რახდება აბა.
-ბენმა თავი ჩამოიხრჩო.
-რაა?
-ამდილით.
-ჰარი. ჰარი სადაა.
-წუთი წუთზე აქ მოიყვანენ
-ჯანდაბა... ოჰჰ... - ვცდილობდი დავწყნარებულიყავი.
-მის სთაილს თქვენთან არიან - კარები შემოაღო ფიბიმ.
-შემოუშვი.
-ევ - მესმის ჰარის ხმა და ტირილი მივარდება.
-ჰარი - ვეხუტები.
-როგორ გაზრდილხარ - გავუღიმე.
-6 თვე დიდი დროა - გაიცინა. - ჯანდაბა როგორ გალამაზებულხარ.
-მომენატრე ჰარი - გავუღიმე და კიდევ ჩავეხუტე.
საბოლოოდ როცა მარტო დავრჩით ლაპარაკი დაიწყო.
-რომ მოვდიოდი გოგო შემხვდა... დედას თვალები აქვს.
-არც კი გაბედო რამე.
-უბრალოდ იმის თქმა მინდოდა რომ დედა გამახსენდა... და ლამაზი გოგოა. იქნებ საქმე ჩამიწყო - გამიღიმა.
-ჰარი ის დაკავებულია - სერიოზული სახით გავხედე.
-ჩემზე უკეთესი მაინც ვერ იქნება.
-ჰარი ის ჩემია - სერიოზული ტონით ვუთხარი.
-ჯანდაბა ევა შენ არ ხუმრობ - გაიცინა.
-წავალ ხალხს გავეცნობი.
-ჯერ სრულწლოვანიც არ ხარ დაწყნარდი - გავიცინე და თავი გავაქნიე.
-ვილენელს უთხარი რომ შემოვიდეს.
-და ეგ არის?...
-ის გოგო.
-აჰმ რათქმაუნდა. - მაკოცა და ოთახი დატოვა.
-ჰეი - შემოვიდა და მაკოცა.
-მინდა რომ ჰარი გაგაცნო - დავიწყე ლაპარაკი.
-ვიცნო. - გაიცინა - გამაცნო მისი თავი უკვე.
-და რაგითხრა
-ის რომ შენი ძმაა და თუ შენთან თავს კარგად ვერ ვგრძნობ ის პრინცი გახდება ჩემთვის - გავიცინე.
-მაგრამ დაკავებულიხარ - ვაკოცე და ჩემსკენ მოვწიე.
-მართალია მაგრამ შენი შეყვარებულობა საქმეს არ მიმსუბუქებს - გამიღიმა და წამოდგა
-თუ მაკოცებ გაგიშვებ .
-მხოლოდ ერთი - გამაფრთხილა და მაკოცა. ჩემსკენ მოვიზიდე და კლათაში ჩავისვი რადროსაც კარები სებასტიანმა შემოაღო.
-აჰმ. ისა.. ამმ... მის სთაილს ანდერსონების კომპანიის დამაარსებელია მოსული, თქვენთა წინადადება აქვს.
-შემოვიდეს 5 წუთში.
-კარგით დაგტოვებთ - გაიღიმა და ოთახი დატოვა.
-ბოლოჯერ მაკოცე - ვთხოვე და მისი კოცნის მერე ნება მივეცი წასულიყო.
Villenell's pov
-სებ - გავუღიმე - ბოდიში წინანდელისთვის.
-ანუ ერთად ხართ
-რაღაც მაგდაგვარი. და ხო საიდუმლოდ შეინახავ იმედი მაქვს
-რათქმაუნდა - გამიღიმა. - უფრთხილდი ანდერსონებს. მას და მის სთაილს საკმაოდ საინტერესო ურთიერთობა აქვთ - თვალი ჩამიკრა და წავიდა. ანუ სექსი აქვთ? ევას მივწერე.
-ჰეი - 2 წუთში პასუხი მომწერა.
-შეხვედრაზევარ პატარავ.
-უბრალოდ ცოტა შეუძლოდ ვარ და სახლში წავალ. უბრალოდ მინდოდა მეთქვა.
-5 წუთი დამელოდე. - მხოლოდ ეს მომწერა და ჩემი შეტყობინებები დააიგნორა.
ხუთი წუთის მერე ჩემს ოთახში შემოდის.
-რაგჭირს პატარავ - მზრუნველი ხმით მეუბნება და თმაზე მეფერება.
-შეხვედრა?
-საღამოს შევხვდებით.
-სად?
-ჩემს სახლში.
-აჰმ.
-და რა გჭირს?
-არაფერი.
-ჰმ... და რატომ აპირებდი სახლში წასვლას.
-უბრალოდ თავი ცუდად ვიგრძენი, მაგრამ ახლა კარგად ვარ.
-საღამოს სახლში დაგტოვებ.
-არმინდა. მე და სებს გეგმები გვაქვს.
-სებს - გაიცინა - როგორც გინდა. - ოთახი დატოვა.
-რაუქენი - სიცილით შემოდის ოთახში სებასტიანი.
-ისეთი არაფერი- გავიცინე.
-გაცეცხლებულია. უი ხო დონატები მაქვს. შეჭამ?
-ვგიჟდები დონატებზე - გავიღიმე და უკან გავყევი.
-საქმის კეთების მაგივრად ჭამთ? - გვიახლოვდება ევა. - ვილენელ ჩემს ოთახში
-ვჭამ. თან შესვენებაა.
-ვილენელ ჩემს ოთახში!
-მალე მოვალ სებ - გავუღიმე და ევას გავყევი.
-ვჭამდი - გავბრაზდი და სკამზე ჩამოვჯექი.
-შეგიძლია აქ გააგრძელო ჭამა. - ტელეფონზე ვიღაცას დაურეკა და რაღაცის მოტანა თხოვა. მალევე კი დონატები და პიცა შემოიტანეს.
-ჭამე - მითხრა ცივად და საბუთებს მიუბრუნდა.
-აღარ მშია - ვუთხარი და ადგომა დავაპირე.
-ვილენელ ჭამე!
-არ მშია - გავუმეორე.
-პატარავ ჭამე - წყნარად მითხრა და ჩემს გვერდით დაჯდა. თითქმის ყველაფერი ვჭამე მან კი მხოლოდ ერთი დონატი.
-რატო არ ჭამ.
-არ მშიოდა. მაკოცებ?
-თუ მეტყვი რაზე გაბრაზდი კი.
-არმომწონს ის რომ სებასტიანთან ეგეთი ურთიერთობა გაქვს.
-არც მე მომწონს ვიღაც ბიჭები ღამე შენს სახლში რომ უნდა მოვიდნენ - ჯანდაბა წამომცდა.
-პატარავ უბრალოდ საქმეზე ვილაპარაკებთ.
-დღესაც შეგეძლოთ ლაპარაკი.
-გავიბუსხე.
-მეგონა ცუდად იყავი და შენს წაყვანას ვაპირებდი - გაბრბაზებული ტონით მითხრა. - ეჭვიანობ და კიდევ მე ვარ დამნაშავე? - გაიცინა. - შეგიძლია შენც წამოხვიდე და დაესწრო.
-როგორც მიბრძანებთ მის სთაილს - გავუღიმე.
მთელი დღე უბრალოდ ვმუშაობდი მერე კი ევა შემოვიდა და მასთან წამიყვანა.
-ჰარი - გავუღიმე და მოვეხვიე.
-ვილენელ - გაიღიმა და ეგეც მომეხვია.
-ევ - ევასაც მოეხვია.
-ჰარი. შემოვალთ.
-ჰოჰო.
-ჰარი - გაუღიმა ევამ. - დაცვას უთხარი ქალაქში გაისეირნე.
-ოუჰ ხალხნო - გაიცინა. - დაგტოვებთ. - ქურთუკი ტელეფონი და საფულე იაღო და გარეთ გაივიდა.
-ჰმმ პატარავ - კედელთან მიმიყვანა და მაკოცა. უდიდესი სურვილი იმისა რომ ის შემეგრძნო მაიძულებდა დომინანტობა ჩემს თავზე ამეღო. ის მოვიმწყვდიე კედელთან და კისერზე სველი კოცნების დატოვება დავუწყე, მოსაცმელი და მაისური გავაძვრე და ოთახისკენ წავიყვანე, საწოლზე დავაწვინე და კოცნებით მის მკერდს ჩავუყევი. კერტებზე ენა ავატარე და მკერდის დამასაჟება დავუწყე, მან კვნესა დაიწყო რაც მაგიჟებდა და მას უფრო მანდომებდა. სრულიად გავაშიშვლე. ორი თითი ვაგინაზე ავატარე და მან კვნესა დაიწყო.
-ცივია.... და სასიამოვნო - ამოიკვნესა.
მალევე ორი თითით ღრმად შევავსე და სწრაფად მოძრაობა დავიწყე. როცა მივხვდი რომ ახლოს იყო თითებით გამოვედი და ენით შევავსე. მასში ჩაქარა ვმოძრაობდი მალევე კი ჩემს ენაზე გაათავა.
-ასე სწრაფად არასდროს გამითავებია - გაიცინა.
-კარებზე არიან - ვუთხარი როცა კარების ხმა გავიგე.
-ჯანდაბა დამავიწყდა - ამოისუნთქა ჩაიცვა და ოთახიდან გავიდა.
- მაისური ჩაიცვი - მივაძაღე და აბაზანაში შევედი თავის მოსაწესრიგებლად.
როცა კიბეებზე ჩავდიოდი მათი ხმა გავიგე.
-პატარავ დავიწყოთ ხო.
-ევა. უბრალოდ ევა - ამაზე ჩამეღიმა მაგრამ სერიოზული სახით გავედი მათთან.
-არ მეგონა თუ სხვაც დაგვესწრებოდა
-კომპანიის ფინანსების დირექტორი - გამიღიმა ევამ. - გაიცანი ზეინ.
-ზეინი - ხელი გამომიწოდა.
-ვილენელი - გავუღიმე და ხელი ჩამოვართვი.
-არ იცოდი თუ შენთან ასეთი ლამაზი გოგოებიც მუშაობდნენ ევა.
-უფრთხილდი ზეინ, ის დაკავებულია.
-კარგი საქმეზე გადავიდეთ.
-როგორც გითხარი მაგ საქმეში მოგებას ვერ ვხედავ, თან სასტუმროები არც მიზიდავს დიდად. მაგრამ რადგან ასე გსურს, ჯობია უფრო დიდი სასტუმრო აშენდეს, კარგი ხედით და 77% ჩემია.
-77% ბევრია.
-ჩემი ფულით შენდება ზეინ, მე ვაპროექტებ მე ვაშენებ, ყველაფერს მე ვაკეთებ შენკი უბრალოდ თანხას იღებ.
-მართალია მაგრამ 77 ბევრია.
-75% ყველაზე მცირე. მე ვაშენებ, მე ვაპროექტებ და უბრალოდ ყურადღებას აქცევ. მგონი 25% ბევრიც კია. თუ კარგად წავიდა საქმეები შეიძლება 30-35% აიწიოს, ვნახოთ.
-დეტალები განვიხილოთ?
-რათქმაუნდა.
დაახლოებით 2 საათი ვსაუბრობდით შემდეგ ზეინი წავიდა.
-ჰმ პატარავ დავიწყოთ ხო - გავაჯავრე ზეინი.
-წარსულს ნუ უღრმავდები ევა - გაიცინა. - პროდუქტებზე უნდა გავიდე და მალე მოვალ.
-შეგიძლია დაცვა გაუშვა.
-დაცვა იმას ვერ მოიტანს რაც მინდა - თვალი ჩამიკრა და გასავლელად მოემზადა.
-თუგინდა წამოდი შენც.
-არა დავისვენებ - ვაკოცე და მისი გასვლის შემდეგ კარები მივხურე.
15 წუთი ველოდებოდი მერე ლიამს. დავურეკე.
-ლიამმ - გავიღიმე.
-ვილენელ - გამიღიმა.
-მომენატრეთ.
-ჩვენც ვი ჩვენც.
-ბეარი სადაა.
-ახლა გაიღვიძა და ვაჭმევდი - გამიცინა და კამერა ბეარისკენ მიაბრუნა.
-ეიიი პატარავ - გავუღიმე ბეარს.
-როგორ გაზრდილა.
-ვი მერე დაგირეკავ ახლა ვაჭმევ.
-ხოო აჭამე. მალე ჩამოგაკითხავ პატარავ - კოცნა გავუგზავნე და გავთიშე. ევა შემოვიდა, ცუდ ხასიათზე ჩანს.
-ჰეი ევ - გავუღიმე.
-კარგ ხასიათზე ხარ - ცინიკურად ჩაიცინა.
-შენ კი ცუდზე. რამე მოხდა?
-არაფერი. -დაღლილი ვარ. ჯობია დავიძინო.
-კარგი. სახლში წავალ მე.
-როგორც გინდა - მითხრა უჟმურად და ოთახში ავიდა.
სახლში წავედი ვჭამე დავიძინე დილით კი უხასიათოდ სამსახურში წავედი. მთელი დღეა ევასთან კონტაქტი არ მქონია. მის ოთახში შევდივარ.
-პატარავ რამე მოხდა? - ამომხედა
-არაფერი.
-რამე დავაშავე?
-არა.
