Uzun bir aradan sonra kısa bir bölüm ama kusura bakmayın yeni bir kitaba başladığım için Bir Tutam Sevgiye ara vermek zorunda kalmıştım bu arada bir süre daha yeni bölüm gelmeyecek . Ben bir Öğrenciyim ve TEOG var . Sınavımdan sonra yeni bölüm uzun ve şaşırtıcı değişikliklerle gelecek
İyi okumalar :D
Boynumdaki ıslak ve yumuşak şeyle gözlerimi araladım Yankı boynumu yiyiyordu! bu olaya dur demezsem sanırım boyunsuz kalıcaktım . Yankı tam boynumda gıdıklandığım yeri öpünce kıkırdadım . kıkrdamamla Yankk başını hafif kaldırarak yüzüme baktı gözlerindeki parlamaya anlam veremesemde bende baktım yüzüne. Uzun süren bakışmamızla gözlerimi kaçırdım .Lanet olsun kimseye uzun süre bakamıyordum ve bu cidden sinir bozucu . kızarmış yanaklarımı aldırmadan tekrar Yankının suratına baktım sırıtıyordu . Onu üzerimden iterek ayağa kalktım . tam kapıdan çıkacakken karnıma giren ağrıyla iki büklüm oldum ağzımdan çıkan minik acı dolu inlemeyle Edizin gözleri beni buldu endişeli bir biçimde yanıma geldi ani hareketlerle beni kucağına alıp yatağa bıraktı . Biri bu çocuğa yavaş olmayı öğretmeliydi !!! ağrıdan dolayı gözlerimi sımsıkı yumup bu lanet olası ağrının geçmesini bekledim . ama geçmiyordu . Gözlerimi hafifçe aralıyarak Yankıya "Yankı bana bir ağtı kesici getirir misin " dedim Yankı küçük çocuklar gibi kafasını aşağı yukarı sallayarak hızlı adımlarla odadan çıktı . gülümsedim. Ne ara bukadar ilerlemiştik ? neden kaçmaya çalışmıyordum ?ya da neden ondan nefret edemiyordum ? sorularım cevapsız kalırken Yankının uzattığı ilacı alarak içtim . tekrar gözlerimi yumarak uyumaya çalıştım uyursam belki geçerdi son zamanlarda ruhsal bakımdan çok yorulmuştum . beni en çok yoran da Yankının o çocuk olması yani nasıl olurda saçma sapan bir karışım onu bana getirebildi sırf bu karışım için mi beni buldu kaderimizi ben çizmiştim biz saçma bir oyunla bağlanmıştık dünden bu tarafa daha çok ilgi duyuyordum Yankıya karşı ama ne fark ederdi ki ha o çocuk ha Yankı yine değişmiyecekti sadist ruhlu Yankı olarak kalcaktı hiçbir zaman o çocuk ruhlu minik kalpli Yankı olamayacaktı kendi kaderinide kendi çizmişti . küçükken annem hep bierşeyi ne kadar çok istersek olacağını söylerdi bende her şeyi çok istemeye başlamıştım olmadığında da her zaman annemi suçlardım ama annemin haklı olduğunu Yankıda gördüm ben . Ne kadar umursamasamda o küçük çocuğun beni sevmesini benimsemesini istemiştim ve olmuştu şuan yanımda beni benimsemiş ,sevgisini vermişti ama ben artık istemiyordum o sadist ruhlunun benim yanımda olmasını istemiyordum ruhumu allak bullak etmesini istemiyordum kurtulacaktım artık daha fazla burada kalarak Yankıya bağlanmayacaktım bağlanamazdım bu olmayacaktı
Gözlerimi hafifçe aralayarak ayaklarımı yataktan sarkıttım . uykunun verdiği sersemlikle sendeleyerek ayağa kalktım gözkerimi ovuşturarak etrafımı incelemeye başladım karşımdaki kanepede oturur vaziyette uyuyan Yankıyı görünce şaşırdım ne kadardır bu şekilde uyuyordu ya biryeri tutulduysa diye düşünmeden alamadım kendimi . Kendine gel aptal gideceksin buradan ve bir daha bu masum görünümlü sadisti görmeyeceksin .
Aklıma gelen planla odanın içinde ses çıkartmadan kapıya ulaştım. Kapının kolunu sessizce aşağı indirdim ve odadan çıktım sessiz ve büyük adımlarla dış kapıya ulaştım kapının kulpunu çevirerek açtım evvett !!! sonunda dışarıdayım .
Bir dakika ya bu çok kolay olmadı mı ? Yankı gibi akıllı ve takık biri için fazla aptalca bir plandı yani. Umursamadım .
Bahçe kapısına geldiğimde kapıyı ittirdim ancak açlımadı aksine beynimi siken bir alarm çalmaya başladı şaşkınlık ve panikle olduğum yerde donup kaldım sanki transa geçmiş gibydim yüzüme yediğim ağır darbeyle kafam sola döndü başımı hafifçe doğrultarak karşımda gözlerinden ateş fışkırtan Yankıya baktım işte tam anlamıyla sıçmıştım .
Göz yaşalarım etrafı görmemi engelliyordu ayrıca kalpime buzdan duvarlarda örüyordu .yapmamasını söyelemiştim istemediğimi onu sevmediğimi ama dinlememişti yapmıştı ben artık temiz değildim ben artık Yankının olmuştum
Yankının beni yakalamasından sonra artık ondan kaçamayacağımı o beni bıraksa bile benim onu bırakamayacağımı mırıldanıyordu ilk başta bağlayacağını tutsak tutup işkence edeceğini düşünsem de Yankının beni yatağa fırlatarak üzerime çullanmasıyla hayatın gerçekleri yüzüme bir soğuk rüzgar gibi çarpmıştı işte o an anlamıştım hiç kimseye güvenemeyeceğimi gözyaşlarımla kalbime kilit vurmuştum.
Dudaklarımı, vücudumun her yerini yırtarcasına tenimden kazırcasına yıkıyodum tenim hissizleşirken ruhumda hissizleşiyodu bu bana iyi geliyordu .Vücudumdaki acı kalbimdeki acıyı söndürüyordu .
Kapının tekmelenmesiyle kendime gelip sessizce kapıyı izledim kapının tekrar itilmesiyle içeriye girmiş olan Yankı acıyan gözlerle bana bakıyordu. Acı dolu gözlerle bakan gözlerine baktım . Lanet olsun ! bana acıyarak bakıyordu arkasında bıraktığı enkaza acıyordu bu kendimden bir kez daha iğrenmeme neden oluyordu .
Gözleri kollarımı bulduğunda şaşkınca kanayan acıdan sürtünmeden tahriş olmuş kollarıma baktı sonra bacaklarıma ,dudaklarıma ve gözlerime . Usulca yanıma gelerek küvete giridi sırtımı döndürerek kendine çekti artık kaybedecek bir şeyim olmadığı için ses çıkartmıyordum ona itaat ediyordum bir köle gibi .
Yorgunluktan ağırlaşan göz kapaklarım ruhumdaki ve bedenimdeki ağrılara daha fazla katlanamayarak vücudumu eskiden güvendiğim kollara bıraktım ama tek unutmayacağım şey dış kağının oradaki yankının hayal kırıklığı ie bakan gözleriydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yankılı Geceler (Bir Tutam Sevgi )( -DÜZENLENİYOR-)
General FictionHiç birşeyi umursamayan duygudan yoksun Yankı .Aşkı bilmeyen kimsesiz Gece, ikisinin hayatı bir gün kesişir ve bilin bakalım neler olucak Gece verdiği sözü tutabilecek mi ? mühürledikleri aşklarında neler olacak ? lütfen okuyun başlarda biraz kısa...