Mad Hatter | Rosékook

the end.

|mad hatter|

|jungkook & chaeyoung|

♡

the end:

ve alice, harikalar diyarından çıkışını istedi.

neden umut besliyorduk? hüzünlü hayatımızdan farklı bir şey görmek için derin okyanusa bakarken çıkıp bizi yakalayan, dibe doğru çeken cesetler varken bile umudumuz oluyor muydu, oradan çıkacağımıza dair?

umut. tamamen kaybettiğimizi sansak da tohumlarını kalbimizin en karanlık noktalarına bırakan, istesekte söküp atamadığımız bir duygu.

hayaller, umutlar ve aşıklar.

roseanne park'ın kaderi belliydi. babası tarafından gecenin bir yarısı kumarbazlara terk edilmişti. bununla birlikte hayatının tüm gidişatını aniden yüzüne çökmüş hüzünlü aurasıyla oturduğu kumarhane masasının karşısına oturan, hiç tanımadığı bir adama bağlamıştı.

jeon jungkook ise daha annesinin karnındayken yazılmış kaderine boyun eğmiş, tüm mal varlığına el konulması pahasına bile olsa, kendini hırslarına kurban etmişti ve istisnasız her gece kumar oynardı.

ancak bir akşam tanıştığı kadının onun hayatı olabileceğinden haberi yoktu.

ve tanrı, tarihteki tüm kaybolmuş ruhları bir araya getirdiği gibi, roseanne ve jungkook'u birbirlerine aşık etmişti.

jeon jungkook ve roseanne park, birbirlerini söyleyemedikleri her an için seviyorlardı. her ne kadar aşklarını yanlış bir zamanda fark etmiş olsalar da.

kim bilir, belki roseanne ve jungkook birbirleri için yanlış kişilerdi. ancak doğru zamandı.

❦︎

2026
Güney Fransa

ilkbahar, kendini yavaş yavaş hissettirmeye başlamıştı. bunu sokağın her yanında ki çiçeklerden veya yeşeren ağaçlardan anlayabilirdiniz.

zarif elleri, yolun yakınında gördüğü sarı lalelere uzandığında aniden durdu, genç kadın.

çiçekleri koparmaktan hoşlanmazdi ama bugün özel bir gündü, o yuzden yapacaktı, sadece bu gün için.