" ငါတို့ပြတ်သွားကြပြီ "
ဂျန်နီ့ဆီကစကားကြောင့်ဆူးလ်ဂီမျက်လုံးလေးအနည်းငယ်ပြူးကျယ်သွားပြီး
" ဘာလို့လဲ "
" ဘာလို့လဲဆိုတော့
စီနီယာရဲ့နေရာတိုင်းမှာနင်ပဲစိုးမိုးထားလို့လေ "
ဆူးလ်ဂီပြောစရာစကားတွေမဲ့ကာငြိမ်သက်စွာနားထောင်နေလေသည်၊၊
" အဲ့တော့နင်လည်းခံစားချက်တွေကို
မပွင့်မလင်းလုပ်မနေနဲ့တော့ ဆူးလ်ဂီ "
" နင်အဆင်ပြေရဲ့လား "
" ဒီလိုပါပဲ အဆင်ပြေသွားမှာပါ "
ဆူးလ်ဂီအားနာစိတ်ကြောင့်ဇက်ကလေးပုသွားပြီး
" တောင်းပန်ပါတယ် "
ဂျန်နီလည်းဆူးလ်ဂီလက်လေးကိုဆုပ်ကိုင်ရင်း
" မလိုပါဘူးဟာ "
-
" ခဏ , ခဏလေးနေပါဦး "
ဂျန်နီတစ်ယောက်ရှောင်ပြေးဖို့လုပ်နေတဲ့သူကိုလက်လေးဆွဲကာတားလိုက်လေသည်၊၊
ထို့ကြောင့်အသဲပုံနှုတ်ခမ်းပိုင်ရှင်လေးမှာခြေလှမ်းတွေရပ်တန့်သွားပြီးဂျန်နီ့မျက်ဝန်းတွေကိုကြည့်နေလေသည်၊၊
ဂျန်နီလည်းခုံပေါ်ကမုန့်တွေကိုတစ်ချက်ကြည့်ပြီး
" ဟို . . . ဂျန်နီ့ကိုမနက်တိုင်းဘာဂါနဲ့နို့အေးလာထားပေးတာ စီနီယာလား "
လက်ပူးလက်ကြပ်မိနေတာမို့သူမလည်းဂျန်နီ့ကိုခေါင်းလေးညိမ့်ပြလေသည်၊၊
" ကျေးဇူးတင်ပါတယ် စီနီယာ "
" စီနီယာလို့မခေါ်ပါနဲ့လား "
" ဒါဆိုဂျန်နီဘယ်လိုခေါ်ရမလဲဟင်
နာမည်လေးသိခွင့်ရှိမလား "
" ဂျီဆူး . . .တို့ ,နာမည်ကကင်မ်ဂျီဆူးပါ "
" ဟုတ် အမဂျီဆူး "
" တို့ ,မင်းနဲ့ရင်းနှီးခွင့်ရှိမလား "
ဂျန်နီလည်းခေါင်းလေးညိမ့်ပြပြီး
" ဟုတ် ဂျန်နီလည်းခင်ချင်လို့ရှာနေတာအတော်ကြာပါပြီ "
တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်မျက်လုံးဆိုင်ရင်း
ပြုံးပြလိုက်ကြလေသည်၊၊
YOU ARE READING
My Little Happiness
Fanfictionစိတ်အခြေအနေမကောင်းတိုင်းအမြဲပေါ်လာပေးလို့ကျေးဇူးတင်ပါတယ်
