Herkese uzun bir aradan sonra merhaba, eski okuyucularıma da, aramıza yeni katılan okuyucularıma da selamlar. Çok uzun bir zaman oldu, yeni bölüm atmayalı farkındayım.
Ancak öyle bir boşluğa düştüm ki, elime kalemi aldığımda öylece kalıyorum yalnızca. Çünkü okuyan var mı, beğenen var mı, yahut düşüncesini dile getiren var mı diye düşünmekten, yazamadım.
Royem benim için hep çok farklı bir yerde oldu, düştüm, onlar kaldırdı. Ağladım, onlar güldürdü yüzümü. Yapamam dedim, onlar destek oldu. Bu yüzden bu kitapta her daim düşüşler varken, çıkışlarda vardı. Yükselişlerde vardı. Ben onlarla birlikte büyüdüm, şimdi ise onları gömüldükleri yerden çıkartamıyorum çünkü onlar kadar güçlü olamıyorum.
Buraya yazma sebebimde, iki seçenek arasında kaldığımdan dolayı. Okuyanlar, takip edenler var mı bilmiyorum ancak var ise, bu kararım onları ilgilendiriyor.
Royem'i kaldırmayı düşünüyorum. Ancak bunu yapmayı içten içe istemesem bile nasıl devam ederim bilmiyorum.
Şu an elimde bir bölüm var eğer devam edersem üç ya da dört gün içerisinde o bölüm gelir muhtemelen, ama emin değilim. Ancak kaldırırsam da, her şey burada son bulur.
Sözün özü, kimler bu yolda devam edelim diyor, onu merak ediyorum. Fotoğraf gelecek olan -ki bilmiyorum gelecek mi- bölümden.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ROYEM -LEZA ÇUKURU- 🕸
ChickLit🕷 Küllerinden yeniden doğan bir canavar, küllerini durmadan aleve veren bir kadın. Onu hapseden zincirleri kırmış, düşmanlarının cennetini kendi cinnetiyle yok etmeye ant içmiş bir kadın. O artık bir Leza çukuru; Ranya Katre. 🕸 Cayır cayır yanan...
