Tatlı Zehir

2. Bölüm

Yatağımda duvara yaslanmış şekilde oturuyordum ve annemin bana verdiği son hediyem olan battaniyeme sarılmıştım. Anne neden beni bu kadar erken bıraktın neden-

Kendi kendime söylenirken Kapı açıldı Babam Kapının arasından bana "evde kalıp iyice başımıza çıkıcağına evlenip kocan seninle uğraşsın" dedi ayağa kalkarak
"sen ne biçim babasın 1 kez bile başımı okşamadın şimdide başkasıylamı evlendiriceksin" dedim

Eliyle çenemi sıkarak "Dua et öldürmüyorum seni" dedi ve çenemi bıraktı ben ise ona "Ama sen Ölmek için dua ediceksin" dedim

ve dememle birlikte sert bir tokatı suratıma yedim. Gözümü açtığımda saat 2ydi ve yerde duruyordum o tokatla beraber yine bayılmıştım sanırım. Ayağa kalkıp lambayı açtım yerdeki halıda kan vardı

dudağımın kanı sanıyordum ama başıma şiddetli bir ağrı girince elimi başıma götürdüm kanıyordu hemde baya kötü bir şekilde elimdeki kanlar bileğimden aşağıya doğru süzülürken korkuyla kapıya doğru ilerledim hastaneye gitmeliydim başım gitgide daha fazla ağrırken kapıyı açmaya çalıştım ama açılmadı kilitlemişti şerefsiz adam.

Kapıya vurmaya başladım ama açmadılar en son kapının arkasında oturdum gözyaşları içinde konuşmaya başladım "tamam ne derseniz yapıcam ama kapıyı açın Baba nolur kapıyı aç ölüyorum burda lütfen baba" gözlerimdrn yaşlar süzülürken annem geldi aklıma annemdr böyle yalvarmıştı o ölmek istemiyordu ama babam onu ölüme terk etti kendi eşine bun yaptıysa bana neler yapmaz bu adam. Kendime söz veriyorum gelecekde asla böyle bir adamla Evlenmicem.

Kapıya vurmaya devam ederken kapının kilidinden ses geldi. Hızla ayağa kalktım ama kalkmamla başım iyice döndü. Abim vardı karşımda sessiz bir şekilde "ne bağırıp duruyorsun gece gece" dedi. Ona cevap veremeden karşısında bayıldım elimdeki kanlara bakakaldı korkuyla geri çekilerek Efsan diye bağırdı konuşamıyordum ama duyuyordum onu. Sonra ise hastanede uyandım. Uyanınca gözlerim yanmaya başladı resmen gözyaşlarım yüzünden gözlerim yanıyordu. Etrafa bir göz gezdirdikten sonra kimseyi göremedim ve kapı açıldı.

Nehir hemen gelerek bana sarıldı "Sana bisey oldu sandım ödüm koptu" dedi kolumdaki serum bantlarını çıkartarak kalktıgımda nehir bana bakarak " ne yapıyorsun ya dinlenmen gerek" dedi kalkarak ona sarıldım ve aglamaya başladım " iyiki varsın seni cok seviyorum nehir" dedim ve bana iyice sarılarak sende iyiki varsın aşkım" dediginde gülmeye başladım "sonra kocana yavşarsın şimdi daha önemli konular var" dedigim gibi Nehir büyük bir kahkaha attı. Dirsegimi karına geçirerek susmasını söyledim. Nehir ise ağzını kapatarak gülmemeye çalıştı ve o sırada doktor içeri geldi

😺

Elindeki kâğıtlarla duvara yaslandı ve bana baktı ben ise anlamamış sekilde doktora bakıyordum. Nehir dayanamayarak doktora "Ee noldu bisey varsa soyleyin biz zihin okuyamiyoruz malesef" dedi. Doktor ise derin bir iç cekerek "kafanıza dikiş attık ve durumunuzda normal bir kazaya benzemiyor kapıda polisler var eger isterseniz polislerle konusabilirsiniz" dedi. Gözlerim yavasca dolmaya basladi elim başına gitti sargılamıslardı.

Elimin tersiyle gözümdeki yaşları sildigimde Nehir bana sarıldı doktor ise tam konusucakken O Ahmet geldi baba demeye utandigim it gelmiş doktotu görünce olayi anladi tabi hemen bana sarılıp iyimisin kızım dedi. Nehir Babamı iterek "1 kez bile kızım demedin simdi göt korkusu yüzündenmi sarılıyorsun kıza" dedi ve babam ters ters Nehire baktı. Doktor ise babamı odadan çıkartarak "Dinlenmesi lazım 2 gün burda kalıcak" dedi ve demesi ile babamın "Olmaz bu akşam istem-" lafını bitirmeden doktor onu çıkarttı. Doktor bana dik dik bakmaya başlayınca "Sen hemşire Aytenin kızısın" dedi cevap vermeden başımı evet dercesine salladığımda Doktor kadın bana sarıldı "Annen en yakın arkadaşımdı benim onu kaybetmek benide cok üzdü.

Uzun zaman oldu seni hic göremedim" dedi. Bende iyice ona sarılınca Nehir arkadan "Dışlanıyormuyum yoksa" diyip sarıldı bize. Sonra gülmeye başlayınca kadın bir sandalye çekip karşıma oturdu saçlarımı okşadı gözlerime derin derin bakarken "Annene ne kadar benziyorsun kaderin benzemesin" diyerek sacımı öptü. Ben ise "Konuyu kapatalım lütfen hem başım ağrıyor" dedigimde kadın "sen bilirisin kızım diyerek ayağa kalktı kapıyı açıp gidiyorduki bana ve nehire bakarak "eğerki zor durumda olursanız söyleyin elimden geleni yaparim. Dikkat edin kendinize" diyerek odadan çıktı nehirde yanima oturup saçlarımı geriye doğru itti ve yanağıma bir öpücük kondurdu bende onun yanağını öperek sarıldım. O an bir kez daha anladim ki Nehir benim tek ailem

😺

Nehir yanımda telefonla uğraşırken bende uzaniyordum yarim saat sonra kapı açıldı ve babam geldi bana bakıp hemen nehire yapıştı "Bana bak lan sen kimsinde yabancıların yaninda bana laf ediyorsun" dedi nehir ise "Kim olabilirim bilmiyorum ama senin katilin olucam o kesin" dediği gibi babam elini kaldırdı nehir ise tam konusucakken ben araya girdim "egerki o elin birimize daha degerse kapıda polis oldugunu hatırlatırım sana" dedim kaldırdığı elini sıkarak aşağı indirdi ve derin bir ic cekerek bana baktı

"Hastaneden çıktığın gün isteme olucak kendini hazırla amcanın oglu Kenan isticek seni. Artık kuzen felan degilsiniz hazırla kendini"

dedi Nehir bana bakarak "Kenan abimi?" Dedi ben ise yataktan kalkarak babamın önünde ona bağırmaya başladım "Lan sen ne serefsizsin o adam benden 20 yas büyük ve benim yaşımda oğulları var" dedim. Demez olaydım keşke çünkü o it çenemi sıkarak "olmasa ogullarina veririz seni" dedi.
Midem bulandi resmen bu benim babam olamazdi resmen beni elden ele vericekdi ilk once babasina sonra oglunami asla ben bunu yapamam bu igrenc adam benim babam olamazdi 1 kez bile sevmedin tamam ama bari saygi goster kızınım ben senin. Çenemi bırakınca geriye doğru düştüm yatagin kenarına sırtımı yaslayıp ağlamaya başladım ve nehirin bagirma sesi geldi babami iterek suratina sert bir tokat geçirdi babam kalkmaya çalışırken iceri bir polis geldi babamı kaldırıp goturucekken nehir bağırarak "o adam bizi öldürmeye çalıştı" diye yalan söyleyerek ağlamaya başladı babam ise "Hayir yalan söylüyor yemin ederimki dokunmadim onlara" dedi ve polis onu odadan çıkarttı. Nehir ise goz yaşlarını silerek "Iyiki yalandan aglayabiliyorum. Ama nasil inandirdim polisleri" dedi gülmeye başladı ben ise hala yataga yaşanmış yerde oturuyordum aklıma babamin o iğrenç cümlesi gelip duruyordu "Babası olmazsa oğluna veririz" Ahmet Kıran Allah senin belanı versin sen ne biçim bir insansın. Dizlerimi kendime çekip başımı dizlerimin ustune koyarak ağlamaya başladım. Nehir yanıma oturarak

"Efsan nolur aglama bak illa evlenmek zorunda değilsin kacabilirsin hatta seni asla yalnız birakmam kaçabiliriz"

dedi. Başımı kaldırıp ona baktım elleriyle gözümdeki yaşları sildi "tamam ama kacarsak nereye gidicez Nehir benim senden seninde abinden baska kimin var?" Dedim ve Nehir suratina asarak haklısın dedi. İkimizde oylece yataga yaslanmıs ne yapicagimizi düşünürken içeri o kadın geldi ismini bilmiyordum ama doktor yaka kartında "Esra Bilgin" yazıyordu. Kapı acilinca ben ve Nehir hızla ayaga kalktık kadın bizim bu halimizi görür görmez yanıma gelip "Kızım noldu size" dedi. Karşıdaki aynadan kendime baktım suratım kaymış resmen. Gözlerim kıpkırmızı saçlarım dağınık burnum kıpkırmızı dudagimda ısırmakdan mosmor olmuştu. Esra abla elleriyle yüzümü avucunun içine aldı ve Nehire baktı onunda benden farkı yokdu. Nehirin gözlerindeki yaşları silerek "noldu size?!" Dedi. Ben ve nehir ayni anda bakışlarımızı birbirine çevirdik ve Ben konuşmaya başladım...
"Babam beni benden 20 yas büyük bir adamla evlendiricek ve egerki o adam begenmezsede onun oğluyla evlendiricekler"dedim söylerken bile sesim titriyordu ve Nehir daha fazla konusmami istemedi elimi tutarak esra ablaya "Kaçmamız lazım yoksa Efsan o itle evlenicek" dedi.

Esra abla geriye doğru bir adım attı elini başına koyarak "Ciddimisiniz kızım siz evlilik cocuk oyuncağımı hem o ahmet denen adam bize Efsanın abisinin istemesi var onun icin hastaneden erken çıkması lazım dedi" diyerek bize baktı. Ben "Hayır beni istemeye gelicekler size soyleyemedi tabi gercekleri... burda polislerden korkuyor" dedim ve esra abla benle nehire sarılarak "Serefsiz adam karaktersiz hem kardeşimin canini aldi simdide senin ruhunu mu alicak" dedi konusurken bile sesi titriyordu sanirim bu kadınla annemin arasinda cok güçlü bir bağ vardi. Esra abla kollarini bizden ayırarak benle nehire baktı ve "Ben size yardım edicem kaçın burdan" dedi

-Bölüm Sonu-

Oy vermeyi unutmayınn ve yorum yaparsanız sevinirim