8 თავი

62 1 0
                                    

Eva's pov
სახლის მოსახვევში შავი მანქანა დამხვდა.
-გისმენთ - ვუთხარი მანქანაში ჩაჯდომისას.
-როგორი თამამი ყოფილხარ.- მესმის ნაცნობი ხმა.
-დენიელ - გავიცინე.
-თამამად ჩაჯექი. იქნებ მოგკლა.
-შენც იცი რომ ამას ვერ იზამ.
-ეგ შეთანხმება ფეხებზე მკიდია.
-მაგრამ ვერ იზამ. შენც იცი წესები მითუმეტეს ამ საქმეში.
-კარგი კარგი გნებდები - გაიცინა და ხელები ზევით აწია.
-აქ რას აკეთებ?
-უბრალოდ მაინტერესებდა ვინ იყო ასეთი რომლის გამოც შეთანხმება დადევი. ვიცოდი რომ საქმეს ბოლომდე მიიყვანდი მაგრამ არმეგონა თუ მცირე შეფერხებისას დანებდებოდი.
-ცდები დანიელ. სისხლით დადებული შეთანხმება იმაზე მეტია ვიდრე თქვენი სირული მისიების შესრულება და ეს კარგად გესმის. ხალხს ვკლავდი რომ ჰარი გამენთავისუფლებინა და თუ მისთვის ხალხის მოკვლა მომიწევს დარწმუნებული იყავი რომ შენც კი თვალის დახამხამებაში მოგკლავ. ისიც კარგად გესმის რომ რაცარუნდა ფეხებზე გეკიდოს წესები და შეთანხმება მას ვერ დაარღვევ. ისიც იცი რომ მთლიანი კომპანია და ისიც რომელიც საქმეს ეხებოდა მთლიანად ჩემია, ისიც იცი რომ შემიძლია პოლიციაში გიჩივლო რაც შეთანხმებას არ არღვევს და იმდენი ვქნა რომ შენც მამაშენიც და შენი კახპა შეყვარებულიც ციხეში ჩაჯდეთ და კარგი რა ბენ ბოზი?
-მასზე ეგრე ნუ ლაპარაკობ.
-და რაგგონია შენთან რატოა? დიდი პენისი გაქვს და კარგად ჟიმავ თან ფულიც გაქვს. ეს ყველაფერია რაც მას სჭირდება და იმდენად ფეხებზე კიდიხარ რომ მეც კი მომცემს.
-გადადი სანამ გესროლე - იარაღი ამოიღო.
-მაგაზე უკვე ვისაუბრეთ და შენი ყლე სახის ყურება არც მე მიხარია - გავიცინე და საკუთარ მანქანაში დავბრუნდი.
სახლში მისვლისას ვილენელს ტახტზე ეძინა, გადასაფარებელი გადავაფარე და გვერდით მივუწექი, მის ყურებაში მეც ჩამეძინა.

Villenell's pov
დილით როცა მეღვიძება და გვერდით სხეულს ვგრძნობ სუნით ვხვდები რომ ევაა. ყურება დავუწყე. ნელა მივუახლოვდი და ვაკოცე რაზეც ჩაიცინა. მეკიდევ გავბრაზდი, ტახტიდან წამოვდექი და აბაზანაში შევედი.
-კარგი რა - სიცილით გამომეკიდა.
-ნუბრაზდები - ისევ გაიცინა.
-მაცადე - ცივად ვუთხარი და კარები ჩავკეტე.
-პატარავ ნუბრაზდები.
-მაცადეთქო.
-გამოხვალ და ვილაპარაკებთ - ჩაიცინა და ნაბიჯების ხმაზე მივხვდი რომ წავიდა.
-იდიოტი - ჩავიჩურჩულე და ჩემი საქმე გავაგრძელე. როცა თავის მოწესრიგებას მოვრჩი ოთახში ავედი და საცვლების ამარა ტანსაცმლის არჩევა დავიწყე როდესაც ევა შემოვიდა.
-ოჰჰ - ჩაიღიმა - იქნებ დაწყებული გავაგრძელო - მომიახლოვდა და ხელები ტანზე ამატარა.
-არც კი გაბედო - ტანსაცმელი ავიღე და უცებ ჩავიცვი.
-ვერ ვხვდები რატო ბრაზდები.
-ვერც მიხვდები - ოთახიდან გამოვედი და სამზარეულოში ჩავედი სადაც ჰარი დამხვდა წელზევით შიშველი ყავით ხელში
-ვაჰ ვიღაც ცუდ ხასიათზეა - თქვა და მეორე ჭიქაში ყავა დაასხა და მე მომაწოდა.
-მჰმ. საუზმედ რაგვაქვს?
-სავარაუდოდ პიცის გამოძახებას ვგეგმავ. - გაიცინა.
-სალათი გავაკეთოთ. - ევა შემოვიდა.
-რას ვაკეთებთ?
-მე და ჰარი... სალათს.
-ჩაიცვი ჰარი - მკაცრად უთხრა და გვეედით დამიდგა.
-როდის უნდა მორჩე ამ დებილობაზე გაბრაზებას?
-არასდროს.
-მაგვიანდება. გვიან მოვალ. შეგიძლია დღეს არ მოხვიდე სამსახურში.
-ჰარი წამომიყვანს - ვუთხარი და პროდუქტების გამოლაგება დავიწყე.
-აბა როგორ გამოვიყურები - თქვა და დატრიალდა.
-ჰარი - გავიცინე - კარგად მაგრამ სალათის გაკეთებას ვაპირებდით და ეგ შარვალკსოტუმი არ შეეფერება.
-მეკიდევ გადავწყვიტე რესტორანში ვისადილოთ და მერე გავაკეთოთ ერთად.
-როგორც თქვენ იტყვით - თავი დავუკარი - წავალ მოვემზადები.

Sunshine Of My LifeWhere stories live. Discover now