Hey President, I Love You.

13

Chapter 13:

"So si Roi ang nagsabi kay Prez na gamitin si Lia para lumayo ka? e gago pala siya!" sigaw ni Lanna habang nakatambay kami sa likod ng school.

"Hindi naman niya kasalanan, Sabi niya nagawa niya lang yun kasi gusto niya ko."

"Boba! hindi ganon yun. Kung talagang gusto ka niya, hindi siya gagawa ng way para masaktan ka! Let's say na hindi niya nga fully kasalanan, pero gorl! he's at fault too, kahit saan mang anggulo tignan may kasalanan rin siya." Pagsisigaw niya.

"Bub, keep your voice down" sabi ni Kevin sa kaniya.

Humarap siya kay Kevin tyaka pumamewang, tinaasan niya rin ito ng kilay.

"How could i?! he hurt my bestfriend!" pagalit na sabi niya kay Kevin.

"Lanna calm down" sabi ko

"Atleast he apologize for what he did, tyaka ayos naman na sila ni Andreahnna. It's fine na daw so calm down bub" kalmadong paliwanag niya kay Lanna tyaka ito niyakap.

Nakonsensiya tuloy ako, dahil sakin muntik pa sila mag away. This day is so tiring, from flag ceremony until uwian hindi manlang ako nakapagpahinga. Review doon, review dito.

Andami pang pinapagawa ng mga Teacher namin. And the worst part is hindi ko pa nakikita si Ellias.

"I miss Ellias" pagkausap ko sa sarili ko.

"Bakit mo miss?" Biglang tanong ni Lanna.

Ha?

"Shit! did i say it out loud?" Nanlalaki ang matang tanong ko.

"Yeah, you just did." sabi ni Kevin

"So, whats the next tea? care to share?" Lanna asked. smirking.

Tangina! i suppose to say it to my self, what the heck just happened. Kasalanan mo 'to Ellias!!!

"Kami na ni Ellias, last saturday lang. Bye! need to go" mabilis na sabi ko tyaka mabilis na lumakad palayo.

"Hindi pa ko tapos! san ka pupunta?!" sigaw niya.

"Ellias Time!!!" sigaw ko na siyang kina ngiti nilang magshota.

Agad akong tumakbo papunta sa Student Council Office, pagdating ko walang tao.

"Asan sila? 4 pm pa lang" sabi ko sabay check ng time sa phone.

"They just left" a familiar voice came from behind, so i look at him

It was my Ellias, it was him!! I miss him so much, i wanna hug him. Pero siyempre hindi tayo papahalata na miss na miss natin siya, kapal niya naman. Ako lang sabik? dapat siya rin.

"Ah, i'm going na! just pass by." Palusot ko, pero ang totoo siya naman ang sadya ko.

"Pass by or here for your boyfriend?" he ask coldly and walk towards his desk.

"Just pass by nga lang"

Nakasandal ang pangupo niya sa lamesa habang pinagkrus ang mga kamay, he looked at me like he wants to eat me whole.

Nabigla ako ng lumapit siya sakin at yumakap, sinisiksik ang sarili sa leeg ko at nakayakap sa bewang ko.

"It was a tiring day without you, i need to recharge" he said, his voice sound so tired.