Eva's pov
-ჯეკისადარის? - იკითხა ევამ.
-მოვა - გაუცინა ტომმა და გადაკოცნა.
-ჯეეკ - დაიყვირა ევამ და ვიღაც ბიჭს მოეხვია.
-ჰეიიი - ყვავილები იქვე დააწყო და ისიც მოეხვია.
-თმა გაგზრდია - თმაში ხელი შეუცურა. ღმერთო როგორი ლამაზიხარ - გაუცინა.
-ისევე როგორც თქვენ მის - თავი დაუკრა.
-შემოდი შემოდი.
საქმეზე კონცენტრირებას ვერ ვახდენდი. სულ ჯეკი ტრიალებს ჩემს გონებაში და მალე რაღაცას ვესვრი ალბათ.
-შენ რა კავშირი გაქვს ამ საქმესთან ჯეკ? - ვკითხე და ვისკი მოვსვი რაზეც ვილენელმა განრისხებული თვალებით შემომხედა.
-ტომს ვეხმარები. შეიძლება ითქვას ტომის შემცვლელიც ვარ ზოგჯერ...
საბოლოოდ კონტრაქტი გაფორმდა.
-მას უკვე ვერ ვიტან - ამოვიდუდუნე და ვილენელს მივეყრდენი.
-არც იცნობ ევ - გაიცინა - სასწაულია დამიჯერე.
-ბლა ბლა ბლა - გავაჯავრე და თვალები დავხუჭე.
-იცი რომ ერთადერთი ხარ - ჩუმად ჩამჩურჩულა ყურში.
-მხოლოდ შენ - სხეულზე ჩუმად ხელი ამატარა.
-ერთადერთი ვინც შემეხება და შევეხები. - მიდგება.
-ვილენელ - ამოვიკვნესე.
-ჩუმად ევ... ჩუმად. უბრალოდ დამშვიდდი - წამოდგა და ჯეკთან და მამამისთან მივიდა.
Villenell's pov
-ჯეკ მომენატრე - მოვეხვიე კიდევ ერთხელ.
-დამშვიდდი ხომხედავ აქ ვარ. და ვიღაცას ნამდვილად არ მოსწონს ეს.
გაიცინა და ევასკენ მანიშნა.
-დაიკიდე ეგ ყველაზე ეგრეა - გავიცინე.
-არმეგონა თუ გოგოს შეხვდებოდი. ევაზეც იგივეს ვიტყოდი. მისი ექს ბოიფრენდზე მეც კი ამიდგება.
-ხო მაგაში ბადალი არ ჰყავს. ერთმანეთზე უკეთესებია - სიცილი დავიწყე...
-დღეს აქ დარჩით.
-სახლი ჩვენც გვაქვს ვილენელ, არშეგაწუხებთ - გაიცინა მამაჩემმა.
-ჯეკ შენ დარჩი. - საწყალი თვალებით გავხედე.
-ეი ბემბი. - მომეხვია. - დავრჩები. თუ პრობლემა არ იქნება.
-ბემბი - ჩაიჩურჩულა ევამ რაზეც სიცილი დავიწყე.
-წამი წამზე გასკდება - ჩამჩურჩულა ჯეკმა.
-განეიტრალება წამებში შემიძლია, შენ მაინც მიცნობ - გავუცინე.
-რათქმაუნდა. ბემბი - ცხვირზე თითი დამკრა. - ეს პიკია. ნამდვილად პიკია. ევამ იცის ესე...
-ვილენელ - დამიძახა - ხომ ვთქვი.
-ერთი წუთით.
-მოვდივარ - ჯეკს მოვშორდი და ევასკენ წავედი.
-სანამ რამეს მეტყვი ძმასავითაა ჩემთვის, არანაირი ზედმეტი არაფერი, იგივეა რაც ჰარი. უნდა დამშვიდდე, ერთადერთი ხარ - ვაკოცე და სახეს შევხედე.
-უბრალოდ ნერვებს მიშლის.
-ვიცი პატარავ- გავუცინე.
-მიიღებ დღეს ღამე - თვალი ჩამიკრა და ტომისა და ელისისკენ წავიდა.
-შენც დარჩი დე - ვთხოვე.
-მამაშენი...
-ხვალ დილით მიფრინავს...
-მიმაგდეთ ხო - გაიცინა. - დარჩი ელის.. ჩემს თავს მივხედავ.
-კარგი კარგი. გაგაცილებ.
-ახლა იზასავებენ - ვთქვი და დავიჭყანე.
-მხოლოდ შენ არ მოგწონს ზასაობა - თვალი ჩამიკრა ჯეკმა.
-გააჯვი ჯეკ - შუა თითი ავუწიე.
ოთახში შევედი და გამოცვლა დავიწყე.
-შეგიძლია თვალები მომაშორო.
-ვტკბები მაცადე.
-ტკბები? - მასთან მივედი და კალთაში ჩავუჯექი. - რითი ტკბები?
-შენი ლამაზი სხეულის ყველა ნაწილით. - სხეულზე ხელების სრიალი დაიწყო და მუცელზე ენა ამატარა. ცალი ხელით ლიფი გამაძრო...
ღამე მეღვიძება, როგორც ყოველთვის.
სამზარეულოსკენ ჩუმად მივდივარ და სხეულის დანახვისას ყვირილის დაწყებას ვაპირებ თუმცა სხეული ვიცანი და ვჩერდები.
-გშია? -გავიცინე.
-მაგაში ნამდვილად დაგემსგავსე - გამიღიმა.
-გშია და წყალს სვამ. არამგონია
-უბრალოდ უხერხულია სხვის სახლში მაცივარი გადაატრიალო.
-ჩემთვის კიდე არა - გავუღიმე და მაცივარი გამოვაღე.
ტოსტები გავაკეთე და ჭამა დავიწყეთ.
ევა შემოვიდა სამზარეულოში.
-ჭაამ? თ? - დაამატა ბოლოს.
-ჯეკის ბრალია მაგან დაიწყო.
-შენ შემომთავაზე ვილენელ. - ამოიდუდუნა.
-ვილენელის გადამკიდე არ მიკვირს ამ დროს ჭამა - გაიცინა და წყალი დაისხა, შემდეგ ჩემს გვერდით დაჯდა.
-შეჭამ? - კითხა ჯეკმა.
-ამ დროს? - გავიცინე. - ნამდვილად არ შეჭამს.
-და ის?... - დაიწყო
-მე მელოდება - გავუცინე და ტოსტის ბოლო ლუკმა შევჭამე.
წამოვდექით, სამზარეულო უნდა დამეტოვებინა როდესაც რაღაც გამახსენდა.
-ნამცხვარი - დავიძახე და უკან შევტრიალდი.
-ვიიი - ამოიდუდუნა ევამ.
-მე და ჯეკმა ნამცხვირს ჭამა დავიწყეთ.
-ამ დროს ჭამით ფორმას როგორ ინარჩუნებ - ჰკითხა ევამ და წყალი მოსვა.
-უბრალოდ წყლის დალევას ვაპირებდი. მე და ბემბის ერთი ჯიში გვაქვს. საჭმელი ყოველთვის გვერგება.
-მაინც რთულია.
-ჭამე - კრემი გავუწოდე.
-არა.
-ჭამე ევ - პირი გააღო.
-არაფერია შეუძლებელი - თვალი ჩავუკარი ჯეკს.
-ბემბი - გაიცინა.
დაწოლისას ეგრევე ჩამეძინა...
