*Hayat adil değildir.Alışın*
···
"Kendine dikkat et abicim tamam mı?"dedi abim neşeli çıkartmaya çalıştığı sesiyle.
"Kendini ne zaman kötü hissedersen sabah akşam gece hiç fark etmeden beni arıyorsun"
"Tamam mı"dediğinde kafamı aşağı yukarı salladım ve abime son bir kez sarıldım.
Abimden ayrıldığımda annem ve babamda kollarını bana sarmışlardı.
"Oğlum birtanem sakın korkma biz senin hep arkandayız"annemin huzurlu sesi içimi rahatlatıyordu.
Ama bir yanım hala korkuyordu ne olacağı hakkında endişe içindeydi.
Annem ve babamdan ayrılınca abim koluma girerek beni diğer ailenin yanına götürdü sanırım.
Abim ve annemin dediğine göre kadın adam ve çocuk zengin bir biçimde giyinmiş.
Hatta az önce bağırış sırasında oradaki kadının bir sözüne şahit oldum aynen söyle demişti.'böyle bir şey nasıl olur şimdi biz yeniden bir çocuk mu eğiteceğiz'demişti.
Bunu derken diğer çocuğun ne hissettiğini hiç umursamamıştı.
Acaba o sözü duyan çocuk nasıl hissettmişti.
Duygusuz
Hüzünlü
İşe yaramaz
Aptal
Bunlar sadece bir kaç seçenekti bunların hepsi olabilir.
Ben oraya ne için gideceğim? eğitilmek için mi? dayak yemek için mi?Aptal hissetmek için mi?
Abim kolumdan çıktı ve yanağıma bir öpücük kondurup gitti.
Bu sefer kadının sesini duydum.
"Ailen bir kaç şeyden bahsetti bunların hepsini evde başbaşa konuşacağız.ben Selin Özdemir"dedi umursamazca ama sözcükleri umursamaz değildi emir verircesineydi.
Bu sefer adamın sesi duyuldu.
"Hadi Selin eve geçelim zaten sizi bırakınca işe geçeceğim"dedi ve adım sesleri geldi.
Abim babam annem gitmişti sanırım.
Bu kadar çabuk mu.
Selin hanımın sinirli bir şekilde soluk verişini duydum.onu sinirlendirdim mi?
Selin hanım koluma girerek hızlı adımlarla ilerliyordu.
"Bu yürüme işini çözeceğiz"dedi sert sesiyle
🌉🌉🌉🌉
"Öncelikle saygılı olman gerekiyor bu kim olursa olsun bir büyüğün yada küçüğün eğer saygılı davranmazsan..."
"Ne olacağını öğrenmek istemiyorsan edepli saygılı kılığı kıyafeti düzgün biri ol"dedi Selin hanım
Bu kadın %100 manyak
Lan kadın senin oğlun karışmış senin düşündüğüne bak
"Anlaşıldı mı?"diye bağırınca sesimi çıkartmaya korktum.
"Anlaşıldı"dedim ama kendi sesimi dahi duyamamıştım.
"Bu arada sakın utangaç çekingen olma ben oğullarımın hiç birini öyle yetiştirmedim sende özgüvenli olcaksın"
Oğlullarım mı?
Kafam karıştı.
Kapının zili kulaklarımı doldurmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖZLERİM|Gerçek Ailem|
Teen FictionGerçek Ailem Ama Erkek Versiyon *Kalp Zaten Atıyor Önemli Olan Ritmi Neyin Değiştirdiği* 13 yaşında bir erkek çocuğu o hiçbir şeyden habersiz bir çocuk. o bu dünyadaki güzel renkleri hayvanları yüzünü göremiyor bir şekilde kendi ayakları üstünde dur...
