Hey President, I Love You.

10

Chapter 10: 'take care'

"Sebastian? mauna nako sa baba doon raw kasi ang guest room, puntahan na lang kita rito maya't maya para icheck ka" sabi ko tyaka kinuha yung bag ko.

Inayos ko ang sarili ko bago maglakad palayo, bubuksan ko na sana ang pinto ng bigla siyang magsalita.

"You can sleep here, Andreahnna. it's too hassle to wake up just to check on me from time to time" he said.

Agad akong humarap sa kaniya, medyo naguguluhan sa sinabi niya. Lumapit ako sa kaniya.

"Dito ako matutulog? kasama ka?"  tanong ko na tinuro pa yung kama niya.

"Bakit, gusto mo ba sa sahig?"

Tinarayan ko siya. Ako? patutulugin niya sa sahig? siya pa ilampaso ko sa sahig.

"panget mo kausap" sabi ko tyaka inilagay sa side table yung bag ko.

We watch some movies before we decided to sleep, i turned off the t.v and went beside him.

"Tell me if you need anything" sabi ko tyaka inayos ang kumot.

"Yes ma'am" he said.

Nagscroll muna ako thru tiktok and facebook bago ako dinalaw ng antok, pagbumaba na yung lagnat niya uuwi nako bukas. Pero kapag hindi baka magtagal pako hanggang sa gumaling na siya.

Nagising ako ng may naramdaman akong yumuyugyog sakin, pagmukat ko si sebastian na magkakrus pa ang kamay habang nakaharap sakin.

"Wake up sleepy head" he said.

"wait, magaling ka na?" tanong ko tyaka mabilis na tumayo at hinawakan ang leeg niya at noo.

"wala na" usal niya.

"mabuti naman, uuwi nako"

"have breakfast with us" aya niya

"huh?"

"Let's go, pinapagising ka lang ni mommy sakin. she went here while were sleeping" he said tyaka ako hinila patayo.

Agad akong nagmumog at naghilamos tyaka nagsuklay bago lumabas ng banyo ni Ellias. Bumaba narin kami kagad dahil naghihintay na yung mommy niya.

"Goodmorning Darling!" bati sakin ni Tita Grace.

"Goodmorning po tita, dean" bati ko sa kanila

"Ah kailangan ko na po muna Tita, Dean." paalam ko

"Are you going home alone?" tanong ni Dean.

"Baka po, Magcocomute na lang po siguro ako" sagot ko.

"Ihahatid ko na po siya Mom, Dad. Mauna na po muna kami" paalam ni Sebastian tyaka ako hinila papuntang kotse niya.

Binuksan niya na muna yung gate bago iistart yung kotse, inalalayan niya rin akong pumasok sa loob dahil medyo mataas yung kotse niya.

"Hindi ko naman na siguro kailangan ibigay address ko diba?" tanong ko.

"Yeah" maikling sagot niya.

w

Wala ba siyang ibang isasagot sa'kin kundi yeah, apakaikli akala mo bilang ang yung words na kailangan niyang sabihin e.

After non nagdrive na siya, hindi na kami masiyadong nakapagusap dahil busy siya sa daan ako naman busy sa phone. Wala naman kasi kaming dapat pagusapan, at hindi kami ganon kaclose. Siguro bago ako magconfess close kami, bakit pa ba kasi ako nagconfess.