Tatlı Zehir

1. Bölüm

Merhabaaa umarım beğenirsiniz...

Neysee hikayeye geçelimm

Gözlerim morarmış yine aslında morarmadıgı gün yokda neyse...

Gözlerimi açar açmaz Halamın bağırma sesi yüzünden kalktım.
"Kalk artık akşam oldu geceleri kimlerle konusuyorsan artık bi kalkamadın sabahları"

Keske gercekden kalkamasam

Geceleri sadece nehir ile konuşuyorum ondan baska kimsemde kalmadı zaten onuda elimden almak istiyorlar sanırım

Ayaga kalkıp direk mutfaga gectim kahvaltıyı hazırladım. halam babam ve o it abimde oturmuş kahvaltıyı bekliyorlardı. Yere sofra bezini serdikten sonra tepsiyi bıraktım halam bana ters ters bakarak ne dikiliyorsun otur diye bağırdı babamda gözlerini halama dikerek "Hasta kız istemezler adam et şunu" dedi.

Hasta kız istemezler!??

Anlamamış şekilde sofraya oturdum tam bıçağın üstüne yağı sürücekken halam"Kilomu alıcaksın sonra başedemeyiz seninle" diyip bıçağı elimden aldı. Bezi üstümden kaldırarak sofradan kalktım ve " bi otur bir yeme diyorsunuz kendi hazırladığım sofraya dahi oturtmuyorsunuz" diyerek odama gittim. telefonumu bulamadım sinirle odadan çıkarak telefonumu istedim babam ise sofradan kalkarak "telefon felan yok sana evlenince kocan alır" dedi. Sesim sinirli bir şekilde çıkarak "Evlenmicem diyorum size hem daha 19 yaşındayım" dedim tam konuşucakken "Ver artık telefonumu" dedim. Halam arkadan bana "terbiyesiz sen Nehir yüzünden böyle oldun" dedi halama bağırarak"Nehir benim arkadaşım olabilir ama siz benim ailem olmanıza rağmen bana zararsınız o ise yarar" 

dediğim gibi o şerefsiz adam yakamdan çekip suratıma tokat attı. Atmasıyla beraber yere düştüm saçlarım tüm suratımı kaplarken baba demeye utandığım it saçlarımın hepsini eline alıp kafamı kaldırdı ve "yarın isteme var defolup gidiyorsun bu evden" dedi.

 Gözlerim o it gibi duran abime gitti ordan bakıp gülüyordu. Elleriyle yüzümü işaret etti elimi yüzüme koyduğumda kan geldi elime dudağım patlamıştı ve burnum kanıyordu. Sadece elimdeki kanla ve o son söylediği cümle ile olduğum yerde kaldım. Belki 2 saat oldu ben hala o duvara yaslanmış öylece karşıya bakıyordum. Halamın bağırma sesleri ile kapı açıldı o şerefsiz abim di. Bana bakarak "Kalk lan" diye bağırdı hiç bişey demeden durdum ve karşıma oturdu "evleniceksin abicim ahh kardeşim evleniyor" dediğinde suratına sert bir tokat geçirdim ayağa kalkıp geri geri gitti. Hayatımda onun kadar korkak bir erkek görmemiştim. Elini yanağına koyarak "Oruspu çocuğu" dedi. Gülümseyerek "kardeş olduğumuza göre sende oruspu çocuğusun" dedim. Üzerime gelerek suratıma bir tokat attı o tokatla kafamı televizyon ünitesine vurdum. Herşey bulanıklaştı gözlerimi açamadım ve bayıldım.

Uyandığımda odamda yerdeydim. Kalkmaya çalıştım ama başım acıyordu elimle başımı tutarak ayağa kalktım. İtler bi yatağa bırakır yere bir çöp gibi atmışlar. Kapıyı açarak banyoya gittim aynaya baktığımda gördüğüm kişi ben değildim bu Efsan ben değildim gözlerim dolarken elime aldığım sabunla yüzümdeki kurmuş kanları sildim. Dudağım mosmor olmuştu Allahın belaları nasıl vurduysa artık. Burnumdaki kanı silerken burnum tekrar kanamaya başladı elimle burnumu tutmaya başladım ve o an yeminimi getirdim.

BENİM ADIMDA EFSANSA BEN ONLARI ÖYLE BİR HALE GETİRİCEMKİ ÖLMEK İSTİCEKLER AMA ÖLMİCEKLER

-Bölüm Sonu-

Umarım bölümü beğenmişsinizdirr