ZAWGYI
႐ြက္ဝါေတြေႂကြက်ခ်ိန္...
လာဗန္ဒါပန္းေတြ တစ္စကၠန႔္စာ သင္းပ်ံ့ခ်ိန္...
ေလအေဝ့တစ္ခ်က္...မ်က္စိတစ္မိွတ္...
ဆံစတစ္လြင့္...
ဘယ္သူကသိခဲ့မွာလဲ ။ ကာယကံရွင္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ မသိခဲ့ပါဘဲလ်က္...ေဖြးစြတ္ေနတဲ့ ေဖာင္းေဖာင္းကစ္ကစ္ ေကာင္ငယ္ေလးဟာ...
“ ငါနဲ႔ အၿငဲ ကခ်ားေပးမယား ”
အရပ္အနည္းငယ္ပိုျမင့္ေသာ ေကာင္ေလးသည္ မ်က္ေမွာင္ႀကံဳ႔သည္ ။
ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးက ပို၍ ေဖာင္းလာသေယာင္ ။
“ ဟင့္အင္း ငါ့ေမေမက ျပန္လာေခၚမွာ
အၿမဲ မကစားေပးႏိုင္ဘူး ”
ေဖာင္းအိအိလက္ေလးတစ္ခုက ေနာက္လက္တစ္ခုကို ဆြဲထားသည္ ။
“ လႊတ္ ”
ပထမကေလးငယ္သည္ ေျမၾကီးေပၚသို႔ ျပဳတ္က်သည္ ။
ဒုတိယကေလးကို ၾကၫ့္ရင္း ပထမကေလးငယ္၏ မ်က္၀န္းမွာ မ်က္ရည္စတို႔ ေဝ့သီလာသည္ ။
မ်က္လံုးေလးေတြက ပို၍ ဝိုင္းလာသေယာင္ ၊ ပို၍ နက္ေမွာင္လာသေယာင္ ။
မုန္တိုင္းမ၀င္ခင္ အစပ်ိဳးေနသၫ့္ ေလေျပတစ္ခုႏွယ္ ။
ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ မ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္းမွ မ်က္ရည္ဥႀကီးမ်ားသည္ တစ္လံုးၿပီး တစ္လံုး အဆက္မျပတ္လိမ့္ဆင္းလာသည္။
သို႔ေသာ္ ရိႈက္သံ တစိုးတစိမ်ွ မထြက္ေပ ။
နီရဲေသာ ႏႈတ္ခမ္းပါးတို႔သည္ တုန္ရီေနသည္။
ဒုတိယကေလးငယ္သည္ ပထမကေလးငယ္ကို ခပ္စူးစူးတစ္ခ်က္ၾကၫ့္ကာ လွၫ့္ထြက္သြားသည္ ။
ေန့စဉ္ တူတူရိွေနၾက ကစားေဖာ္တစ္ေယာက္ ဆံုးရႈံးလိုက္ရေသာ ကေလးငယ္သည္ သံုးပတ္တိုင္တိုင္ အဖ်ားေသြး၀င္သည္ ။
ေလျပည္သည္ ကေလးငယ္၏ ေလာကထဲကို မဖိတ္ေခၚပဲ ၀င္ေရာက္တိုက္ခတ္သည္ ။
ေလျပည္သည္ မုန္တိုင္းငယ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲသည္ ။
ထိုမုန္တိုင္းငယ္သည္ ကေလးငယ္၏ ေလာကထဲမွ မေျပာမဆိုပင္ ထြက္သြားသည္ ။
ကေလးငယ္၏ ကမ႓ာသည္ တစ္စဆီ ၿပိဳကြဲကာ အေမွာင္က်သည္ ။
ထို႔ေနာက္ ကေလးငယ္၏ ကမ႓ာသည္ အေရာင္ေျပာင္းသည္ ။ မည္းနက္သည္ ။ ေအးစက္သည္ ။ သိပ္သည္းသည္ ။
YOU ARE READING
D ( 반 )
Fanfiction" လာဗန်ဒါတွေမှာလဲ ရွေးချယ်ခွင့်ရှိသင့်တယ်မလား.... ဘယ်သူ့ကို နမ်းရှိုက်ခွင့်ပေးချင်လဲဆိုတာ..." "..." " ဒီအတိုင်း ကြည့်ရုံပဲ ကြည့်နေတဲ့သူနဲ့ ခနခနလာနမ်းရှိုက်တဲ့သူနဲ့ဆို သူဘယ်သူ့ကို ရွေးမယ်လို့ ထင်လဲ..." " ဆောနူသာ သူ့နေရာမှာဆိုရင်ရော..."
