Eva's pov
1 კვირის შემდეგ
-მის სთაილს - ოთახში ჩემი ასისტენტი შემოდის. - პოლიციაა მოსული, თქვენ გკითხულობთ.
-შემოუშვი - ვუთხარი და ფურცლები გვერდით გადავდევი.
-ეველინ სთაილს... ბრალი გედებათ 20 პიროვნების მკვლელობაში: პიტერ ვიზლი, ჰარი პერი, ჯოუი ბინგი, ბენჟამინ ფრანკლინი...- ყველა ის მსხვრეპლი ჩამოთვალა რომელიც მომიკლავს...
-რა გაძლევთ იმის საბას რომ დამადანაშაულოთ? - ტელეფონი ავიღე და ჩემს ადვოკატს მივწერე.
-ბენ რედკლიფის სიკვდილის შემდეგ მის საკანში მყოფმა პიროვნებამ დღიური მოიტანა სადაც მკვლელობების შესახებ წერია, ხელნაწერი ემთხვევა მისტერ ბენის ნაწერს. განყოფილებაში უნდა გამოგვყვეთ.
-კარგით. ბორკილების გარეშე.
კომპანიიდან გასვლისას ჟურნალისტები დამხვდნენ ათასი კითხვით.
-რა ხდება მის სთაილს?
-გაუგებრობას აქვს ადგილი - მხოლოდ ეს ვთქვი და პოლიციის მანქანაში ჩავჯექი.
იქ მისულს ადვოკატი დამხვდა.
-დევიდ - გავუღიმე - ერთი ზარით სარგებლობის უფლება მაქვს ხო...
-სად ხარ? - მეკითხება ვილენელი.
-პოლიციის განყოფილებაში, სანამ რამეს იტყვი დამშვიდდი... რაღაც გაუგებრობაა ყველაფერი კარგად იქნება. ჰარის დაურეკე...
-ევა... კარგად ხარ?
-უნდა წავიდე ვი... მიყვარხარ - გავუთიშე და ადვოკატთან დავბრუნდი.
-რთული მდგომარეობაა მის სთაილს... ხელნაწერი ემთხვევა... კამერის ჩანაწერებია სადაც რამოდენიმე მსხვერპლთან ერთად ხართ დაფიქსირებული, რამოდენიმეზე გვაქვს ალიბი თუმცა საკმაოდ რთულ მდგომარეობაში ვართ.
-ანტონის დაურეკე, ახლავე...
მალევე ანტონი მოვიდა.
-ფერიავ, ლაფში ვართ... დიდ ლაფში.
-რაუნდა ვქნათ... ყველაფერი გათვლილი იყო.
-დედამოტყნული ბენი. სიკვდილის მერეც არ ისვენებს ეგ ნაბიჭვარი.
-გადავხედავ შენს საქმეს, სულმცირე ერთი კვირა გვჭირდება რომ დავამტკიცოთ, სულ მცირე...
ვილენელი მოვიდა, პირველად არ უშვებდნენ მაგრამ ჩემი თხოვნით შემოუშვეს.
-ნუ ტირიხარ ვი - დავიჩურჩულე. პასუხი არ გამცა.
-პატარავ ანტონი საუკეთესოა ისევე როგორც დევიდი. ყველაფერი კარგად იქნება...
-რომ არ იყოს? ოცი ადამიანის მკვლელობისთვის იცი რამდენს მოგისჯიან? მკვლელობის დაფარვისთვის... ყველაფრისთვის.
-ყველაფერი კარგად იქნება ვი... თავს დავიძვრენ, ყველაფერი ბენს გადაბრალება. დამიჯერე, სახლში წადი დაისვენე და კომპანიას მიხედე. მიდი პატარავ - ვაკოცე. - მიყვარხარ..
-მიყვარხარ ევა - მაკოცა და ოთახი დატოვა.
2 კვირის შემდეგ
-მოგეხსენებათ, ბენს და მის სთაილს ცუდი ურთიერთობა ქონდათ. მას მთელი ქონება უნდოდა, მის სთაილსის ძმა, ჰარი სთაილსი ჰყავდა გატაცებული და მის სთაილს ემუქრებოდა... თუ ვინმეს მკვლელობა იქნებოდა საჭირო ის ბენს მოკლავდა და არა მის ნაცნობებს... 20დან 16ზე ალიბი აქვს, დანარჩენ სამს ვერ დაუმტკიცებთ, მხოლოდ ის რომ ბენმა დაწერა და ერთიდა იგივე ბარში შენიშნეს, რომელიც საკმაოდ ცნობილია ელიტარულ საზოგადოებაში საკმარისი მიზეზი არ არსებობს. მისი კომპანიის ერთ ერთი თანამშრომელი, ვილენელ სთაილსი არის მოწმე რომ მკვლელობის დროს ისინი სახლში იყვნენ, დამამტკიცებელ საბუთად გვაქვს ფოტოსურათი და კამერის ჩანაწერები.
დიდი საუბრის შემდეგ ბრალდება მომეხსნა.
კამერის ჩანაწერები შეიცვალა... იმის და მიუხედავად რომ არ სჯეროდა მოსამართლეს რადგან ვილენელი ჩემი ცოლიიყო დამამტკიცებელი საბუთების ჩვენების შემდეგ, რამოდენიმე მოწმის ჩვენების შემდეგ ბრალდება მომეხსნა და თავისუფალი ვარ.
-ვილენელ დამშვიდდი- ჩავეხუტე.
-აქ ვარ... შენთან ვარ - თავი ჩემს მხარზე ედო და ასე დავტოვეთ შენობა.
-მის სთაილს რა კომენტარს გააკეთებდით?
-დაღლილი ვარ... გადატვირთული დღე იყო, ანტონი მოგაწოდებთ ინფორმაციას - ანტონს გავხედე, თავი დამიკრა.
სახლში მისვლისას პირდაპირ ოთახისკენ გავემართე, ვილენელნთან ერთად დავწექი და დავიძინე. ვილენელის ყვირილი მაღვიძებს..
-არა... ევა არა - წამოვიწიე და შეღვიძება ვცადე.
-ევა - ტირილი დაიწყო.
-აქ ვარ პატარავ... ჰეი... გაიღვიძე - თვალები გაახილა და რომ დამინახა ამოისუნთქა.
-აქ ვარ პატარავ.
სირი ბენის გამო ძლივს დალეგებული ცხოვრება ისევ ამერია. ვილენელი ცუდადაა... ყოველ ღამე მისი ყვირილი მაღვიძებს და არაფრის გაკეთება შემიძლია... არც ფსიქოლოგთან მომყვება.
villenell's pov
საშინლად ვარ... იმის შემდეგ რაც ევას დაპატიმრების ამბავზე გავიგე საშინლად ვარ... კოშმარები არ მაძინებს. ყოველ ღამე ხედავდე როგორ უხვრეტენ შუბლს შენს საყვარელ ადამიანს ზემდეტად საშინელებაა. მეშინია ფსიქოლოგთან მისვლის... უბრალოდ ზემდეტად რთულია.
საავადმყოფოში ვზივართ, ევას გამოკვლევებზე წამოვყევი. იქვე პატარა ბავშვი იჯდა, მეც გვერდით მივუჯექი.
-მარტო რატომ ხარ? - ვკითხე და თმაზე მოვეფერე.
-დედას ველოდები... ექიმთანაა.
-რატომ?
-ცოტა ცუდად გახდა, მერე მოუწია მეც წამოვეყვანე.
-ხომ არიცი რა სჭირს?
-რაც მამა გარდაიცვალა ცუდად იყო... ფსიქოლოგთან დავდიოდით და უკეთ ვიყავით მაგრამ ისევ ცუდადაა. - ამომხედა. - კარგად იქნება?
-კარგად იქნება. - გავუღიმე. - გახსოვს რომელ ოთახში შევიდა?
-აი აქ - ხელით მიმანიშნა.
-იცოდე რომ კარგად იქნება დედიკო. გადაეცი რომ ძალიან ლამაზი შვილი ჰყავს და მის გამო ცხოვრება უნდა გააგრძელოს.
-რა გქვია?
-ვილენელი. შენ?
-სტრიქსი.
-პატარავ - ქალი გამოვიდა ოთახიდან და სტრიქსს შეხედა - ხომ გითხარი უცნობებს არ დაელაპარაკოთქო.
-ის უცნობი არაა, ვილენელია - გავიცინე.
-ბოდიშით უბრალოდ ცოტა ვილაპარაკეთ - გავუღიმე.
-ბოდიშით თუ შეგაწუხათ, არავინ მყავდა რომ დამეტოვებინა.
-ერთი წუთით დაგტოვებთ. ახლავე მოვალ - ვუთხარი და ექიმთან შევედი.
-წეღან რომ ქალბატონი იყო.
-მისის ჰოლანდი... დიახ.
-თუ შეიძლება გავიგო, რამდენი აქვს გადასახადი.
-მიმღებში უნდა გაარკვიოთ
-გთხოვთ ექიმო.
-სამ თვიანი კურსი აიღო, გამოკვლევიანად და სრული კურსის გავლისთვის 21 750$ იქნება საჭირო.
-მიმღებში შესაძლოა ახლა წინასწარ გადახდა?
-დიახ.
-გადახდა მსურს.
-თქვენს შემდეგ - მანიშნა კარებისკენ.
-ჰეილი... 10 წუთიც არ დამჭირდება... თუარ გეჩქარება...
-არა არაა პრობლემა - გამიღიმა.
ექიმს ვანიშნე და ლიფში შევედით. მისი კურსის ფული გადავიხადე და ჩემი ნომერი დავუტოვე, ყოველი შემთხვევისთვის.
-ბოდიში მოვედი. - გავუღიმე რადროსაც ევა გამოვიდა გაკვირვებული სახით.
-ვილენელ შენ რა მთელი - არ დავასრულებინე.
-ევ ორი წუთი. - გვერდით გამოვიყვანე.
-ბოდიში ვიცი რომ ბევრი ფულია მაგრამ აუცილებლად მჭირდებოდა. ყველაფერს აგიხსნი, გპირდები.
-ეს ჰეილია, ეს კი სტრიქსი. - გავაცანი.
საბოლოოდ კაფეტერიაში ჩავედით, უკეთ გავიცანით ერთმანეთი და ნომრებიც გავცვალეთ. ჰეილი სახლში მივიყვანეთ და ჩვენც სახლში წავედით.
-აბა?... ამიხსნი?
-აჰხო...
