လႈိင္းတစ္ေယာက္ အျပာေရာင္ေသတၱာေလးကို ကိုင္ၿပီးအေတြးမ်ားေနရသည္။ သူေမ့ေနတာ လူသားအ႐ုပ္ေလးက ငယ္ငယ္က သူနဲ႔ေဆာ့ခဲ့တဲ့ သူ႔ကေလးေလး ဆိုတာ ကို, ေခ်ာကလက္ပူတင္း ေကြၽးကတည္းက သိလိုက္ရမွာ ကို ကြာဍဟူး....... ဘာလို႔မ်ား ဒီ ႏွစ္ေတြမွာ သူ႔ကို ေမ့ေနတာလည္း မသိဘူး..... စစေတြ႕တုန္းက ထဲ သတိရ ရမွာကိုကြာ အခုေတာ့...... မနက္ျဖန္မွဘဲ လူသား အ႐ုပ္ေလးကို ေျပာရမယ္ ကိုကိုသတိရေနပီဆိုတဲ့ အေၾကာင္း..... အခုေတာ့ ေရခ်ိဳးၿပီးနားေတာ့မည္။ ေသတၱာေခးကိုေတာ့ သူ႔ရဲ႕ဘစာၾကည့္စားပြဲေပၚမွာသာ တင္ထားလိုက္သည္။ ေနာက္ရက္မွ ဒယ္ဒီကိုလည္း ေမးးၾကည့္ရမယ္ လူသားအ႐ုပ္ေလးကို မွတ္မိေသးရဲ႕လားလို႔.....
တစ္ဖက္တြင္
ခန္႔ခန္႔ ကေတာ့ ကိုကို လာမလားလို႔ ေစာင့္ေနတာ ေန႔လည္ ၂ နာရီ ေလာက္ထိေစာင့္ေနတာ လုံးဝေပၚမလာ, ဒါေၾကာင့္ ကိုကိုသူငယ္ခ်င္းကို ေမးလိုက္တာ အိမ္ျပန္သြားတာကိုသိရသည္။ ၾကည့္ရတာ ကိုကိုနဲ႔ ဟို အ္စမႀကီး အဆင္ေျပသြားလို႔ ခန္႔ခန္႔ကို မလိုေတာ့ဘူးထင္ပါတယ္။ ကိုကိုအတြက္ ဖယ္ထားတဲ့ ေရညႇိ ထမင္းဘူးေလးကို ကိုကို သူငယ္ခ်င္းကိုသာေပးလိုက္ေတာ့သည္။ ခဏေနေတာ့ ဟန္တို႔ေရာက္လာၿပီး ျပန္ဖို႔သာ လုပ္လိုက္ေတာ့သည္။ ေဖေဖကို လာမႀကိဳခိုင္းေတာ့ဘဲ ဟန္တို႔နဲ႔သာ ျပန္ဖို႔ လုပ္ရသည္။ အိမ္ျပန္လမ္းတြင္ ခန္႔ခန္႔ မ်က္ႏွာ မေကာင္းျဖစ္ေနတာကို သတိထားမိေတာ့
"မားသားေလ ေျပာပါဉီး ဘာေတြ အလိုမက်ျဖစ္ေနတာလည္းဟင္”
" ေမးမေနနဲ႔ စာစာေရ သူ႔ဟာႀကီး အိမ္ျပန္သြားလို႔ ”
" ဟုတ္လား ခန္႔”
"ဟို အဲ့လိုႀကီးေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ။ ကိုကို ကို မုန္မေကြၽးလိုက္ရလို႔ပါ ။”
" မားသားေလ ဒါကို ခံစားေနတာေပါ့ေလ ”
ခန္႔ခန္႔လည္း welcome ပြဲမွာ ျဖစ္ခဲ့ အေၾကာင္းပါေျပာလိုက္ေလသည္။
" မားသိေနတယ္ သားရယ္။ ဘယ္လိုေျပာရမလည္း ခန္႔ခန္႔ မားကို အမွန္တိုင္းေျဖေနာ္ ”
"အင္း ဘာေမးမို႔လည္း ဟင္ ”
" ခန္႔ လႈိင္းကို ႀကိဳက္ေနတာ မွတ္လား။”
YOU ARE READING
ကျွန်တော်နဲ့ လူဆိုးလေး
Romanceကျောင်းမှ အရမ်းဆိုး ပြီး ရည်းစားတွေ အများကြီးထားတဲ့ လူဆိုးလေး ကို မိန်းမတွေကိုစိတ်နာနေတဲ့ အဖေမှ ယောကျ်ားပေးစားသော အခါ...........
