ငုတ္တုတ္ေလး ထိုင္ေနသည့္ ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကု ။
ကူးလူးခတ္ေနသည့္ ေ႐ႊငါးေပါက္စေလးေတြကို ၾကည့္ကာ ခန္႔မွန္းရခက္ေနသည့္ မ်က္နွာထား ။
" ဘာထိုင္လုပ္ေနတာလဲ... "
" ေရာက္လာၿပီလား..."
" ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘာကိစၥေၾကာင့္ ေခၚတာလဲ..."
ခ်ာအြန္၀ူး အေမးေၾကာင့္ ဓာတ္ေလွကား အတူတူစီးၿပီး ေအးေအးလူလူပင္ အထပ္တစ္ထပ္မွာ ဆင္းသြားခဲ့သည့္ ကင္မ္ထယ္ေယာင္း ေနာက္ေက်ာကို ျပန္ျမင္ေယာင္လာသည္ ။
သူ႔မွာေတာ့ ေဒါသထြက္တာေတြေရာ ခံျပင္းတာေတြေရာ ခံစားခ်က္ေတြက စုၿပံဳၿပီး ဘာစကားမွ မဆိုနိုင္လိုက္ေပမယ့္ အဲ့လူက..
" မေတြ႕တာၾကာၿပီ..."
အဲ့လူက ေဂ်ာင္ကုကို ျပန္ေတြ႕တာ ဘယ္လိုမွ မေနဘူးလား!?..
အျပစ္ရွိစိတ္ နည္းနည္းေလးေတာင္ မခံစားရဘူးတဲ့လား!?..
" မင္းကသာ အဆက္မျဖတ္နိုင္ဘူး ေျပာတာ.. အဲ့ေကာင္ေလးကေတာ့ ၀မ္သိန္း၅၀၀ေပးရင္ မင္းကို လမ္းခြဲေပးမယ္တဲ့.. အသိစိတ္ ေသခ်ာကပ္စမ္းပါ.. ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကု.."
" မဟုတ္ဘူး!.. ထယ္က အဲ့လိုလုပ္မွာ မဟုတ္ဘူး.. အဘြားက ကြၽန္ေတာ့္ကို ညာတာ!..."
အဘြားက သူ႔ကို ေစာင့္ၾကည့္ရန္ ထားရွိထားသည့္ အေစာင့္မ်ားကို တြန္းကန္ရင္း ထိုလူရွိရာဆီ အေျပးအလႊား သြားခဲ့ေပမယ့္..
" လမ္းခြဲရေအာင္.. ဂြၽန္.. ငါတို႔ ဆက္ဆံေရးကို ဒီမွာတင္ အဆံုးသတ္ရေအာင္..."
ရင္၀တည့္တည့္ကို ေဆာင့္ကန္လိုက္သလို ထိုလူ၏ စကား ။
" ထယ္.. ဘာေတြ ေျပာေနတာလဲ.. ထယ့္ကို ကြၽန္ေတာ္ အရမ္း ခ်စ္တယ္ေလ.. လံုး၀ လမ္းမခြဲေပးနိုင္ဘူး.. ကြၽန္ေတာ့္ကို မထားသြားပါနဲ႔.. ကြၽန္ေတာ္က ထယ္ မရွိရင္ မျဖစ္ဘူးဆိုတာ သိတယ္မလား.. "
